In De Bende van Annemie vertelt Huysentruyt over zijn moeder die nu op 79-jarige leeftijd opnieuw moet vechten tegen kanker. “Ik ben zes weken bij ons moeder gaan logeren en die was zo blij, dat “de verloren zoon thuiskwam”. Maar ondertussen had ze pijn aan haar maag, is ze opgenomen in het ziekenhuis. Ze hebben dan uitzaaiingen gezien in haar lever.”

“Maar ze is sterk, en ze zal vechten tot het niet meer kan. Dat is een sterke vrouw hoor.” Het is ook al de tweede keer dat de vrouw tegen kanker vecht, maar ze blijft er heel positief bij. “Iedereen zal zeggen dat hij de mooiste, liefste, beste mama heeft, maar ik heb de mooiste, liefste, beste mama”, vertelt Piet.

Huysentruyt roept meteen ook op om massaal geld te blijven storten aan Kom Op Tegen Kanker en Music For Life, want dat geld is broodnodig.

Hij vertelt ook over een voorval bij de voorstelling van zijn boek “Piet int West-Vlams”, waarbij hij op het randje stond om een fotograaf te slaan. Bij de boekvoorstelling stonden er enkele gerechten klaar, waaronder één dat van zijn, toen nog maar net overleden, vader was. De fotograaf, die niet verder genoemd werd, zei over het gerecht: “wat een zot was dat, uw vader.”

“Dat was de enige fotograaf die ik ooit op zijn bakkes heb willen slaan. Ik heb gezegd: ‘druk op het knopje en zwijg alsjeblieft’.” De man heeft zelfs niet mogen proeven: “Dat was hij niet waard.”