Ze zijn beiden jong, mooi en succesvol. En toch zijn ze op een loodzware depressie gebotst: “De reacties deden pijn”

Annelies: “Ik voelde me een supermama. Net bevallen van mijn derde kind, volledig in euforie - laat er nog maar één komen! De hele wereld kon ik aan. Maar na een paar weken maakte die euforie plaats voor … niks. Ik was vooral moe, héél moe. Tuurlijk, zeiden de mensen, dat is toch logisch met drie jonge kinderen. Maar ik had ook angstaanvallen, ik begon bij het minste te huilen. ’s Ochtends moest ik de boterhammen voor mijn kinderen maken, maar ik kón het niet. Ik stond erbij en ik keek ernaar. Ik had drie kinderen, ik hoorde me fantastisch te voelen. Maar ik voelde níks.”

Nasrien: “Bij mij leek de oorzaak heel duidelijk. Ik werd ontslagen bij MNM, en zes maanden later werd ik gedumpt door mijn vriend. From hero to zero. Van sidekick van Peter Van de Veire tot een meisje dat niemand wil.”

“Pas later ontdekte ik dat de oorzaak dieper lag. Mijn laatste jaar bij MNM voelde het alsof mijn hele leven werd opgelegd. Ik droeg gelnagels, extensions en valse wimpers. Ik ging diëten en sporten als een gek. Ik moest er perféct uitzien. Want ik was het meisje met de droomjob, waar zoveel anderen naar opkeken.”

Annelies: “Dat is het, hé. Het zo goed willen doen voor anderen.”

Nasrien: “Je vergeet jezelf. Ik was een plattelandsmeisje uit Werchter dat liefst van al in sneakers en jeans rondliep. Maar ik was ook altijd iemand die heel graag gezien werd. Thuis, op school, op de radio, bij de jongens. Als mijn lief al drie keer had gezegd dat hij me graag zag, dan zei ik: Zeg het nog maar eens. Ik was het zondagskind, ik fladderde overal door. Maar mijn hele zelfbeeld was op die complimentjes gebaseerd.”

Annelies: “Bij mij is dat ook zo. Het graag gezien worden, dat was een stuk van mezelf. Ik begon op mijn 15de te zingen bij Laïs, en mijn parcours was getekend. Annelies, die ging zangeres worden. Je doet de dingen waarvoor je applaus krijgt. En je verliest de voeling met jezelf.”

***

Als Nasrien haar verhaal in januari voor het eerst vertelt bij ‘Van Gils en Gasten’, leest ze een reactie: “Erg voor haar. Maar ik vind het moeilijk om te vatten dat een meisje van 28 depressief wordt.”

***

Annelies: “Het ís ook moeilijk om te vatten. Ik hoorde Selah Sue ooit zeggen: Ik kon zelfs mijn tanden niet meer poetsen. Já! Zo wás het. Maar zelf kan ik dat nu ook moeilijk begrijpen.”

Nasrien: “Mensen zeiden me: Allez Nasrien, kom eens buiten. Ga enen gaan drinken en dan komt het goed. Néé! Dat ging niet. Ik geraakte verdomme mijn ­zetel nog niet uit om de vuilzak te verversen. Die stonden daar te stinken, vijf vuilzakken naast elkaar. Terwijl ik een hele dag in mijn zetel zat, voor me uit te staren met de gordijnen dicht.”

“Je hebt niks aan ­iemand die zegt: Allez kom! Herpak u! Mijn ex-vriend zei dat. Het was het moment waarop de relatie brak. Misschien is het een logische re­actie, hé: een vriendin belandde een jaar eerder in een depressie, en toen dacht ik ook: Doe normaal. Je hebt een huis, een lief, een goeie job, ... Je hebt alles om gelukkig te zijn.”

Annelies: “Zulke reacties doen net veel pijn, want je weet dat zelf. Je schaamt je daarvoor. Ik keek rond mij en ik zag het leven waar ik altijd al van droomde. En toch was ik ongelukkig.”

***

In de recentste Gezondheidsenquête zegt 40 procent van de vrouwen tussen 15 en 35 dat ze te kampen hebben met psychische problemen. In deze doelgroep is het probleem het grootst.

***

Nasrien: “Veertig procent? Dat is veel.”

Annelies: “Ik vind wel dat we moeten opletten met zulke cijfers. Aaron Wade (de acteur die ook kampte met een depressie, nvdr.) zei het onlangs nog: Een depressie is niet zoals een hoelahoep. Het is geen hype die iedereen wel eens heeft. Een zware depressie, zoals bij ons, dat wens je niemand toe. Maar een mens mág zich wel eens slecht voelen.”

Nasrien: “Dat is het probleem vandaag, zeker met de sociale media. Kijk op ­Instagram en iedereen is zo gelukkig, heeft een schone vent, gaat op wereldreis en eet konijneneten. De jongere gene­ratie wordt opgelegd om gelukkig te worden. Als dat niet lukt, dan knapt er iets.”

