© AFP
We moeten weer alert zijn en we mogen ons niet bang laten maken
Hoe was het leven ook alweer in 2015, 2016 en 2017, toen we geconfronteerd werden met de ene aanslag na de andere? Parijs, Brussel, Nice, Barcelona Manchester, Londen, Istanboel, Stockholm… Telkens weer diezelfde beelden van gebouwen in puin of ravage op straat, mensen in paniek, gewonden onder het bloed, lichamen onder witte lakens, ziekenwagens met loeiende sirenes, antiterreureenheden in actie…
Telkens weer bekomen van de angst, troost zoeken in de herdenkingen, telkens weer ons warmen aan de solidariteit met de slachtoffers, ons optrekken aan de moed van de inwoners van de getroffen steden die samen op straat kwamen om hun sterkte te tonen, telkens weer dapper een standpunt schrijven: we mogen ons niet bang laten maken. Dan hebben de terroristen gewonnen. We blijven onze waarden verdedigen, onze vrijheid en onze vreedzame samenleving…
Of het nu ging om bommen, schutters of chauffeurs die op een menigte inreden, de aanslagen bleven even choquerend, maar vreemd genoeg leerden we wel leven met terreur.
Net zoals we het laatste jaar hebben leren leven met een relatieve rust op dat vlak. In 2018 was er nog de aanslag in Luik en die op de kerstmarkt in Straatsburg. Voor de rest bleef het rustig. En ook dat went snel. IS is in Irak en Syrië zo goed als verslagen, de soldaten zijn grotendeels uit het straatbeeld verdwenen. Terreur is dezer dagen nauwelijks nog een thema. Alleen over een mogelijke terugkeer van Syriëstrijders maken we ons nog zorgen.
Voorlopig weten we niet genoeg om de schutter op de tram in Utrecht een terrorist te noemen. Maar in ieder geval valt te vrezen dat de gruwelijke aanslag op de moskee in Nieuw-Zeeland tot een nieuwe golf van geweld zal leiden. De extreemrechtse, islamofobe motieven van de Australische dader zullen ongetwijfeld fundamentalistische moslims aanzetten tot wraak.
Als terreurorganisatie stelt IS dan misschien niets meer voor, we hebben in het verleden gezien dat er genoeg ‘eenzame wolven’ zijn die het gedachtegoed van het kalifaat blijven aanhangen en in staat zijn om gruwelijke daden te plegen. En nog meer racistisch extreemrechts geweld is zeker ook niet uitgesloten.
Hoe triest het ook is, na Nieuw-Zeeland en Utrecht moeten we weer alert zijn voor aanslagen, mogen we ons weer niet bang laten maken en moeten we meer dan ooit dapper onze waarden verdedigen, onze vrijheid en onze vreedzame samenleving...
