Direct naar artikelinhoud
De sportzomer van Vandeweghe

Dumoulin moet vandaag 4 seconden per kilometer sneller rijden dan Thomas. Een mission impossible

Hans Vandeweghe.Beeld Bob Van Mol

Sportjournalist Hans Vandeweghe laat zijn licht schijnen op de Ronde van Frankrijk.

Een beetje flauw toch van Tom Dumoulin, dat hij Primoz Roglic enerzijds de ritzege wel gunde – “hij was de beste” – maar anderzijds vond dat hij had geprofiteerd van een vooroprijdende motor. Die motoren zijn een apart verhaal in de koers. Er zijn er gewoon te veel van en als ze het peloton niet in gevaar brengen, dan is er wel altijd een renner (of meer dan één) die zich benadeeld voelt omdat iemand wegreed in het zog van een motor.

Ik heb de beelden verschillende keren teruggekeken en er zijn al ergere dingen gebeurd met motoren. Bovendien, als Dumoulin in het wiel zit van Roglic en Roglic rijdt achter een motor, dan heeft Dumoulin als derde (altijd de beste plaats in een rijtje renners) nog meer voordeel. Probleem: Dumoulin zat niet in het wiel van Roglic omdat Roglic een meester-afdaler is en metertje per metertje voorsprong nam.

Dumoulin zat niet in het wiel van Roglic omdat Roglic een meester-afdaler is en metertje per metertje voorsprong nam

De jongen heeft – maar dat hoor je elke uitzending wel een paar keer – een verleden als skispringer. Welnu, ga maar een keer boven aan zo’n schans staan, het mag een babyversie zijn, dan weet u wat Roglic allemaal durft en dan weet u ook dat de Aubisque afrijden met 100 per uur voor die Sloveen kinderspel is.

(Lees verder onder de foto.)

Primoz Roglic daalt als eerste de Col d'Aubisque af.Beeld ANP

Grote dopingencyclopedie

De laatste bergen hebben niet eens een muis gebaard. Niemand van belang is van iemand van belang weggereden. Er waren een paar schuchtere pogingen, maar van een spervuur van aanvallen was geen sprake. De laatste keer dat we dat in de Tour hebben gezien, was in 2007 met het duel tussen Rasmussen en Contador, ook op de Aubisque maar dan bergop vanuit Laruns.

Ik lees even voor uit een verslag van die rit:

"… Vier renners kozen al snel het hazenpad en leken vertrokken te zijn voor een hele dag, tot Mauricio Soler (Barloworld), Iban Mayo (Saunier Duval) en Carlos Sastre (CSC) ten aanval trokken. Rasmussen keek Contador uitdagend aan tijdens de beklimming van de Aubisque.

"De vluchters zagen het gat met het peloton steeds kleiner worden, nadat eerst Thomas Dekker en later Michael Boogerd en Denis Mentsjov zich op kop nestelden. Het enorme tempo van de Rabo-renners dwong de ene na de andere renner om te lossen…"

Soler, Mayo, Dekker, Boogerd, Mentsjov, het Rabo-tempo, dit leest als een hoofdstuk uit de grote dopingencyclopedie. Rasmussen werd die avond uit de Tour gezet door zijn eigen ploeg.

Ik wil niet weten wat Peter Sagan allemaal in zijn systeem had zitten om die etappe te verbijten

Dat was 2007. Meer dan tien jaar later is het peloton grotendeels verlost van doping, alle parameters wijzen daarop. De pijnstillers zullen nog wel een probleem zijn en ik wil niet weten wat Peter Sagan allemaal in zijn systeem had zitten om die etappe van vrijdag te verbijten, maar verder wijst het koersverloop op een zuivere strijd.

Dumoulin is niet als een speer vertrokken. Hij heeft een paar keer gas gegeven, Roglic ook en Chris Froome moest eraf. Twee grote rondes kort na elkaar, en in het begin ook nog een paar keer vallen, het zal in zuivere tijden dan toch te veel zijn.

Peter Sagan.Beeld Photo News

Geraint Thomas volgde Tom Dumoulin als een schaduw. Vanmiddag moet hij dat kunstje nog één keer herhalen. Hij start als allerlaatste, twee minuten na Dumoulin, en bij de aankomst mag hij vier minuten en nog een handvol seconden later over de streep bollen.

Thomas heeft 125 seconden voorsprong en de tijdrit is 31 kilometer, dat betekent voor Dumoulin 4 seconden per kilometer sneller rijden dan de man van Sky, die bovendien weet hoe hard hij gaat. Dit lijkt op een mission impossible omdat Thomas echt wel een stukje kan tijdrijden. Het zou niet eens verwonderen als hij ook die etappe zou winnen en dat zou na zijn eerdere twee ritoverwinningen het kabinetstuk compleet maken.

IJzeren ploegdiscipline

Zonder ongelukken wordt Thomas de derde renner van Sky die de Tour de France wint. Het begon in 2012 met Bradley Wiggins. Vervolgens won Chris Froome in 2013 en viel Chris Froome in 2014, waardoor de toenmalige Astana-renner Vincenzo Nibali zich op de lijst van winnaars kon wurmen. Daarna drie keer Froome op een rij en nu dus Thomas.

Sky is niet anders dan US Postal en later Discovery Channel: een ijzeren ploegdiscipline met enkele van de betere klimmers, die hun kansen opofferen voor de kopman

De overwinningen van Sky hebben evenveel te maken met het talent van de winnaar als met de sterkte van het team. Ooit reed Thomas zich bergop de ziel uit het lijf voor Froome. Vandaag is Thomas de winnaar en heeft hij veel te danken aan de Colombiaan Egan Bernal. Daarin is Sky niet anders dan US Postal en later Discovery Channel: een ijzeren ploegdiscipline met enkele van de betere klimmers in het peloton, die – tegen een vorstelijk salaris – helemaal hun kansen opofferen voor de absolute kopman.

Er is ooit gesuggereerd dat wielrennen baat zou hebben bij een salarisplafond en een betere verdeling van talent. Dat geldt niet alleen voor wielrennen, maar dat soort regels houdt alleen stand bij een complete transparantie van geldstromen. Laat wielrennen nu net op financieel vlak de minst transparante sport zijn.

Geletruidrager Geraint Thomas troeft Romain Bardet (rechts) en Daniel Martin nog af in de sprint voor plaats twee.Beeld BELGA