Het verhaal begon ongeveer anderhalf jaar geleden, in november 2016. De 25-jarige Tom Pugh werd geheel onverwacht ziek. Een infectie in zijn bloed. Amper twee dagen later liet de jongeman uit Wales het leven.

Zijn overlijden kwam als een grote shock voor zijn vrienden. “Het ging allemaal zo snel, zo onverwacht”, vertellen vrienden Gareth, Tom, Ben en Alex. “Het verdriet was immens.”

Grote droom waarmaken

De grote droom van de overleden Tom was om eindelijk eens naar Tomorrowland in Boom te gaan. Dat gingen ze vorig jaar dan ook voor het eerst doen, met z’n allen. Maar zover is het helaas nooit gekomen.

“Hij wou altijd eens naar Tomorrowland gaan, maar daar heeft hij nooit de kans toe gekregen”, zeggen zijn vrienden. “Daarom vonden we dat we iets moesten doen. We moesten een manier vinden om hem het festival toch te laten beleven.”

De jongemannen beslisten een ticket te kopen en een geliefde knuffelbeer mee te nemen, eentje met daarop de naam van Tom. Een witgroene knuffelbeer, de kleuren van de rugbyclub waar Tom al speelde sinds hij klein was: Swansea Uplands RFC.

Lees hieronder verder

De hulp van Het Nieuwsblad

Maar op Tomorrowland vorig jaar liep het ook plots mis voor de vrienden. In een dronken bui waren ze even minder aandachtig en raakten ze hun teddybeer kwijt aan de mainstage. En toen schoot de redactie van Het Nieuwsblad te hulp.

“Ons verhaal is op die manier heel snel op het internet beland”, klinkt het. “En niet veel later contacteerde een koppel uit Wilsele ons om te zeggen dat ze onze knuffelbeer gevonden hadden. Zij hebben uren teruggereden zodat wij hem, amper een dag later, al terug hadden. Een immense opluchting, want onze wereld was echt even ingestort door dat verlies. ”

Ieder jaar opnieuw

En nu, één jaar later, zijn Gareth, Tom, Ben en Alex uit Wales opnieuw op post op Tomorrowland. Mét diezelfde knuffelbeer, die nog het bandje van het jaar voordien draagt.

Of ze van plan zijn om die traditie in stand te houden? “Jazeker. Wij willen ieder jaar terugkomen met teddybeer Tom. Het is onze manier om hem nooit te vergeten. Onze manier om hem mee te nemen in onze avonturen.”

En dat de beer er nu iets vuiler uitziet, typeert volgens hen het karakter van hun overleden vriend. “Toen hij nog leefde, had hij echt een hekel aan douchen. Daarom willen we zijn knuffelbeer een wasbeurt niet aandoen.”