George Michael gaat in postume documentaire op zoek naar erkenning
Tot twee dagen voor zijn plotselinge dood, op Eerste Kerstdag 2016, werkte George Michael aan een documentaire over zichzelf. Donderdag is zijn laatste werkstuk op Canvas te zien.
George Michael: Freedom is een mooie film waarin de zanger vooral wil aantonen dat hij een groter kunstenaar was dan het popidool waarvoor hij altijd is gehouden. Best vreemd eigenlijk: een nog volop in het leven staande man van 53 die een documentaire over zichzelf maakt waarin hij al zijn beroemde vrienden en kennissen vraagt iets aardigs over hem te zeggen.
Het lijkt wel alsof hij wist dat zijn dood aanstaande was, en de documentaire als een gedenkboek wilde achterlaten. Iedereen spreekt over Michael in de tegenwoordige tijd, maar een beetje klef is het wel, alle lof van Stevie Wonder, Elton John, Nile Rodgers en Ricky Gervais.
Anselmo Feleppa
Het interessantst, en bij vlagen zelfs ontroerend, wordt de film halverwege, als Michael bekent dat hij pas op zijn 28ste zijn eerste grote liefde ontmoet. Zijn verhouding met Anselmo Feleppa was voor hem de gelukkigste periode in zijn leven, al duurde het geluk maar zes maanden. Feleppa overlijdt in 1993 aan de gevolgen van aids, en de relatie die Michael legt met twee andere voor zijn carrière cruciale gebeurtenissen getuigt van een nog niet eerder vertoonde openhartigheid.
Eerst was er de dood van zijn held Freddie Mercury, die Michael in april 1992 tijdens de herdenkingsdienst zou vereeuwigen in Somebody To Love. De uitvoering was zo hartverscheurend, impliceert hij, omdat hij voortdurend moest denken aan zijn geliefde bij wie toen net het HIV-virus was aangetroffen, wat Michael geheim hield.
Het album Older, waarop hij zijn verdriet verwerkt, is wat hij zelf my greatest moment noemt
Anselmo Feleppo zou in 1993 overlijden, waarna Michael al zijn energie stak in het ontbinden van zijn contract met Sony. Hij verliest de rechtszaak, die hij zonder de dood van zijn geliefde nooit zou zijn begonnen en waarvan hij nu voor het eerst zegt spijt te hebben. 'Het was tijdverspilling.'
Deze, voor het eerst eens goed belichte, fase in Michaels loopbaan leidt uiteindelijk tot een grote creatieve opleving. Het album Older (1996), waarop hij zijn verdriet verwerkt, is wat hij zelf my greatest moment noemt.
Volleerd soulzanger
Misschien heeft hij daar wel gelijk in, al is het album dat eraan voorafging, Listen Without Prejudice Vol. One (1990), minstens zo mooi. Dit weekend is een nieuwe, opgepoetste heruitgave verschenen, waaruit eens te meer blijkt dat Michael een volleerd soulzanger was. Zo zwart klinken nog altijd maar weinig blanke zangers.
Het vreemde is dat het begeleidend schrijven bij deze uitgave al een jaar oud is. Michael had het album vorig jaar rond deze tijd opnieuw uit willen brengen maar trok het terug. Waarom is niet duidelijk, zoals het ook niet duidelijk is waarom Michael, gezond en wel, een documentaire over zichzelf wilde maken, die toch vooral moest laten zien: George Michael wás een hele grote zanger/songschrijver. Alsof hij wist dat er voor hem niks meer in het vat zat.
George Michael: Freedom, donderdag 26 oktober om 22u55 op Canvas