‘Hij was slim, sluw, geslepen maar vooral geliefd’: in gesprek met de mol, de winnaar en Gilles De Coster

Nooit eerder lagen de kaarten voor de kandidaten van De mol zo goed. De makers kwamen immers met verdubbelaars op de proppen, die de potentiële opbrengst van geslaagde opdrachten fors de hoogte in joegen. Een ‘gamechanger’ heette het in de mysterieuze marketingcampagne die in de weken voor de eerste aflevering op de wereld werd losgelaten.

Door dat ‘dubbelspel’ zou de mol het deze keer dubbel zo moeilijk krijgen. De introductie van dat nieuwigheidje leek voor de kandidaten een uitgelezen kans om een historisch hoge prijzenpot mee naar huis te nemen. Dat het uiteindelijk niet zover kwam, was het werk van één man.

De 28-jarige Kempenzoon Senne van der Zweep slaagde erin om in alle opdrachten - op één na - wel iets fout te laten lopen. “Toen ze me voor het vertrek over die verdubbelaars vertelden, werd ik wel wat zenuwachtig”, vertelt hij. “Ik ben er dan maar meteen vol tegenaan gegaan. En dat is al bij al goed gelukt.”

Zijn mollenstreken bleven niet onopgemerkt. Zowel boomverzorger Michaël Moens als leerkracht Bernard Balcaen, die samen met Senne de finale speelden, wisten 100 procent zeker wie de saboteur was. Uiteindelijk bleek Bernard net iets meer info over de mol te hebben verzameld dan zijn tegenspeler. Hij zag in een filmische finale het lichtje op zijn tafel aanfloepen en kroonde zich zo tot winnaar van deze editie. “Toen die spot aan ging overviel me meteen een heel dubbel gevoel”, reageert hij. “Zowel intense blijdschap over mijn overwinning, als het besef dat het avontuur hiermee afgelopen was.”

Liefdevol vergeven

Het prijzengeld wil de 33-jarige leerkracht gebruiken voor de renovatiewerken aan de gevel van zijn huis. “Verder zal ik er ongetwijfeld enkele domme uitgaven mee doen en hopelijk ook wat meer verstandige. Onder de eerste noemer plaats ik een nieuwe designerbril, binnen de tweede categorie valt een schenking aan het steunfonds metabole ziektes van dokter Verloo in het UZ Gent. Dat is het fonds dat Michaël ook heeft ondersteund toen die zijn dochtertje verloor.”

Waar winnaars zijn, heb je ook verliezers. Al vindt Michaël, die in de finale uiteindelijk het onderspit moest delven, dat zelf een iets te harde omschrijving. “Eerst was er een seconde ontgoocheling, maar die werd onmiddellijk gevolgd door een gevoel van rust. De dankbaarheid voor dit hele avontuur nam heel snel de bovenhand. Ik had vooraf ook de winstkansen van Bernard iets hoger ingeschat, hij is voor mij zeker een verdiende winnaar. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat ik niet had willen winnen.” (lacht)

Over de prestatie van Senne hebben Michaël en Bernard niks dan lof. “Hij heeft ons als groep heel goed gelezen en bespeeld”, zegt Michaël. “Onze groepspot is dan ook niet echt spectaculair te noemen. Vooral omdat Senne er een erezaak van maakte om ons geen enkele verdubbelaar te laten verzilveren.” Bernard omschrijft Senne dan weer als ‘slim, sluw, geslepen maar vooral geliefd’. Het is die laatste kwaliteit die hem tot zo’n uitstekende mol maakte. “Hij kon uithalen wat hij wilde, het werd hem telkens weer liefdevol vergeven.”

Op de vingers kijken

Hoe Senne precies de boel saboteerde komen we pas volgende week te weten. Al wil hij wel al een tipje van de sluier lichten. “Mijn mooiste sabotage is ongetwijfeld die in de proef die ik met mijn mama speelde. Dat plan is van a tot z gelukt. Ik had er op voorhand op gehamerd dat, wanneer de gelegenheid zich voordeed, ze altijd voor pasvragen of een vrijstelling moest kiezen. Het was ook spannend, want om de proef te doen mislukken, moest ik in de finaleronde van dat spel terecht zien te komen. Daar kon ik dan - in tegenstelling tot mijn moeder - voor een weekendje Amsterdam kiezen. Bovendien had ik die dag ook een verdubbelaar ingezet, dus die proef mocht absoluut niet slagen. Dat ondanks al die risico’s alles zo mooi volgens plan uitdraaide, was fantastisch.”

Waar de voorbije jaren de mol af en toe gebukt ging onder de zware verantwoordelijkheid op zijn of haar schouders, had Senne daar in dit seizoen beduidend minder last van. “Ik heb mij enorm geamuseerd”, vertelt hij. “Ik speel graag vals en om dat dan drie weken aan een stuk te mogen doen, in zo’n waanzinnige scenario’s, op zo’n fantastische locaties, omringd door toffe mensen. Eigenlijk is dat een droom.”

Stiller dan normaal

Natuurlijk waren er ook af en toe moeilijke momenten. “Ik heb me als mol erg goed voorbereid en ik wist perfect wat ik wou doen. Maar hoe klaar je ook denkt te zijn, je moet die plannen wel nog altijd effectief uit zien te voeren terwijl negen anderen op je vingers kijken. Daardoor was ik aanvankelijk misschien iets stiller dan ik normaal in zo’n groep zou zijn.”

Ook het constant spelen van een rolletje was zwaarder dan Senne vooraf had ingeschat. “De momenten waarop je eerlijk kan spreken, zijn tijdens De mol zeldzaam en kort”, vertelt hij daarover. “Maar de kandidatengroep was heerlijk, dat hielp. We zorgden ervoor dat we de tijd namen om te genieten. De groep was niet de hele tijd met het spel bezig.”

Dat laatste viel ook presentator Gilles De Coster op. “Wij investeren heel veel tijd in de selectie van de kandidaten”, vertelt die. “Omdat we als makers liefde en vriendschap in zo’n groep willen voelen. Dat zorgt er voor dat het spel van list en bedrog - wat De mol uiteindelijk is - speels wordt. Dat levert een programma op waar je met plezier naar kijkt, omdat de kandidaten het ook met plezier spelen.”