Zoals dat wel vaker het geval is met platen van Axelle Red, werkten ook aan ‘Exil’ weer enkele grote namen uit de muziekwereld mee. Oudgediende Mark Plati (David Bowie, The Cure, Fleetwood Mac…) zat bijvoorbeeld aan de knoppen tijdens de opnames van ‘Le Grand Retour’ en het mooie ‘Mont Des Regrets’, dat ze samen met levende legende Albert Hammond schreef. Met de Brit Dave Stewart, die in de jaren tachtig een handvol hits scoorde met het synthpopduo Eurythmics, schreef ze ‘Gigantesquement Belle’, onze favoriet. Stewart drukte overigens ook zijn stempel op enkele andere tracks, en daar is Axelle niet rouwig om. “De samenwerking was geweldig”, zegt ze. “Dave leek wel een kind in een speelgoedwinkel dat elk speeltje wilde uitproberen. Ik was al fan van Dave en hij kende mijn muziek blijkbaar ook, doordat hij in Parijs heeft gewoond. Maar dat was natuurlijk geen garantie voor een goede samenwerking. Toen bleek dat het in de studio klikte tussen ons, kon het voor mij niet meer stuk.”

Lovestory

“Ik wilde deze keer niet een plaat maken met alleen maar geëngageerde teksten, er moest ook een shakespeareaanse lovestory in. Dus heb ik er zelf één verzonnen. Van een koppel dat het voornemen heeft mekaar voor eeuwig graag te zien, maar hoe de man uiteindelijk toch geen andere optie ziet dan alles te verlaten: zijn omgeving, zijn stad, zijn relatie. Noem het een verbanning, exil dus.”

Slaaf van hebzucht

“Mijn conclusie is uiteindelijk dat we mekaar de hand moeten reiken en minder moeten willen. Vriendschap, want daar draait het om. En hoe sneller je dat begrijpt in het leven, hoe makkelijker je gelukkig kan worden. Ik probeer ook duidelijk te maken dat je niet altijd naar de toekomst moet kijken, want je moet nú genieten. Dat zeg ik vaak tegen mijn kinderen: ‘Focus op wat er goed gaat, want anders zal je altijd wel iets vinden dat je ongelukkig maakt.’ En we mogen ook niet langer slaaf zijn van onze hebzucht. Ik heb trouwens de indruk dat de wereld stilaan doordrongen raakt van dat besef, ik voel dat er dingen aan het bewegen zijn, dat jongeren echt wel dingen willen veranderen. Daarom ben ik de jongste tijd zo hoopvol. Ik ben zelden zo blij geweest als vandaag.”

Provinciehoofdsteden

De Hasseltse is in februari vijftig geworden, maar daar maakt ze geen punt van: “Toen ik mijn vorige plaat uitbracht, stelden journalisten me vragen over hoe het zou zijn als ik vijftig werd. Wel, nu is het zover, maar ik vind het helemaal niet erg, want tussen die twee platen in heb ik veel leuke dingen meegemaakt. Waarom zou ik dan kniezen? Nu, de dagen vóór mijn vijftigste verjaardag vond ik het wél erg, hoor. Maar toen het dan daadwerkelijk zover was, dacht ik: ‘Dit is belachelijk, er is toch helemaal niets veranderd.’ Dat ik alive and kicking ben, zal je binnenkort wel zien op diverse podia: op 2 juni concerteer ik in de Brusselse AB en van half november tot eind december treed ik op in alle Belgische provinciehoofdsteden. Dat getal vijftig zegt me dus niets. Integendeel: ik wil honderd jaar worden, dus zit ik nog maar in de helft.”

‘Exil’ van Axelle Red is nu verkrijgbaar

Axelle Red speelt op 2 juni in de AB en van midden november tot midden december in alle Belgische provinciehoofdsteden