“Eigenlijk is het jammer dat dit in 2024 nog moet bestaan, maar de armoede neemt zelfs toe”, zegt Chantal. Zij is een van de dertien vrijwilligers die instaan voor de voedselbedeling. Bij hen kunnen mensen terecht die worden doorverwezen door OCMW, CAW, ’t Antwoord of andere hulpverleningspartners. “Wekelijks zo’n veertig tot vijftig gezinnen”, weet coördinator Sam Hufkens. “In de winter loopt dat aantal op tot wel tachtig gezinnen.”

“Ik herinner me een koppel vijftigers dat hier voor het eerst kwam. Die mensen waren erg beschaamd. Dat raakt ook ons”

Chantal

Vrijwilliger

Sam leidt het team al vijftien jaar. “Aanvankelijk stelden we voor iedereen identieke voedselpakketten samen. Later konden de mensen, afhankelijk van het aantal punten dat ze in hun puntenkorf hadden, aan de toog zelf om producten vragen. Hier gaan we nog een stap verder. Voortaan begeleiden we de mensen die met een winkelkar door de winkel lopen en een keuze maken uit het aanbod. Dat winkelgevoel verlaagt het schaamtegevoel dat veel mensen hier hebben. Want vergeet dit niet, hier komen ze niet voor hun plezier winkelen.”

Schaamtegevoel

Chantal beaamt: “Ik herinner me een koppel vijftigers dat hier voor het eerst kwam. Dat echtpaar had altijd gewerkt, maar ze waren beiden hun job kwijtgespeeld en daardoor op noodvoedselhulp aangewezen. ‘Nooit gedacht dat ik hier ooit zou moeten komen’, gromde de vrouw nadat haar man had gevraagd wat ze nodig had. Die mensen waren erg beschaamd. Dat raakt ook ons.”

Het verstrekken van noodvoedselhulp past steeds in een hulpverleningsplan en is dus tijdelijk. In een mooi ingerichte ontvangstruimte gaan de vrijwilligers in gesprek met de mensen die langskomen en helpen ze hen om door te verwijzen naar de juiste instanties als daar nood aan is. “Vooral bij het eerste contact is zo’n babbel belangrijk”, zegt Sam. “De voedselbedeling is voor ons een middel om met de mensen die hulp nodig hebben, in contact te komen.”

Dertien vrijwilligers

Dertien vrijwilligers helpen in de winkel. Twee rijden elke donderdag langs winkels om goederen op te halen, twee anderen vullen de rekken, terwijl de anderen de klanten ontvangen. “Dank aan de gulle gevers”, zegt schepen van Welzijn Kelly Verheyen (Vooruit). “De stad koopt wel voeding aan voor deze winkel, maar dat volstaat niet. Dankzij de vele lokale ondernemers die ons steunen, kunnen we het aanbod niet alleen uitbreiden, maar ook variëren.”

In het standaard aanbod zit geen frisdrank, maar dankzij die gulle gevers is die wel verkrijgbaar. “Zopas was hier iemand die plots een fles cola zag staan”, getuigt Chantal. “Die was zo blij dat hij eens echte cola kon meenemen, omdat hij dat al vele jaren niet meer had gedronken.” Soms krijgt de noodvoedselhulp ook delicatessen die hun economische waarde hebben verloren. “Het gaat dan bijvoorbeeld om chocoladen sinterklaasfiguren die de groothandel een week voor Sinterklaas niet meer kwijtgeraakt. Dat maakt voor veel mensen die genoodzaakt zijn om hier te komen winkelen hun dag goed.”

De winkel voor noodvoedselhulp is net als het fietsmagazijn voor gevonden fietsen gevestigd in de Koningin Elisabethlei 9.