De ongeziene dubbelslag van Dries Mertens
De best scorende Belg ooit in buitenlandse loondienst in competitieverband? Een record van 82 jaar is van de tabellen geveegd. Exit Raymond Braine, enter Dries Mertens. En zeggen dat de Rode Duivel (31) pas twee jaar spits is.
Belgisch topschutter aller tijden in de Serie A, sinds de oprichting in 1929. En ook Belgisch topschutter aller tijden in buitenlandse loondienst. Ziedaar Mertens’ paso doble op vrijdagavond. Dubbelslag.
In zijn carrière op het hoogste niveau staat Mertens’ teller in competitieverband voorlopig op 129 - 17 voor Utrecht in de Eredivisie en de play-offs, 37 voor PSV, 75 voor Napoli. Hij is Belgisch co-topschutter in de Champions League met Eden Hazard. En ook bij Napoli schuift hij op in allerhande klassementen - ook daar wenkt eeuwige glorie. En zeggen dat Mertens pas sinds de herfst van 2016 spits is.
“Of ik hiervoor een speciaal gesigneerde bal of trofee wil? (grijnst) Van zulke ballen heb ik er al een aantal, doe maar een beker”, lacht Mertens. “Dit nieuwe record had ik nooit verwacht. Ook niet durven dromen. Vooral omdat ik mezelf nooit echt als spits heb gezien. De motivatie om het record scherper te stellen is er zeker en vast. Omdat ik nu echt als een spits ben beginnen leven. Als iemand die toch meer en meer naar statistieken kijkt. Dit is een mooie bijkomstigheid, een hele eer.”
En daarbij vergeet hij de opofferingen niet. Niet het minst die van zijn ouders. “Mama en papa moet ik bedanken. Vooral pa. Omdat die mij vroeger élke, élke dag naar het voetbal heeft gevoerd. Als ik nu soms FaceTime of bel met vrienden die elke zaterdag uit hun bed moeten om de kindjes ergens heen te voeren en hen hoor vertellen: ‘Pff, ‘t is mooi, maar vermoeiend.’ Dan denk ik terug en zeg ik dat papa dat elke dag voor mij heeft gedaan. Wauw, zo mooi. Je beseft nogmaals hoe belangrijk het is geweest dat je ouders je zo hebben gesteund.”
Caférel
Mertens volgt – na liefst 82 jaar – Raymond Braine op. “Goh, ik heb hem toch efkes moeten googelen”, grijnst hij. Dit staat er – in het kort – over ‘Raymond Braine’ op het internet. Uit Wikipedia: “Raymond Braine (°28 april 1907 te Berchem, +25 december 1978 te Antwerpen) was een Belgische voetballer. (...) Braine begon zijn carrière bij Beerschot in 1923. Werd tweemaal topschutter in de Belgische eerste klasse. Scoorde in totaal 214 doelpunten in 288 wedstrijden. Was de eerste Belgische profvoetballer die een transfer naar het buitenland versierde.” Achter die overgang schuilt een merkwaardig verhaal. In 1929 nam de vedette van Beerschot ‘De Matador’ over, het populairste café op het Antwerpse Kiel.
Afkeurende vingertjes gingen in de lucht. Bij de Belgische voetbalbond, ook bij Beerschot. Het voetbal was toen nog strikt een amateursport. Spelers mochten hun naam nog niet te gelde maken, ook niet met het tappen van pinten, zo besliste de KBVB. De in de ban geslagen Braine trok zijn conclusies. Voor een werkvergunning in Engeland kwam hij niet in aanmerking, dus tekende hij uiteindelijk verrassend bij Sparta Praag. Een club met toen de allure van Real Madrid. Braine veroverde er twee landstitels en kroonde zich ook twee keer tot topschutter. Zijn balans in het toenmalige Tsjechoslowakije: 128 goals in 106 competitiematchen. De eerste mijlpaal voor een Belg in het buitenland.
Grande
Braines verwezenlijking zou dus tot 2 november 2018 in de recordboeken blijven staan. Dan drukte hattrickheld Mertens op de toets ‘bewerken’. “Ik weet niet hoe lang dit record nu zal staan, maar ik denk dat andere spelers mij over twintig of dertig jaar ook zullen moeten googelen”, besluit Mertens met een knipoog.
Op Wikipedia vinden zij dan een inspirerend verhaal terug van een kleine jongen met groot hart, die ondanks alle twijfels bij zijn gestalte een ‘grande’ werd. Een recordbreker.
De top tien van Belgische schutters in het buitenland:
1. Dries Mertens (2009-....) 129 goals in 326 matchen
2. Raymond Braine (1930-1936) 128 in 106 matchen
3. Eden Hazard (2008-....) 112 in 365 matchen
4. Luc Nilis (1994-2001) 111 in 176 matchen
5. Romelu Lukaku (2011-....) 105 in 230 matchen
6. Louis Van Hege (1910-1915) 97 in 88 matchen
7. Kevin Mirallas (2004-....) 78 in 349 matchen
8. Emile Mpenza (2000-2011) 74 in 221 matchen
9. Luis Oliveira (1992-2000) 73 in 240 matchen
10. Enzo Scifo (1987-1997) 72 in 273 matchen