“Niet mijn kinderen! Niet mijn kinderen!” Het was de laatste kreet van moeder Michelle Pearson voor ook zij bevangen werd door de rook. Haar huis in Manchester ging in vlammen op en ze had geen mogelijkheid meer om haar vier jongste kinderen te redden. Demi (15), Brandon (8), Lacie (7) en Lia (3) overleden allemaal enkele dagen na de brand, twee weken voor Kerstmis. Michelle en Kyle overleefden de brand, net als Bobbie, een vriend van Kyle die op het moment van de feiten ook bij het gezin was.

De brand werd veroorzaakt door de 23-jarige Zak Bolland die samen met zijn kompanen David Worral (26) en Courtney Brierley (20) het huis bekogeld had met molotovcocktails. Die gooiden ze via het keukenraam naar binnen. Een van de twee bommen kwam vlak voor de trap terecht, waardoor de enige weg van de eerste verdieping naar het gelijkvloers geblokkeerd werd.

Bolland en Worral kregen vandaag te horen dat ze levenslang kregen voor viervoudige moord. Brierley, die geen molotovcocktail gooide, werd veroordeeld voor doodslag. Zij kreeg 21 jaar cel.

“Nooit meer zullen we hun stemmen horen”

Op het proces las grootmoeder Sandra Lever een emotionele boodschap voor: “Vandaag mag dan wel het einde van het proces zijn, maar het is niet het einde voor ons terwijl we proberen te herstellen en verder te gaan met onze levens.”

“Michelle, de moeder van de kinderen, is nog steeds herstellende van haar verwondingen en zal nog enige tijd in het ziekenhuis blijven. Het personeel is geweldig en doet zijn best haar weer op te lappen, maar ze zullen nooit haar gebroken hart kunnen repareren.”

“We missen de kinderen elke dag, onze levens zijn gewoon niet hetzelfde zonder hen. Nooit meer zullen we hun stemmen horen, die gedachte verstomt ons. Ik hoop dat Bolland, Worral en Brierley weten dat ze ons het licht van onze levens ontnomen hebben.”

Kinderen probeerden nog te ontsnappen

In de rechtbank werden ook de brandweerlieden gehoord die de brand probeerden te blussen. Die vertelden hoe ze de vier omgekomen kinderen vonden voor ze hen uit het huis konden halen. “Brandon lag vlakbij de deur met zijn gezicht naar beneden, alsof hij de kamer uit probeerde te kruipen. Lacie was vlak achter hem”, zo vertelde brandweervrouw Janine Chadwick. “Demi lag dan weer op het onderste bed van het stapelbed, met haar handjes uitgestrekt naar het open raam.”

Moeder Michelle kon nog gered worden, net als de jongste dochter Lia. Die laatste overleed twee dagen later in het ziekenhuis. Kyle en Bobby konden op eigen kracht aan het vuur ontsnappen. Kyle probeerde de rest van het gezin nog te redden, maar moest die reddingsactie opgeven.

“Ze moesten wel veel geluk hebben”

Bolland en Worral haalden in de rechtbank ter hunner verdediging aan dat ze onder invloed waren van cocaïne en alcohol, maar daar prikte de rechter meteen door.

“Hoeveel cocaïne en alcohol je ook op had, je wist toch wat je deed. Wat dacht je dat er zou gebeuren?” vroeg die aan Bolland. Diens antwoord: “Gewoon brand stichten en dat is het.”

“En vier kinderen sterven en dat is het”, klonk het antwoord van de rechter. “Zijn huis in brand steken, terwijl je wist dat er waarschijnlijk een driejarig kind sliep? Het is duidelijk dat iedereen die er nog binnen was, veel geluk had moeten hebben om dat te overleven.”

Bolland antwoordde: “Ja, ze moesten wel veel geluk hebben om te overleven.”

Aangeslagen speurders

“Dit is een van de meest hartverscheurende zaken waar ik ooit aan gewerkt heb”, sprak hoofdinspecteur Lewis Hughes na het vonnis. “Ik ben blij dat de straffen die die drie gekregen hebben overeenstemmen met hun gruwelijke daden, maar niets kan veranderen wat er gebeurd is of die kinderen terugbrengen.”

“Ik zou de moed van de familie van de kinderen willen erkennen. Ik kan me niet voorstellen wat zij hebben doorgemaakt. Mijn gedachten zullen altijd bij moeder Michelle zijn, samen met hun vader, broers en verdere familie en vrienden. Ze hebben allemaal een fenomenale kracht getoond tijdens de meest verwoestende omstandigheden.”

“Toen Bolland, Worral en Brierley hun aanval planden, wisten ze dat er onschuldige kinderen sliepen. Ze hebben het keukenraam ingeslagen en hun zelfgemaakte petroleumbommen binnengegooid. Het vuur verspreidde zich zo snel en de hitte was zo intens dat de brandalarmen gesmolten waren voor ze de kans kregen alarm te slaan. De familie had vrijwel geen kans op ontsnapping.”

“Het is begrijpelijk dat de familie nog met vragen zit en we zullen proberen die te beantwoorden. Michelle Pearson ligt nog in het ziekenhuis en zal daar nog enige tijd verblijven. Ik wens haar het beste toe met haar herstel. Ik hoop dat het krijgen van gerechtigheid een klein beetje vrede kan schenken in deze moeilijke en tragische omstandigheden. De familie moet nu tijd krijgen om te rouwen en de kinderen eindelijk een laatste rustplaats te geven.”