© Joris Herregods
STANDPUNT. “Het ziet ernaar uit dat de onderhandelingen in Antwerpen lang zullen duren, maar dat hoeft niet erg te zijn”
Twee dagen na de verkiezingen verlopen de eerste gesprekken over een Antwerpse coalitie in een sereniteit die we de hele campagne lang niet één keer hebben mogen meemaken.
Die sfeer wordt vooral gecreëerd door burgemeester Bart De Wever, die sinds zondagavond ineens met verbazend gemak de verbindende rol speelt die hij voordien maar niet onder de knie leek te krijgen. Met een bijna presidentiële waardigheid heeft hij alle lijsttrekkers op zijn kabinet uitgenodigd. Allemaal zijn ze op zijn uitnodiging ingegaan en lieten ze zich achteraf positief uit over het gesprek.
In tegenstelling tot Gent en Oostende, waar verschillende partijen meenden aanspraak te mogen maken op het burgemeesterschap, is de positie van De Wever in Antwerpen onbetwistbaar. N-VA is afgetekend de grootste partij. De burgemeester leidt de dans. Zijn enige zwakke punt is dat zijn huidige coalitie met één zetel op overschot niet sterk genoeg is. Hij heeft de anderen nodig, en dan is het verstandig om naast vastberadenheid ook een zekere bescheidenheid aan de dag te leggen. En om het spel tactisch te spelen.
Het zal nooit met volle goesting zijn dat De Wever een linkse partij in zijn coalitie opneemt, maar als het dan toch moet, lijkt hij Groen de beste optie te vinden. Dat maakte hij de avond van de verkiezingen meteen duidelijk. Van Besien wil nog altijd niet, maar komt zwaar onder druk te staan, ook binnen zijn eigen partij. Steeds meer partijleden vinden dat hij méér voor Antwerpen kan realiseren in een coalitie met N-VA dan in de oppositie.
Het is lang niet zeker dat Van Besien daar ooit van te overtuigen is, maar als hij van gedacht zou veranderen, heeft hij daar in ieder geval tijd voor nodig. De Wever zal allicht geduldig afwachten en de druk vanuit Groen zijn werk laten doen. Als het niet lukt met Van Besien, zal hij trouwens ook zijn tijd moeten nemen om sp.a onder aanvaardbare voorwaarden aan boord te krijgen. Het ziet er dus naar uit dat de onderhandelingen in Antwerpen lang zullen duren. Dat hoeft niet erg te zijn als ze in deze sfeer van discretie en respect blijven verlopen én als ze uiteindelijk leiden tot een coherent bestuur.
Hopelijk kan de burgemeester de sereniteit die nu heerst behouden als het spel van geven en nemen moeilijker wordt.
