Steffen Van Roosbroeck, woordvoerder van Wouter Beke: “Ik heb al drie of vier keer gelogen, omdat ik niet anders kon”

Steffen Van Roosbroeck (35) bekeerde zich tot de CD&V toen voorzitter Yves Leterme in 2004 de Respect-campagne lanceerde. Sinds hij afstudeerde als historicus in 2006 heeft hij nog maar twee bazen gehad: oud-minister Inge Vervotte en huidig voorzitter Wouter Beke. “Ik had een sterke persoonlijke band met Inge. Maar de stiel van woordvoerder heb ik pas echt hier op het CD&V-hoofdkwartier geleerd. Bij Inge was ik vooral iemand die neen moest zeggen tegen de pers (lacht). Zij wilde eerst alles rond hebben en dan pas communiceren. Ik heb daar veel respect voor, maar ik denk niet dat het vandaag nog de manier is om succesvol te communiceren.”

Heeft Vervotte vanwege die grote nadruk op communicatie de politiek vroegtijdig verlaten?

“De belangrijkste reden voor haar vertrek waren die jaren van aanslepende regeringsonderhandelingen en politieke stilstand. Ze was dan wel zeer goed onderlegd in tactiek en strategie, ze is nooit een fan geweest van het politieke spelletje. Misschien zou ze wel gebleven zijn als Wouter wat sneller voorzitter was geworden. Ze kunnen het heel goed met elkaar vinden.”

Wie van de twee is het meest veeleisend voor hun woordvoerder?

“Inge was zo gedreven dat het weleens heel snel moest gaan. Ooit belde ze mij om kwart over zeven ’s ochtends omdat ze het fijne wilde weten van iets dat ze had gelezen over de NMBS. Het was iets heel technisch. Ik zei haar dat het nog vroeg op de ochtend was en dat het niet evident zou zijn om op dat uur de juiste persoon te pakken te krijgen. “Steffen”, zei ze. “Ik moet dat nu weten.” Wouter daarentegen panikeert nooit. Hij weet ook dat ik sowieso mijn best doe om iets snel en goed af te leveren.”

Hoeveel invloed heeft u op de voorzitter?

“Ik moet daar niet hypocriet over doen. Als er geland moet worden in een onderhandeling ben ik een van diegenen die de voorzitter belt om mijn mening te geven. In het algemeen wordt er wel te veel macht toegeschreven aan medewerkers in de politiek. Net zoals media uitgekiende strategieën ontwaren die er helemaal niet zijn. Soms gaat het zo snel dat wij ook maar moeten improviseren.”

Wat geeft u in deze job de meeste voldoening?

(Denkt lang na en glimlacht) “Gelijk hebben. Het is fijn om achteraf te zien dat je een keuze gemaakt hebt die de juiste bleek te zijn.”

Volgens uw collega’s kan u de emoties heel goed aan de kant schuiven en bent u daardoor uiterst geschikt voor crisiscommunicatie. Al vaak nodig gehad de laatste tijd?

“Ik ben daar ook in moeten groeien. In de periode dat het kartel met N-VA sprong en we de bankencrisis moesten trotseren, zat ik daar persoonlijk ook zwaar mee in. Vandaag heb ik dat veel minder en kan ik gemakkelijker afstand nemen. Maar emoties zijn niet noodzakelijk slecht. De kunst is om ze te herkennen en ze uit te spelen.”

Is liegen soms verantwoord?

“In al die jaren heb ik misschien al drie of vier keer gelogen. Het ging dan om beslissingen die zouden worden afgekondigd maar die nog niet konden worden meegedeeld. Toen Steven Vanackere ontslag zou nemen als minister van Financiën werd ik ’s ochtends al opgebeld door journalisten. Maar aangezien hij dat zelf wilde wereldkundig maken, kon ik niet anders dan staalhard te liegen. Als ik “geen commentaar” had geantwoord, had men geweten dat er iets aan het gebeuren was. Maar voor het overige kan je natuurlijk niet zeggen dat iets A is, terwijl het B is.”

Het valt op dat drie van de vier woordvoerders in deze reeks geen kinderen hebben. Is dit werk combineerbaar met een gezin?

