Ronaldo, wanneer efficiëntie het haalt van frivoliteit

Lekker kort het balletje rondtikken, alsof je in de voetbalkooi staat. Rennen en hollen, alsof voetbal een vorm van atletiek is. Altijd het tempo hoog houden, alsof variatie niet bestaat. Het is leuk wat de Marokkanen deden, maar op een WK telt het allemaal niet. In tijden van realisme telt voetbal zoals Portugal het uitvoert. Controleren, afwachten, counteren en oefenen op een fatsoenlijke spelhervatting.

Landen die krachten kunnen sparen in de eerste ronde en eventueel met een gelukje verder gaan, maken kans op een prijs. Defensie vergrendelen en snel uitbreken, is het recept. Oefenen op vrije trappen, hoekschoppen. Zorgen dat strafschoppen raak zijn, wetende dat de spelhervatting de altijd gulle melkkoe van het WK is. Portugal: vier keer gescoord. Uit strafschop. Uit vrije trap. Uit hoekschop. Na blunder De Gea. Vier keer Ronaldo. Een tien voor effectiviteit.

Marokko moest in Moskou na de nederlaag tegen Iran minimaal een punt halen tegen Portugal om nog kans te houden op de tweede ronde. Maar ja, nog geen vier minuten waren gespeeld of de hoekschopvariant van Portugal was Marokko te veel. Tikje van de linksbenige Bernardo Silva op de rechtsbenige João Moutinho, wegdraaiende in plaats van indraaiende voorzet, kopbal Cristiano Ronaldo, die indrukwekkend hoog kan springen. Klaar. Zo'n man als Ronaldo, een vedette die overal bovenuit torent, die heeft Marokko niet. Wie moest in allahsnaam een doelpunt maken bij Marokko?

Mooie driehoekjes

Portugal denkt systematisch aan de tweede ronde in een toernooi, en eventueel aan meer. Marokko doet voor het eerst sinds 1998 mee aan het WK. De ploeg wilde iets laten zien en mag dat nu alleen nog tegen Spanje, alvorens het toernooi te verlaten als eerste uitgeschakelde land.

Marokko tikt lekker in het Loezjniki-stadion, dat op de hand is van de Afrikanen. Al die duizenden toeschouwers in het shirt van de 'Leeuwen van de Atlas' juichen voor Marokko en fluiten Ronaldo uit - niet vanaf het begin overigens, pas als hij zich wat begint aan te stellen. Marokko rent veel. Is vaardig. Jaagt. Breit mooie driehoekjes, alsof ze Braziliaans zijn. De technische vaardigheid en de vreugde stralen van het spel.

Hakim Ziyech oogst veel applaus van de tribunes, ondanks al dat balverlies. Zo'n speler zie je niet vaak op een WK. Zo'n mooie trap, zo technisch begaafd, zo inventief soms, creatief, en bereid tot het nemen van risico. In zekere zin past hij bij de oude romantiek van het voetbal. Avontuur dat zo ver te zoeken is in het huidige, door rekenwerk en tactische analyses beheerste voetbal. De meeste voetballers op een WK zijn als beambten bij de belasting: ze voeren de opdracht van hun trainer uit, tot in de puntjes. Aan hun lijf verder geen polonaise.

Marokko, aanvoerder Benatia vooral, deelt af en toe een schop uit tegen de kuiten van Ronaldo. Naarmate het niet wil lukken met het maken van een doelpunt, neemt de ergernis toe. Dan gaan ze simuleren, een beetje schoppen, snel liggen in het strafschopgebied. Aan beide kanten overigens.

Straatvoetbal

Het is allemaal niet goed genoeg bij de Marokkanen. Is dat erg? Nee hoor. Kijk naar de clubs waar ze voetballen, dat is gemiddeld net een niveau minder dan de tegenstander. Het is ook niet effectief genoeg. Het lijkt soms op straatvoetbal. De sterkte is dan ook de zwakte. Op straat gaat het eigenlijk niet om winnen, maar om leuke acties, om mooie passjes, om creatieve bedenksels.

Nee, dan moet je net bij Ronaldo aankomen, de feniks van efficiency die op elk moment kan oprijzen uit de kabbelende golven van een wedstrijd. De hele ploeg is op hem ingericht. Zie hem tijdens de rust als eerste bij bondscoach Fernando Santos zijn, bij de zijlijn. Even snel overleggen, voordat de anderen erbij zijn. "Hé Augusto, zullen we zus en zo doen?" Terwijl het vermoedelijk zeker is dat het dan ook zo gebeurt, want Ronaldo is een baas. Wie weet, is hij de baas.

Met het invullen van Ronaldo's wensenpakket hebben ze gelijk, de Portugezen. Ronaldo heeft net voor de 85ste keer gescoord in 152 interlands en is nu alleen Europees koploper aller tijden, nog voor de legende Ferenc Puskás. Hij heeft alleen de Iraniër Ali Daei voor zich met 109 treffers. Aan Ronaldo kun je de sleutel naar succes meegeven, dan komt het wel goed.