Vergeet niet dat het Brusselse Gewest, na de coup van CDH-voorzitter Benoît Lutgen, naast de Franstalige Gemeenschap, het enige echelon is waar de PS nog mee bestuurt. Maar MR-kopstuk Didier Reynders droomt er al heel lang van om ook in Brussel de hegemonie van de PS te doorbreken.

Een tiental dagen geleden loste hij dan ook een schot voor de boeg. Op de lokale televisiezender BX1 zei hij dat hij niet tegen de idee is om samen met de N-VA het Brusselse Gewest te besturen. Zoals onlangs nog eens bleek uit zijn etentje in restaurant Bruneau met Bart De Wever, blijft Reynders de Franstalige politicus met de beste banden met N-VA.

Waarop Brussels vicepremier Guy Vanhengel (Open VLD) afgelopen weekend liet verstaan N-VA niet geschikt te vinden om in Brussel te besturen omdat de Vlaams-nationalistische partij volgens hem gekant is tegen Brussel als gewest. Waarop Johan Van den Driessche, fractieleider voor de N-VA in het Brusselse parlement, vanmorgen Vanhengel bestempelde als ‘de meest sympathieke van alle PS-ers’.

Brusselse gewestregering is buitenbeentje

Dat Brusselse Gewest is een ingewikkeld kluwen. Om een regering te kunnen vormen, is een meerderheid nodig in zowel de Franstalige als de Nederlandstalige taalgroep. Resultaat is dat een relatief kleine Vlaamse partij de hele regeringsvorming kan gijzelen. Dat levert al eens een bonte coalitie op. De Brusselse regering wordt vandaag bestuurd door PS, CDH en Défi aan Franstalige kant, samen met Open VLD, CD&V en SP.A een Vlaamse kant. MR en N-VA staan samen met Ecolo en Groen aan de kant.

Open VLD vecht voor Brussels leiderschap

‘Bij de vorige regionale verkiezingen had ik op mijn eentje meer voorkeurstemmen dan de hele CD&V samen’, zegt Vanhengel. De Vlaamse liberalen zijn vandaag dan ook afgetekend de grootste Vlaamse partij in Brussel, met vijf zetels. Groen, SP.A en N-VA hebben er elk drie, CD&V slechts twee. Maar Open VLD voelt de hete adem van N-VA in de nek. Die laatste probeert Open VLD dan ook af te schilderen als de partij die helemaal in dezelfde zak zit als de PS. Wie verandering wil in Brussel, zal dus voor een andere partij, lees N-VA, moeten stemmen.

Peilingen geven aan dat de N-VA na 2019 de Vlaamse leiderspositie in Brussel in Brussel wel eens zou kunnen overnemen van Open VLD. ‘Het is wel nog lang en we gaan zeker niet naast onze schoenen lopen’, zegt Johan Van den Driessche. ‘De peilingen moeten met een grote zak zout genomen worden’, relativeert Vanhengel.

N-VA vecht voor Brusselse geloofwaardigheid

Vanhengel probeert op zijn beurt concurrent N-VA af te schilderen als de partij die niet voluit voor Brussel gaat. ‘Die partij wil niet dat Brussel als gewest bloeit en groeit. Ze willen een Brussel onder voogdij van de gemeenschappen. Zolang zij het niet goed voor hebben met Brussel, kun je met die partij toch niet in een regering gaan zitten?’

Er wordt wel eens geopperd dat de N-VA Brussel zou kunnen gebruiken als breekijzer om een verdere staatshervorming af te dwingen. Als de partij groot genoeg wordt in Brussel, krijgt ze de sleutel voor de hele Brusselse regeringsvorming in handen. En dat geeft macht. Maar Van den Driessche ontkent dat zijn partij met die gedachte speelt. ‘Wij zijn Vlamingen én Brusselaars. Het zit niet in ons DNA om de zaken te blokkeren. Er moet in Brussel veel veranderd worden. Er moet een einde komen aan de PS-cultuur. Op federaal niveau lukt dat met de MR, waarom zou dat in Brussel dan niet kunnen?’

MR wil eindelijk de PS-macht breken

De MR wil op haar beurt eindelijk ook de macht in Brussel. Ze wil daar het liefst ook de grootste partij worden. Maar de partij beseft dat ze mogelijk niet om de N-VA heen zullen kunnen, als ze de macht van de PS willen breken. Aan de andere kant is er ook wel enige sympathie bij de Franstalige ondernemers voor N-VA. Zo werd recent nog een toespraak van staatssecretaris voor Asiel Theo Francken (N-VA) in de Cercle de Lorraine fel gesmaakt.