Direct naar artikelinhoud
Wetenschap

Spectaculaire reconstructie van genoom Tasmaanse tijger: eerste stap naar de-extinctie?

De laatste Tasmaanse tijger stierf in 1936.Beeld AFP

De 108 jaar oude restanten van een jonge Tasmaanse tijger hebben voldoende genetisch materiaal opgeleverd om het volledige genoom van het dier samen te stellen. Een cruciale stap in de plannen om het dier te klonen en zo mogelijk te doen opstaan uit de dood.

De Tasmaanse tijger of buidelwolf was een carnivoor ter grootte van een wolf. Ooit kwam het dier massaal voor in heel Australië. Op het vasteland stierf het drieduizend jaar geleden uit, maar het overleefde op het zuidelijke eiland Tasmanië. Tot jagers er in het begin van de twintigste eeuw jacht op maakten, wellicht om het vee te beschermen. 

Het allerlaatste gekende exemplaar overleed in 1936 in Hobart Zoo. Toch duurde het tot 1982 alvorens het dier officieel als uitgestorven verklaard werd.

Wolf

Onderzoekers wilden een beter zicht krijgen op de genen van de buidelwolf om een verklaring te vinden waarom het dier zich zodanig ontwikkeld had dat het zo sterk op een wolf leek. De gemeenschappelijke voorouder van beide soorten leefde 160 miljoen jaar geleden, en toch hadden beide een zeer gelijkaardige levensstijl in verschillende delen van de wereld.

Op basis van een jong exemplaar, dat 108 jaar geleden samen met twaalf andere jongen werd weggehaald uit de buidel van hun moeder en bewaard werd op ethanol, zijn wetenschappers erin geslaagd een van de beste genetische blauwdrukken van een uitgestorven diersoort te creëren. Het genoom heeft details onthuld over de evolutie en achteruitgang van de Tasmaanse tijger, schrijven de onderzoekers in hun studie die verschenen is in Nature Ecology & Evolution.

Achteruitgang

Door het genoom te vergelijken met dat van wolven, stelde het team vast dat de twee dieren ondanks hun gelijkaardige uiterlijk en gedrag geen gelijkenissen in hun genen ontwikkelden. 

De onderzoekers deden wel een nieuwe ontdekking: de genetische diversiteit in de populatie buidelwolven stortte tussen 70.000 en 120.000 jaar geleden in. Dat is onverwacht, omdat wetenschappers tot nu toe dachten dat dat veel recenter gebeurde.

De soort werd mogelijk beïnvloed door klimaatverandering, die leidde tot een verandering in de vegetatie. De ontdekking suggereert dat de Tasmaanse tijger al achteruit ging op het vasteland lang voor de Aboriginals in Australië leefden.

Klonen

Het dier is uiteindelijk uitgestorven door de jacht, en daarom hopen sommige experten dat het nieuwe genoom op een dag een middel kan worden om het uitgestorven dier weer tot leven te wekken. "Van alle recente extincties is dit er een waar de schuld ontegenzeggelijk bij ons ligt", zegt Ross Barnett, evolutiebiolog aan Durham University, aan National Geographic. "Het is dus een kandidaat om te proberen het dier te klonen."

Wetenschappers schatten dat het nog zeker tien jaar zal duren voor alle technologieën op punt staan om daadwerkelijk een dier terug te doen opstaan uit de dood.