Vader en zoon Nys: ‘De dag dat hij een air aanneemt van 'hey, ik ben wel Thibau Nys, hé', trek ik aan de noodrem’

Wat opvalt: er wordt ingepikt waar de vorige reeks is gestopt.

Sven: "Voor de tweede keer al. Op het einde van de slotaflevering van SVEN. Het laatste jaar zegt Thibau in de parochiezaal in Baal: 'Volgend jaar staan we hier terug. Dan ben ik nieuweling en hoop ik dat jullie voor mij supporteren.' Bij regisseur Jan Vandermotte knipte meteen een lichtje aan. 'Dát wil ik graag in beeld.' Zo ontstond DNA Nys #1. Dat op zijn beurt afsloot met de Belgische titel van Thibau in Oostende. 'Stel je voor dat hij in 2019 het WK zou rijden. Ook een leuke insteek, in combinatie met hoe jij je dagen vult als ex-topsporter', groeide het idee voor DNA Nys #2. Jans droom is nu om Thibau te blijven volgen. Wordt hij effectief renner? Of neemt zijn leven een totaal andere wending? Boeiend. Voor alle duidelijkheid: het tweede is geen optie voor Thibau. (lacht)"

Zes- à zevenhonderdduizend kijkers per aflevering, vier keer goed voor een plaats in de kijkcijfertoptien. Da's niet verkeerd.

Sven: "Je hebt altijd pro's en contra's. Enthousiastelingen. En anderzijds sceptici die zich afvragen: moet dat echt, op die leeftijd? Alle begrip. Maar de meeste reacties, ook vanuit Nederland, zijn positief. De herkenbaarheid is zeer groot. Veel mensen vereenzelvigen zich met ons."

De typische vader-zoondiscussies, de generatieconflictjes, het gekissebis tussen jullie twee: been there, done that. Leuke tv.

Thibau: "Ja, dat gebeurt al weleens, hé. (lacht)"

Sven: "Hij blijft een puber in die volwassen wereld. Een jongen in volle ontdekkingsfase, die onvermijdelijk fouten maakt. Maar die maak ik ook nog."

Thibau: "Blij dat hij het zegt."

Sven: "Ik zaag over het feit dat hij te laat is, zich niet behoorlijk voorbereidt, kleren vergeet... Dat maakt hem zenuwachtig, zegt hij. Vaak moet hij me achteraf gelijk geven, als hij met zijn neus op de feiten wordt gedrukt. Maar niet zonder eerst wat weerwerk te bieden."

Thibau: "Gij doet nu precies alsof dat altijd het geval is."

Sven: (lacht) "Voilà, we zijn vertrokken, zie."

Thibau: "Dit seizoen is het één keer gebeurd."

Sven: "In Namen was het... catastrofe. Daar begon hij aan zijn opwarming op de rollen, terwijl de rest van de nationale selectie al klaar was. (zucht) 't Is gewoon... zijn karakter. Zo nonchalant. 'Alles onder controle, ik regel da wel.'"

Hét standaardzinnetje.

Thibau: "Blijkbaar, ja. Hij heeft dat ervan gemaakt. (lacht)"

Sven: "Gij zegt dat toch constant?"

Vormt de permanente aanwezigheid van camera's geen aanslag op jullie privé?

Thibau: "Eigenlijk niet, dat valt goed mee."

Sven: "Jan komt af en toe eens binnenpiepen, maar het is niet dat hij ons elke dag voor de voeten loopt. Hij doet dat ook met veel respect. Het laatste wat we wilden is Wellens & Wee of De Planckaerts kopiëren. Dat gaat ons te ver. Er wordt ook niks in scène gezet, alles verloopt spontaan en ongeremd."

Thibau: "Wij doen ons ding, Jan filmt."

Sven: "Thibau is grootgebracht voor de lens. Ze filmen hem al van zijn vier, vijf jaar, toen hij op mijn crossen met zijn fietske door de modder reed. Het doet hem, veel makkelijker dan ik, omgaan met druk en belangstelling. Dat is een andere generatie, hé. Wij schrokken nog van onze stem en aanblik op tv. Zij, de digital natives, zijn actief op sociale media en creëren hun eigen filmpjes. Ze maken zelf nieuws, mondig en ultracreatief als ze zijn."

Net als jij komt Thibau vlot uit zijn woorden en pakt hij ongelooflijk op scherm en doek. Dat is een pluspunt.

Sven: "Zeker. Maar het belangrijkste is dat hij respect blijft tonen en zich niet boven de wereld verheven voelt. De dag dat hij een air aanneemt van 'hey, ik ben wel Thibau Nys, hé', trek ik aan de noodrem."

Thibau: "Er zullen er altijd zijn die zeggen: 'Pfff, zie hem bezig.' Maar ik probeer mezelf te zijn. Rustig, bescheiden. Soms doe ik me zelfs - hoe moet ik dat zeggen - minder voor om zo normaal mogelijk over te komen."

Jullie durven elkaar wel eens uit te dagen.

Sven: "Alle dagen."

Thibau: "Ik laat geen enkele mogelijkheid onbenut. Als we aan het fietsen zijn en ik zie iets waarvan ik denk dat hij het niet zal kunnen, dan..."

