De prestatie van Ferre Vanderhoydonck aan de zijde van Sasha Deheneffe, Sam Hofman en Moussa Robert Sylla Noterman mag gerust een huzarenstukje genoemd worden. “Drie van de vier spelers hadden voor dit tornooi nog nooit 3x3 op competitief niveau gespeeld”, legt Vanderhoydonck uit. “Daarom dachten we vooraf niet aan een medaille. Enkel Sam Hofman won vorig jaar het EK bij de U18. Zijn ervaring heeft ons geholpen om de finale te bereiken.”

De Belgen waren ongeslagen tot in die eindstrijd gekomen. Ze klopten in de poulefase achtereenvolgens Letland (18-16), Kazachstan (20-9), Kirgizië (21-11) en Italië (18-16), alvorens in de kwartfinales Brazilië (21-10) en in de halve finales Slovenië (14-12) te verslaan. “Door de blessure van Noterman moesten we de eerste twee wedstrijden met drie afwerken”, aldus Vanderhoydonck. “Vooral in de openingsmatch tegen Letland was het pittig, want we hadden een verlenging nodig. Dat we de eerste twee matchen konden winnen, gaf ons vertrouwen. In de halve finale tegen Slovenië had ik het fysiek moeilijk, maar we wisten dat we bij winst zeker waren van zilver.”

Hevig thuispubliek

Helaas bleef het daar bij, want in de finale was gastland Argentinië te sterk (15-20). “We waren onder de indruk van het publiek. Dat zorgde ervoor dat de Argentijnen hevig speelden. Ze maakten met vijf tweepunters (een afstandsshot is in 3x3 twee in plaats van drie punten waard, nvdr.) het verschil.”

Ondanks de verloren finale zijn de Jeugdspelen voor Vanderhoydonck een ervaring om nooit te vergeten.

“De beleving hier is fantastisch. Ik heb veel landgenoten leren kennen en ik heb sporten gezien waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden. Toen andere Belgen medailles pakten, motiveerde dat ons om hetzelfde te doen. Dat is gelukt.”