BELGA

Een ruk naar rechts zal Open VLD in diepe verdeeldheid storten

Open VLD-Kamerlid Vincent Van Quickenborne wil dat zijn partij een rechtsere koers gaat varen en pleit daarom voor een nieuwe voorzitter. David Van Turnhout vindt de timing van die kritiek bijzonder ongelukkig op het moment dat huidig voorzitter Gwendolyn Rutten voor de partij de federale en Vlaamse onderhandelingen voert. In deze opinie doet hij uit de doeken welke koers de partij wel moet gaan varen.

opinie
David Van Turnhout
David Van Turnhout is communicatieconsultant en kernlid van de liberale denktank Liberales.

Het rommelt bij Open VLD. Naar aanleiding van de tegenvallende verkiezingsuitslag van mei 2019 uiten sommige partijleden kritiek op voorzitter Gwendolyn Rutten. Enkele maanden geleden stelde Francesco Vanderjeugd zich, een jaar voor de voorzittersverkiezingen, kandidaat als voorzitter van de liberale partij. Hij stelde daarbij voor om met alle andere partijen te praten, inclusief het Vlaams Belang. Vorige week stelde hij zelfs voor de verkiezing te vervroegen. Misschien beseft hij dat een lange campagne in zijn nadeel zou kunnen spelen. 

Kritiek leveren doe je best intern

Nu gooit Vincent Van Quickenborne de knuppel in het hoenderhok door voorzitter Rutten openlijk te bekritiseren. Hij wil een nieuwe, "rechtsere" koers voor de partij en hij pleit ook voor een nieuwe voorzitter. Kritiek moet in een liberale partij kunnen, maar dat doe je best intern. Publiekelijk je voorzitter afbranden, ondermijnt haar positie op een cruciaal ogenblik, net nu ze moet onderhandelen over regeringsvormingen.

Publiekelijk je voorzitter afbranden, ondermijnt haar positie op een cruciaal ogenblik, net nu ze moet onderhandelen over regeringsvormingen.

De uithaal van Van Quickenborne is niet alleen pijnlijk voor Rutten of de liberalen in het algemeen, maar ook voor hem. In aanloop naar de verkiezingen van 26 mei stond hij immers nog 100% achter zijn voorzitter en hing hij met de brede glimlach en met Rutten spandoeken op. Van Quickenborne zit al jaren mee in het partijbestuur, bepaalde mee het verkiezingsprogramma en stond al die jaren achter zijn voorzitter. Nu het wat minder gaat, plant hij haar een mes in de rug. Kritiek is gezond, maar fatsoen ook. In 1999 rolde hij zelf trouwens nog een progressieve joint in de Senaat.

Veel verontrustender is zijn pleidooi voor een rechtsere liberale partij. Wat liberalen vandaag vooral niet mogen doen, is vervallen in termen als links en rechts. Liberalen zijn nooit rechts of links en hoeven dat in de toekomst ook niet te worden. Het zijn de liberalen die vechten voor individuele rechten als privacy, het homohuwelijk en het recht op zelfbeschikking (euthanasie), ook voor minderjarigen en mensen die dementeren. En het zijn tegelijk ook de liberalen die strijden voor een slankere overheid en veiligheid, maar dan steeds met individuele rechten van iedere burger als leidraad.

Wat liberalen vandaag vooral niet mogen doen, is vervallen in termen als links en rechts

Liberalen laten zich niet opdelen in hokjes en net dat onderscheidt het liberalisme van andere politieke ideologieën. Wie bij een hokje wil horen, kan geen onafhankelijke standpunten innemen wanneer ze niet stroken met het imago. Zo ver mag het nooit komen.

Stilstand of vooruitgang?

De politieke tegenstellingen van vandaag draaien trouwens helemaal niet om links of rechts, maar gaan over stilstand of vooruitgang. Kiezen we vandaag voor een samenleving waarin elk individu vooruitgaat en het binnen vijf jaar beter heeft, of blijven we steken in een conservatief-nationalistisch verleden waar handelsbelemmeringen tussen landen de economie afremmen en de armoede in de hand werken? Gaan we opnieuw naar een systeem waarbij elk land terugvalt op zichzelf in de strijd tegen frauduleuze, internationale geldstromen? Geven we onze vrijheid op voor meer imaginaire veiligheid? Lopen we de bangmakerij van rechts en extreemrechts achterna? Behandelen we vreemdelingen als potentiële criminelen of gewoon als medemensen met dromen en talenten?

Ik verwacht van een toekomstige voorzitter veel meer dan het voorspiegelen van een oneerlijke, emotionele keuze tussen uitersten

Dat zijn de punten waar het vandaag over gaat. Daarvoor hebben we geen rechtse of linkse partij nodig, maar een constructieve, optimistische, gedreven partij die de liberale en humanistische waarden vooropstelt.

Ik verwacht van een toekomstige voorzitter veel meer dan het voorspiegelen van een oneerlijke, emotionele keuze tussen uitersten. Ik verwacht doordachte en gefundeerde standpunten, geen impulsieve steekvlampolitiek die inspeelt op de laatste peiling of een populaire post op sociale media. Open VLD kan vandaag écht een verschil maken door een rationeel alternatief te bieden voor gepolariseerde debatten. De partij moet een barrière vormen voor haatpredikers en veiligheidsgoeroes enerzijds, en doemdenkers en collectivisten anderzijds. Wie de partij vandaag op die koers kan zetten, mag zich terecht voorzitter noemen.

Wie pleit voor een ruk naar rechts en N-VA en Vlaams Belang achternaloopt, stort de partij in een diepe verdeeldheid. Ikzelf en veel van mijn medestanders zullen dit niet laten gebeuren. 

Foto Kurt

VRT NWS wil op vrtnws.be een bijdrage leveren aan het maatschappelijk debat over actuele thema’s. Omdat we het belangrijk vinden om verschillende stemmen en meningen te horen publiceren we regelmatig opinieteksten. Elke auteur schrijft in eigen naam of in die van zijn vereniging. Zij zijn verantwoordelijk voor de inhoud van de tekst. Wilt u graag zelf een opiniestuk publiceren, contacteer dan VRT NWS via moderator@vrt.be.

Meest gelezen