“Ze heeft haar zusje zien sterven. Hoe kan het dat die man nog mocht rijden?”

In 2008 verliet Mama Zeinabou Mauritanië en vond ze een nieuwe thuis in Sint-Niklaas. Tien jaar later, in de bescheiden woonkamer, komen dertig familieleden van het gezin in allerijl samen. “Om te rouwen volgens de Afrikaanse traditie”, legt Mamoudou uit.

“Als een familielid overlijdt, komt de familie zo snel mogelijk samen. Sommigen komen uit Frankrijk, anderen zijn nog onderweg uit Mauritanië en andere delen van Afrika.” Ook haar Afrikaanse vriend, momenteel op vakantie in het buitenland, is onderweg naar België.

Zelf bracht Mamoudou, de oudste van vijf kinderen, de nacht door in het ziekenhuis aan de zijde van zusje Kadidiatou (8). Zij zag alles gebeuren. “Kadidiatou ging samen met Maymouna en mama nog snel een fles melk kopen in de Lidl”, vertelt Mamoudou. “Het Offerfeest begint eigenlijk pas vandaag, maar ze waren uitgenodigd bij vrienden om er een hapje te eten. Vandaar de fles melk. Maar aan de ingang van de supermarkt liep het mis.”

De bestuurder van een witte Kia reed met hoge snelheid de Antwerpsesteenweg op en verloor de controle over het stuur. “De wagen begon te slippen”, zegt een getuige die achter de bewuste Kia reed. “Hij probeerde de auto op de weg te houden maar dat mislukte.” Ter hoogte van de ingang van de supermarkt ging de auto over het fietspad en voetpad en maaide hij Zeinabou en haar twee dochters van de weg. De wagen, of wat er van overbleef, kwam tot stilstand tegen de gevel.

Kunstmatige coma

Opschrikt door de knal snelden buurtbewoners en toevallige passanten ter hulp. De hulpdiensten werden gebeld. “Door de klap was de auto op zijn zij terechtgekomen”, zegt een buurtbewoner die meteen ter plaatse was. De moeder en het jongste kind waren onder de wagen terechtgekomen. Het andere meisje kwam in de kant terecht. We hebben met man en macht de auto opnieuw op zijn vier wielen geduwd omdat het kindje onder de wagen gekneld zat. Het was vreselijk om te zien.”

De balans was zwaar. Maymouna overleed even later aan haar verwondingen ondanks verwoedde pogingen om haar te reanimeren. Mama Zeinabou en Kadidiatou werden met zware verwondingen naar het ziekenhuis gebracht.

“Mijn moeder wordt nog steeds in een kunstmatige coma gehouden”, zegt Mamoudou. “Alles aan haar linkerzijde is gebroken: bekken, arm, benen,...echt alles. De dokters gaan haar snel uit coma proberen te halen. Pas dan zal duidelijk worden hoe groot de schade is.” En Kadidiatou? “Haar bovenarm is gebroken. Ze heeft veel pijn en is zwaar onder de indruk van de feiten. Ze was de hele tijd bij bewustzijn en heeft haar zusje zien sterven. Ze heeft iets vreselijks meegemaakt. Ze zal bijgestaan worden door psychologen om het drama te verwerken.”

Aangehouden

De bestuurder, 21-jarige Chikike .A., een man van Angolese afkomst met Nederlandse nationaliteit die in Sint-Niklaas woont, vluchtte samen met de twee inzittenden na het ongeval weg. Even later kwam hij terug naar de plaats van het ongeval en werd hij ingerekend door de politie. De twee andere inzittenden, D.T. (21) uit Waasmunster, een man met een zwaar politioneel verleden en diens 24-jarige vriendin konden even later ook opgepakt worden.

Dinsdagnamiddag bevestigde de onderzoeksrechter in Dendermonde de aanhouding van Chikike op verdenking van onopzettelijke doding, onopzettelijke slagen en verwondingen, sturen zonder geldig rijbewijs en vluchtmisdrijf.

Zelf verklaart de man dat hij afgeleid werd door zijn passagiers en dat hij daardoor de controle over het voertuig kwijtraakte. “Ik heb spijt van mijn daden. Ik zal ermee moeten leren leven dat ik de dood van een kind veroorzaakt heb.”

Maar spijt komt ook hier te laat, al heerst er bij de familie van Zeinabou vooral onbegrip. “Ik kan niet begrijpen dat iemand met zo’n zwaar politioneel verleden vrij mag rondlopen in België”, zegt Mamoudou. “Ze reden te snel, kwamen al vaak in aanraking met drugs en hadden niet eens een geldig rijbewijs. Onbegrijpelijk dat zo iemand nog achter het stuur kan kruipen. Ze verdienen een gepaste straf. Hoeveel? Dat is niet aan ons om te bepalen.”

Afwezig

Ondanks het vele onbegrip, de rouwende familie en de pijn moet Mamoudou nu snel de begrafenis regelen. “Volgens de Afrikaanse traditie wordt de overledene zo snel mogelijk begraven in het land van herkomst. Maymouna is wel in België geboren maar de kans is zeer groot dat ze toch in Mauritanië zal begraven worden. Het is allemaal nieuw voor mij, ik moet nog uitzoeken hoe alles precies in zijn werk gaat.” Helaas zullen Zeinabou en Kadidiatou geen afscheid kunnen nemen van Maymouna. Zij zullen nog een hele tijd in het ziekenhuis verblijven om te herstellen van hun verwondingen. Om van het mentale trauma nog maar te zwijgen.