“Ik kan het mij in elk geval moeilijk voorstellen. Vooral omdat je toch probeert om altijd bereikbaar te zijn. Toen er eind vorig jaar zoveel heisa was over de positie van Theo Francken in de regering, moest ik naar de tandarts. Ik zei haar dat gezien de situatie mijn telefoon wel een paar keer zou kunnen rinkelen. Ze heeft me iets minder verdoving gegeven zodat ik nadien sneller opnieuw zou kunnen praten. Eigenlijk is dat absurd.”

U en uw vrouw kiezen er bewust voor om geen kinderen te nemen. Opmerkelijk, voor de woordvoerder van een gezinspartij.

“Binnen de partij wordt dat eerder als een verrijking gezien, omdat ik met een andere blik naar de dingen kijk. Wij hebben allebei geen kinderwens. Maar net zoals ik mij als niet-gelovige helemaal kan vinden in de christendemocratie, vind ik als niet-ouder ook dat mensen met kinderen alle steun verdienen. Ik ben bereid om flink wat belastingen te betalen om dat mogelijk te maken voor anderen. Het is het grootste engagement dat je kan aangaan in een leven.”

Hoe vaak moeten jullie zich daarvoor verantwoorden?

“We krijgen heel vaak de vraag of we geen spijt zullen krijgen. Maar ik heb liever spijt dat ik er geen heb, dan spijt dat ik er wel heb. Wij komen regelmatig mensen tegen die zeggen dat ze niet opnieuw aan kinderen zouden beginnen. En toch blijft de sociale druk op wie er geen heeft groot. Mijn vrouw is dan ook nog eens enig kind, dus voor haar ouders betekent het dat ze geen kleinkinderen zullen hebben.”

Met uw opvallende kostuums doorbreekt u de sombere CD&V-garderobe. Is dat een statement?

“Ik vind toch dat een strak pak een verschil maakt. Wie er goed uitziet, haalt daar ook zelfvertrouwen uit. En om mensen te overtuigen, moet je zelfvertrouwen uitstralen. Binnen de partij krijg ik er vooral complimenten over, bijvoorbeeld van Hilde Crevits. Diegenen die het maar niets vinden, zwijgen wellicht.”

U bent geheelonthouder, op café gaan zegt u weinig. Ook dat is atypisch in de politiek.

“Ja, nog zo’n taboe waar ik vaak mee geconfronteerd word (lacht). Maar ik heb geen problemen met mensen die alcohol drinken. Ik vind het gewoon niet lekker. En op café gaan is inderdaad niet mijn favoriete bezigheid. Ik kan heel goed alleen zijn.”

Hoe vaak gaat u op vakantie?

“Ik denk niet dat ik op een jaar meer dan vijftien dagen vrijaf neem. Als ik op vakantie ga, is dat voor een week. Ik ga dan vaak joggen en voor het overige doe ik niets. Ik leg mij aan het zwembad en ik lees zelfs geen boek. Gewoon liggen. Ik kan dat.”

U bent de langst zittende partijwoordvoerder van Vlaanderen. Hoe lang blijft u dit nog doen?

“Ik denk dat het na 2019 misschien niet slecht is als er iemand anders komt. Af en toe een frisse blik kan geen kwaad. Ik weet niet of ik dan binnen de politiek blijf. Ik ben al woordvoerder bij een minister en bij een voorzitter geweest. Alleen woordvoerder van de premier zou ik nog eens willen worden.”

Uw baas is intern wel populair, maar hij heeft niet voor de kentering kunnen zorgen. Stopt hij volgend jaar als voorzitter?

“Dat moet u natuurlijk aan hem vragen. Maar zijn voorzitterschap loopt af na de verkiezingen van volgend jaar. Ik ken Wouter goed. Hij is te verstandig om het tot een punt te laten komen dat iemand anders hem moet zeggen dat het voorbij is.”

Als CD&V op 14 oktober slecht scoort, moet hij dan voortijdig ontslag nemen?

“Elke verkiezing is een examen voor een voorzitter, maar aangezien wij het bij de gemeenteraadsverkiezingen heel goed gaan doen, is uw vraag zonder waarde. Over de nationale verkiezingen vind ik het altijd moeilijk om voorspellingen te doen, maar lokaal gaan wij goed scoren. Dat blijft ons terrein, terwijl ze bij N-VA in zeventig afdelingen vechtend over straat rollen.”

Wat gaat u hierna doen?

“Geen flauw idee. Ik laat het wel op mij afkomen. Het zou helemaal iets anders kunnen worden. Ik heb mijn lerarenopleiding gedaan. Of ik word misschien wel boswachter.”