Sven: "... heb ik prijs. Toch probeer ik hem altijd na te doen. Voorlopig lukt dat nog vrij goed. Thibau heeft wel meer zelfvertrouwen dan ik. Nu al toont hij flitsen die ik bij zijn concurrenten mis. Waarmee hij in een later stadium het verschil kan maken."

Thibau: "Ik heb altijd kunnen stelen met de ogen. Dingen die papa goed kon, pikte ik meteen op. Een ideale leerschool."

Hoe gaat het op jouw echte leerschool, Thibau?

Thibau: "Euh, beter. Ik ben van richting veranderd. Aso sportwetenschappen ingeruild voor tso lichamelijke opvoeding en sport. Met de mogelijkheid om, als het niks wordt in de koers, via een extra jaar opnieuw aan te sluiten op aso-niveau. Voorlopig is dat de beste keuze. Ik ben wat meer op mijn gemak nu. Ik zou er anders nog meer voor moeten doen en laten, maar... (stil) daar had ik geen zin in."

Sven: "Liever kijkt hij dagelijks vier, vijf afleveringen van FC De Kampioenen."

Thibau: "Ow, jong. Echt niet, hoor."

Sven: "Allez, twee, drie dan. (lacht) Hij kan aso aan, maar zonder studeren kom je er natuurlijk niet. Het was een constant gevecht met zichzelf. Hij ging fietsen, kwam moe binnen, wachtte te lang om met zijn huiswerk te beginnen en kon het dan niet meer opbrengen om die leerstof er 's avonds nog in te pompen. Op den duur werd hij er ongelukkig van. Dan kan je je als ouder blijven verzetten en hem zijn fiets afnemen en zo, maar... dat heeft een omgekeerd effect. Kiezen dus, in gezamenlijk overleg. En de gevolgen daarvan dragen. Ach, hij komt wel op zijn pootjes terecht. Daar is hij slim genoeg voor. Wat hij nu beleeft, is al een stukje 'universiteit van het leven'. Alleen opent een diploma zoveel makkelijker deuren."

Thibau: "Hij heeft gelijk."

Bewonderenswaardig ook, Sven, hoe Isabelle en jij het na jullie scheiding zo keurig gemanaged krijgen.

Sven: "Dat berust op goeie afspraken, heldere communicatie en wederzijds respect. In alles wat we beslissen staat Thibau centraal en proberen we het beste te doen in functie van hem. Verder zijn we elk gelukkig in ons nieuw samengestelde gezin en laten we elkaar gerust. We beseffen dat dat geen evidentie is."

Thibau: "Eerder uitzonderlijk zelfs. Zo is het wel leuk. Het zorgt voor mentale rust. Waarom moeilijk doen voor niets? Dat zou belachelijk zijn."

Sven: "Ja, maar helaas schering en inslag. Ik denk dat jij zou ingrijpen, Thibau. Ons tot de orde zou roepen. 'Hey, mannekes, stop daar eens mee.'"

Is er in DNA Nys #2 nog een prominente rol weggelegd voor Jaak Cypers, de onvolprezen witloofboer uit Gelrode en überfan van Thibau?

Sven: "Hij is de rode draad doorheen de reeks."

Thibau: "Eigenlijk draait het rond hem, hé. (lacht)"

Sven: "Fantastische figuur, zoals de cross er wel meer telt: keiharde werkers in de week, diehards in het weekend. Jaak is een levensfilosoof, die heel emotioneel vertelt over zijn coureur, den Tiejbouw. Zo puur, zo echt, zo schoon om te zien."

Thibau: "Meester in het relativeren ook. Hij plaatst de dingen in hun juiste perspectief. Dat maakt het af."

Jullie staan voor een belangrijke maand, de kampioenschappen komen eraan. Hoe liggen Thibaus kansen op BK en WK?

Sven: "Nationaal steken er twee bovenuit: Witse Meeussen en Ryan Cortjens. Twee tweedejaars, op papier sterker dan Thibau. Eén en twee in de UCI-wereldranking, wat hen automatisch ook tot favorieten voor de wereldtitel bombardeert. Thibau is op plaats vier de beste eerstejaarsjunior, wat betekent dat hij volgend seizoen normaal bij de absolute top zou kunnen behoren. Nu botst hij af en toe nog op zijn limieten. We houden zijn trainingen bewust speels, zijn koersdagen beperkt, zijn workload laag. Een voorzichtige aanpak, die een zo ruim mogelijke groeimarge garandeert. Toch won hij al vijf keer. En durft hij op kampioenschappen boven zichzelf uitstijgen. Dus is er misschien iets mogelijk in Kruibeke en Bogense."

Thibau: "Ik heb iedereen al wel een keer geklopt. Pim Ronhaar, de Nederlandse WK-troef, incluis. Reken daar nog enkele Tsjechen bij, een Duitser, een paar sterke Britten. Allemaal jongens van hetzelfde niveau, wat het verschil tussen winnen en pakweg vijfde of zesde worden klein maakt. Het zal aankomen op de vorm van de dag. En op details. Maar stel dat alles meezit: ik een superdag, zij niet. Je weet maar nooit, hé."

DNA NYS vanaf 16 januari elke woensdag om 21.30 uur op Eén.