Zege tegen Gent brengt paars-wit weer in het spoor van Club Brugge en Antwerp

Anderlecht was 'moe'. En dus moest Hein Vanhaezebrouck creatief zijn. Hij schudde een slimme tactische ingreep uit de mouw. Het blok ging lager, de bal was veelal voor AA Gent: "Want we waren na onze midweekwedstrijd niet in staat voortdurend druk te zetten."

Geholpen door de snelle openingstreffer - een heerlijke vrije trap van Sven Kums - kon Anderlecht het initiatief aan de bezoekers laten. En profiteren van de pure sprintsnelheid van spitsen Dauda & Dimata: "Hadden we na die 1-0 ook nog op de counter de 2-0 gemaakt (Dauda's schot werd afgeblokt, PJC), dan waren de supporters met onze aanpak in de wolken geweest. Niet zo lang geleden was het anders... Alleen kun je het zo niet doen tegen Lokeren."

Hein laat dezer dagen meer dan ooit voetballen naar de kwaliteiten van zijn groep, en die zijn beperkt. Het is te begrijpen, niet te benijden. Liever zou Vanhaezebrouck dominant zijn, "alleen moet je soms realistisch zijn". Tot januari, wanneer er een kwaliteitsinjectie komt, wordt dat wellicht de ingesteldheid.

Hoewel Gent zelfs met tien tegen elf gevaarlijk kon zijn, moet de paars-witte balans positief zijn. RSCA staat nu op één punt van Club Brugge en Antwerp, hield pas voor de derde keer dit seizoen de nul en creëerde zelden zo veel kansen. Daarnaast mooi meegenomen: Kums bewees andermaal dat hij belangrijk is voor dit team. "Ik ben tevreden, nochtans heb ik Sven al veel, veel, veel beter gezien", aldus Vanhaezebrouck.

De uitspraak hield steek. In het spel kwam Kums te weinig in het stuk voor - "Dat heb ik niet graag", zuchtte hij - maar ach: hij was wel gevaarlijk. En dat aan "zestig procent", volgens Hein. "Ik heb hem overtuigd om te spelen, ondanks die staartbeenblessure. Hopelijk heb ik het niet erger gemaakt.”

Bij afwezigheid van Trebel moet Kums de onbetwiste patron worden van Royal Sporting Club Anderlecht. Er zijn slechtere levensverzekeringen dan een Gouden Schoen.

Verfrissend in de marge: Albert Sambi Lokonga. Een jeugdproduct. Een vóetballer. Zo zouden er meer moeten zijn in onze competitie. Open vraag: zou Anderlecht veel lager staan in het klassement als de eigen talenten meer gespeeld hadden? We zullen het antwoord nooit kennen...

Wisselvallig

Vijftien speeldagen, dertig punten. Een analyse halfweg wilde Hein niet maken. "Dat doe ik intern wel. Wat ik wel kan zeggen: ik ben altijd blij als we winnen."

Zeker in deze omstandigheden: met veel halfgeblesseerde spelers en eigen jeugd, en twee dagen na een lange vlucht vanuit Istanboel. "De wilskracht was top."

Het tactische plan eveneens, ook al werd het, dixit Hein, "niet perfect uitgevoerd". Zij die denken dat dit Anderlecht beter af zou zijn zonder Vanhaezebrouck... De uppercuts onderweg zijn nauwelijks nog bij te houden, maar in de competitie is Anderlecht, hoe wisselvallig ook, niet knock-out.