Ieder jaar op 2 februari maken de leden van de ‘Punxsutawney Groundhog Club’, gekleed in smokings en hoge hoeden, een pelgrimstocht naar Gobbler’s Knob, de officiële thuis van bosmarmot Punxsutawney Phil. Bij zonsopgang lokken ze Phil uit zijn winterverblijf. Als het dier zijn schaduw herkent, zouden er nog zes strenge winterweken volgen. Zo niet, dan zou de lente niet ver weg zijn.

Het gebruik houdt al 138 jaar stand in Punxsutawney, ook al laten de voorspellingen van Phil en zijn voorgangers dikwijls te wensen over. Sinds 2005 heeft Phil het in slechts 35 procent van de gevallen bij het rechte eind gehad. Volgens de overlevering is er in bijna 140 jaar ook maar één Phil de bosmarmot (of groundhog, in het Engels) geweest, net zoals er maar één Kerstman en één Paashaas bestaat. (Tekst gaat verder onder de foto.)

Wie gelooft dat een bosmarmot het weer kan voorspellen, moet ook maar geloven dat het dezelfde bosmarmot is sinds de jaren 1880, is de redenering. Nochtans is de levensverwachting van een bosmarmot hooguit 8 à 9 jaar. Hoeveel bosmarmotten er in werkelijkheid geweest zijn sinds 1887 maakt de Groundhog Club niet bekend. Op hun website staat te lezen dat Phil elke zomer een ‘levenselixer’ krijgt, bereid volgens een ‘geheim recept’, waardoor het dier zijn ‘lange levensduur en jeugdige uiterlijk’ kan behouden.

Vorig jaar werd Phil vader van twee jonge bosmarmotten. Maar op de vraag of een van de kleintjes ooit het profetische ambt van zijn vader zou erven, beantwoorde Thomas Dunkel, voorzitter van de Groundhog Club, ontkennend. “Er is maar één Punxsutawney Phil.”

De komische traditie lokt elk jaar enkele tienduizenden mensen naar Punxsutawney. De viering is wellicht ontstaan als een afgeleide van Maria-Lichtmis, dat ook elk jaar gevierd wordt op 2 februari. Bij ons is Groundhog Day ook wel bekend dankzij de gelijknamige Amerikaanse film ‘Groundhog Day’ met Bill Murray in de hoofdrol.