COLUMN. Chicago aan de Schelde … of Hollywood?

Niet helemaal onterecht natuurlijk. De Antwerpse misdaad bruist weer als een goed gevuld glas champagne. Met opnieuw een hoop invallen in het onderzoek naar misdaadfamilie Y. en eenzelfde reeks huiszoekingen gelinkt aan de bende van de Mixers. Daarnaast zitten ze in Antwerpen weleens met een schiet- of steekpartij en een ontplofte granaat. Wie alleen maar dat nieuws leest, maakt nog liever een rugzakreis door Libië dan dat hij een teen zet op Antwerpse ondergrond.

Dat het allemaal zo erg niet is, antwoordde ik de Kempenaar. Maar hij vroeg door en dan begin ik soms over een incident in de Lange Nieuwstraat, dik vijftien (!) jaar geleden. Vooral omdat het nog best spannend was ook.

Ik was nog student en stond aan de deur van een afgeladen vol café in de Lange Nieuwstraat toen een groepje van drie aanstalten maakte om binnen te komen. De buitenwipper van het café hield ze tegen. Er kon zelfs geen dwerg meer bij. Maar de drie namen het persoonlijk en haalden broeksriemen en pepperspray boven om zich een weg naar binnen te slaan. Ik stond slecht opgesteld en kreeg zo’n guts pepperspray in mijn ogen. Een ander kreeg rake klappen van zo’n broeksriem.

De drie gingen op de loop en de buitenwipper belde de politie. We mochten meteen een van de opgeroepen wagens in om de drie amokmakers samen met de agenten te zoeken. Vijf straten verder hadden we ze. De politie pakte ze mee naar het politiekantoor dat toen nog stond in dezelfde Lange Nieuwstraat. Daar volgde het hoogtepunt van de avond: we mochten ze identificeren achter glas. Helemaal zoals in de film. “Hollywood aan de Schelde dan”, lachte de Kempenaar. Geen idee of hij de documentaire van Robbe De Hert bedoelde. Maar zijn eerste vat bier gooide de Kempenaar wel erg op zijn gemak in het keldergat.