LEES OOK. Vincent Kompany: “Mijn enige doel is Anderlecht weer kampioen te maken, maar ik ben Guardiola niet”

Publicitair is de stunt met de komst van Vincent Kompany alvast geslaagd. Marc Coucke, gepokt en gemazeld in het bedrijfsleven, kan zich in publicitair opzicht nauwelijks een betere werknemer voorstellen. Hij hoeft zijn mond nog niet open te doen of zijn publiek ligt al aan zijn voeten. En als hij zijn mond open doet, luistert iedereen. Zijn communicatie is boven elk gemiddelde verheven. Als je een product in de markt wil zetten, is dat een gedroomd begin. Er is nog niets gebeurd en heel België en Engeland – er waren ook Engelse journalisten naar Neerpede afgezakt – kijkt al toe.

De 33-jarige speler-manager antwoordde zo eerlijk mogelijk op elke vraag en ging de heikele punten niet uit de weg. De man zit, zoals al zijn hele leven, boordevol zelfvertrouwen. Zijn overtuiging is dat hij Anderlecht snel weer op de kaart zal zetten. “Ik kan tegen Anderlecht-supporters niet zeggen dat ik alleen maar kampioen wil spelen”, zegt hij. “Het moet ook met mooi voetbal zijn.” De fans kirren. Hoe realistisch dat allemaal is, is ten zeerste de vraag. Zeker met deze spelerskern. Maar hij wéét tenminste al dat de paars-witte fans een DNA hebben dat gecompliceerder is dan dat van andere clubs. Slim hoe hij daarop inspeelt.

Ook de scepsis over hoe hij gaat functioneren, begrijpt hij wel. “Maar wie me kent, weet dat ik een plan heb.” Wat dat plan precies is, daar wilde hij weinig over kwijt. De enige vragen waar hij wat om de brij heen draaide. Met In de bloedhete tent waar veel inspirerende vragen verdampten, leek ook niemand veel zin te hebben om daarop door te gaan. De zon en zijn charme deden hun werk waardoor Kompany niet op de rooster werd gelegd. Hij voerde echter op geen enkel moment een ingestudeerd nummertje op, hoewel hij zich had voorbereid. Op de vraag of hij ooit trainer zou worden van Manchester City: “Verdorie, ik wist dat de vraag zou komen en toch heb ik er niet over nagedacht.” Het is een eerlijkheid, gekoppeld aan zelfbewustzijn, die je weinig bij trainers en nog minder bij spelers ziet. En zo laat hij toch weer zijn luisterend publiek met voldaan gevoel achter. Het blijft een aparte persoonlijkheid.

Kompany wéét dat er aan zijn intelligentie en charme niet getwijfeld wordt, dat België en vooral Anderlecht hem als een verloren zoon omarmt. Maar hij wéét ook dat hij het toch gewoon zal moeten presteren. Dat hij dat beseft, is al een groot voordeel. Want met die persconferentie heeft hij het makkelijkste achter de rug.