Palliatieve patiënten moeten zo snel mogelijk terug naar ondergelopen Coda Hospice: “Maar eerst dweilen”

Zo’n dertigtal vrijwilligers, personeelsleden en zelfs buren kwamen tot 22u helpen. “Iedereen had dweilen en emmers bij”, zegt Christine. Donderdagvoormiddag zag het centrum er al vrij goed uit. Alleen sporen van zand op de vloer en ook de waterranden aan de deuren tonen dat het water tot boven de plinten heeft gestaan. “Wij moeten hier altijd pompen als het hard regent”, zegt Gonissen. “Onze oude gebouwen liggen onder het straatniveau van de Bredabaan. Daarom dat we onze nieuwbouw nu zeventig centimeter hoger aan het bouwen zijn, wat veel geld kost, maar dit bewijst dat die hogere vloerplaat hier echt nodig is. Die bouwwerkzaamheden zijn in volle gang. De oude gebouwen worden daarna afgebroken.”

Frans Mathijssen, een van de trouwe vrijwilligers, kwam alle technische aspecten donderdag testen. “De meeste elektriciteit werkt terug, maar bepaalde delen nog niet omdat de contacten nog vochtig zijn. Dat moet allemaal getest en gerepareerd worden. De computers werden gisteravond allemaal naar boven gezet. Het was hier precies het Meer van Galilea.”

De drie vertrouwde verpleegkundigen en de vaste arts van Coda begeleidden woensdag de evacuatie. In het ziekenhuis werden alle patiënten nog onderzocht. “Mijn schoonmoeder is 91 jaar en verbleef sinds dinsdag in Coda”, vertelt Els Chantrain, die donderdag spontaan kwam vragen of ze kon helpen bij de opkuis. “Ze slaapt veel. Toch besefte ze goed wat er bezig was. “Is het droog?”, vroeg ze aan mijn man toen ze werd buiten gebracht. Het was alsof de kranen openstonden! De patiënten werden één voor één weggebracht naar Brasschaat. Hopelijk kan mijn schoonmoeder snel terugkeren, want hier verblijven ze in zo’n huiselijke sfeer. Dat de vaste Coda-verpleegkundigen mee in het Klina zijn nu, is wel heel goed. Ik leef mee met de mensen van Coda, die hier zo’n goed werk verrichten. Wij wonen zelf in Wuustwezel. De verkeersdrempel in onze straat stond helemaal onder water.”

Miekes moeder overleed enkele weken geleden in Coda. “Ik ben ongelooflijk tevreden over de manier waarop ze hier haar laatste dagen heeft mogen doorbrengen”, zegt ze. Mieke kwam enkele doosjes Antwerpse Handjes afgeven donderdag als steuntje aan het personeel en de vrijwilligers. De gasten van het dagcentrum werden allemaal afgebeld. Christine hoopt dat ze vrijdag al kunnen terugkeren. Glen van Cleaning Brothers, de vaste ruitenwassers van Coda, liet donderdag alles vallen om met zijn industriële reinigingsmachines te komen. “Het gaat dus wel vooruit.”