Annelies: “Een vies beest, die sociale media. Ik heb het niet, mijn oudste zoon van 13 krijgt het ook niet. Maar hij is de enige van de klas. Ik begrijp dat niet. Moeten wij onze kinderen daar niet voor beschermen? Hun wereld wordt er echt niet mooier op.”

Nasrien: “In die wereld zijn we op de duur zó getraind om een masker op te zetten. Het weekend dat ik voor de deur stond van de psychiatrische kliniek, voor een gedwongen opname, stond ik op de cover van P-magazine. De fotoshoot was de week voordien gedaan, tussen tientallen huilbuien door. Terwijl ik straalde op een boekske in de winkel, stapte ik in een donker kamertje achter slot en grendel. Dat was zó… Dat was het dieptepunt. Moet u hier nu zien zitten, dacht ik. Het grote talent dat fun maakte op de radio.”

***

#maakdepressiebespreekbaar is de ­ondertitel van het boek van Nasrien. Het is ook het doel van de theatervoorstelling van Annelies: het taboe rond depressie wegnemen, zodat mensen sneller hulp zoeken en de omgeving beter reageert.

***

Nasrien: “Gemakkelijk is het niet. Die eerste maanden wou ik niemand spreken, alleen mijn ex. ik was nors, ik blafte mensen af. Vreselijk mens was ik.”

Annelies: “Had jij ook het gevoel: dit ben ik niet?”

Nasrien: “Zeker. Dat was mijn duister beest. Ik was altijd het lieve, vriendelijke meisje die met niemand ruzie had. En plots schreeuwde ik tegen mijn mama: Bol het af! Ik wil uw eten niet! Tegen mijn mama! Mijn beste vriendin die mij altijd heeft gesteund. Daar kan ik echt niet bij.”

Annelies: “Ik heb één groot geluk gehad: mijn man. Hij deed perfect wat hij moest doen: er onvoorwaardelijk zijn voor mij. Ik zei: Ik ben toch niet de vrouw waarvoor je gekozen hebt? Ik zou het snappen als je mij verlaat. Maar dat deed hij niet. Hij was soms streng, en joeg me uit bed. Maar hij ging ook uren met mij wandelen en luisterde. Dat heb je nodig: iemand die luistert. Geen goeie raad. Ik wou gewoon iemand die naast mij zat en niks zei. Een hele dag.”

Nasrien: “Ik heb dat nu ook, met Dries.” (haar huidige vriend die ze leerde kennen via een soort blind date-oproep, nvdr.)

Annelies: “Grappig. Toen ik hem hier zag, met zijn broodje in zijn hand en zijn werkbroek aan, dacht ik: Ah ja. Da’s precies mijne vent.”

“Er is wel meer nodig dan een goeie vent. Zonder professionele hulp was het me nooit gelukt. Trouwens: ik kan het ­iedereen aanraden, een psycholoog.”

Nasrien: “Volledig mee eens! Zelfs als je je goed voelt.”

Annelies: "Waarom doen we dat niet jaarlijks? Een check-up bij de psycholoog. Zoals je naar de huisarts of de tandarts gaat. Een mens bestaat niet alleen uit het fysieke, hé. In dat uurtje bij een psycholoog leer je zo veel over jezelf.”

Nasrien: “Een psycholoog is geen ­wonderdokter die met een toverstokje zwaait. Maar ze gaf me wel inzichten: Je hebt weinig zelfvertrouwen, leg je erbij neer. Je bent gevoelig, aanvaard het gewoon. Het hielp me. Mocht ook wel, voor vijftig euro per uur.”

Annelies: “Bij de psycholoog dacht ik vaak: gelukkig dat ik dit kan betalen.”

Nasrien: “Daarom trok ik voor mijn boek naar minister van Volksgezondheid Maggie de Block, om te vragen wanneer een psycholoog terugbetaald wordt. Er is nu budget uitgetrokken, maar het blijft enorm duur. Onlangs kreeg ik een mail van een mama met een zoon van acht. Ik zie mijn zoon dieper en dieper zakken, maar ik kan met hem niet naar de psycholoog. Ik kan het gewoon niet betalen, schreef ze. Hoe vreselijk is dat.”

Annelies Brosens

• Zingt voor Laïs sinds 1994. Toerde vorig jaar met haar theatervoorstelling in psychiatrische centra. De voorstelling is nu uitgebreid voor een algemeen publiek.

• Kampte van 2011 tot 2015 met een depressie.

Nasrien Cnops

• Was sidekick van Peter Van de Veire bij MNM van 2012 tot 2014. Werkt voor De Persgroep, als online journaliste.

• Kampte van 2014 tot 2016 met een depressie.

INFO

‘Ik tegen de rest’ - Nasrien Cnops, Uitgeverij Lannoo, 168p., 17,99 euro

Open Geest XL - Muziektheatertournee van Te Gek!?, op basis van de dagboeken van Annelies. Info: www.tegek.be en www.4voor12.be