© Kristof Van Rompaey

Dove coach leidt damesploeg naar zege: “Kristof weet evenveel af van volleybal als iedere andere trainer”

Damesploeg C van volleybalclub Mendo uit Booischot (Heist-op-den-Berg) heeft met Kristof De Weerdt een bijzondere trainer in huis. Hij is doof, maar mits hulp van een tolk Vlaamse Gebarentaal en enkele afspraken met de speelsters, blijkt dat geen obstakel te zijn om goed werk te leveren.

Kristof Van Rompaey

Coach Kristof De Weerdt leidde zijn ploeg zaterdag naar de overwinning tegen FH Nijlen in tweede provinciale A. 3-1 werd het in sporthal De Lichten. Het seizoen ging iets moeizamer van start voor de Booischotse dames, waardoor ze momenteel op de voorlaatste plaats in het klassement staan. Hun trainer ziet wel elke week vorderingen. “We startten in augustus in feite met een volledig nieuwe ploeg”, legt hij uit. “Er blijven nog maar drie oudgedienden over. De rest werd aangevuld met piepjonge, minderjarige speelsters die hun eerst provinciale ervaring nog moesten opdoen. De groep is intussen wel een echt team geworden en de prestaties beteren match na match. Ik verwacht ook dat die trend zich blijft voortzetten.”

Docent

In het dagelijkse leven is De Weerdt docent Vlaamse Gebarentaal. Hij is erg actief binnen de dovengemeenschap en heeft ook nog eens zo’n twintig jaar ervaring met volleybal op de teller. Hij startte ooit als speler bij Mendo, waar nu zijn dochter speelt. “Toen ze nog jonger was, coachte ik haar team af en toe. Vorig jaar viel ik ook in als vervanger in de provinciale reeksen. Mijn aanpak werd positief onthaald, waarna ik de vraag kreeg om zelf een ploeg te coachen. Omdat ik doof ben, twijfelde ik daar wel even aan. Ik vroeg me af hoe we zouden communiceren zonder al te veel misverstanden. Uiteindelijk heb ik de knoop toch doorgehakt en heb daar nog geen seconde spijt van gehad.”

Voor de start van het seizoen lichtte de coach zijn speelsters in over doofheid. “Ik nam ook een video op met enkele gebaren over sport. Echt veel gebarentaal is er nog niet in de ploeg geslopen, maar de meisjes doen wel absoluut hun best om duidelijk te communiceren aan de hand van hun lichaamstaal”, zegt hij. “Het zit soms ook in simpele dingen. Mij iets toeroepen, heeft bijvoorbeeld weinig nut. Het is beter om me even op de schouders te tikken als je iets wil zeggen”, legt hij uit.

Dove mensen kunnen maar een beperkt aantal uren rekenen op een tolk Vlaamse Gebarentaal. De Weerdt zet die uren in tijdens wedstrijden, niet tijdens trainingen. “Tijdens matchen heb je maar dertig seconden om iets te zeggen bij een time-out”, vertelt hij. “Tijdens trainingen hebben we wat meer tijd om elkaar te begrijpen en zaken duidelijk te maken.”

Scheidsrechter in de war

De meeste scheidsrechters weten inmiddels dat er een dove coach meedraait in de competitie. Voor elke match maakt De Weerdt dat nog eens extra duidelijk met de tolk erbij. “Ik krijg alleen maar positieve reacties. Een keer bracht ik wel eens een scheidsrechter in de war met mijn handgebaren. Hij dacht dat ik om een time-out vroeg, maar dat was helemaal niet zo. Dat leverde achteraf natuurlijk een grappige anekdote op”, knipoogt hij.

Ploegkapitein Elke Lodeweyckx geeft toe dat ze in het begin wat moest wennen aan de communicatie met de nieuwe coach. “Je hoort niemand aanwijzingen geven. Dat was eerst wat vreemd, maar hij beeldt wel heel duidelijk uit wat hij bedoelt”, zegt ze. “Dat werkt ondertussen. We zijn dan ook heel tevreden met Kristof als trainer. Hij weet zeker evenveel van volleybal af als elke andere coach in de competitie.”

© kvr