Ja, ook al zijn we met 10 miljard, er zal eten op overschot zijn

Natuurlijk ben ik niet slim, verstandig en geleerd genoeg om een zinnig oordeel te vormen over de grote wereldproblemen. Zal er over x jaar nog voldoende eten zijn als we blijven kweken als konijnen? Zal de helft van dier- en plantsoorten verdwijnen als we blijven rotzooien met de natuur? Kortom, gaat de wereld naar de kloten of worden onze achterachterkleinkinderen kloontjes van Adam en Eva in een nieuw aards paradijs? Algemene twijfel. Je zou voor minder manisch-depressief worden.

Maar dan is het zondag. Met de luie voetjes op de leuning van de zetel en de troostende gin-tonic op het salontafeltje, om dan door de weekendedities van je geliefde krant te bladeren. Op zoek naar een noorden dat je wellicht allang kwijt bent. Het is als trekken aan de arm van een grote ideeënjackpot, waar elk moment de oplossingen in de schuif kunnen rollen. Maar de symbooltjes staan bij elke poging net niet allemaal op één rijtje om de grote prijs te rapen.

Gelukkig zijn er wetenschappers die met een roze bril in de glazen bol durven kijken. Biologieprofessor Chris D. Thomas van de universiteit van York is er heilig van overtuigd dat de natuur sowieso steeds aan het langste eind zal trekken. Biodiversiteit? Er gaan beestjes dood, maar er komen meer nieuwe soorten bij dan er wegvallen. Dat is ook zo met de planten en eigenlijk is het altijd zo geweest en zal het altijd zo zijn.

Dan volgen een aantal bewezen feiten, niet allemaal rozengeur en maneschijn, toch ook niet helemaal van de pot gerukt. Nee, we staan nog niet met één poot in ons graf, maar het is wellicht toch verstandig nu en dan een stapje achteruit te zetten.

Ook het artikel van die andere bolleboos, Louise Fresco, maakte dat ik die zondag met een gerust gemoed (en nog een extra gin-tonic) naar bed ging. Ja, ook al zijn we met 10 miljard, er zal eten op overschot zijn, al zullen we onze smaakpapillen een beetje moeten bijschaven: wat dacht je van een hamburgertje uit een 3D-printer, volledig geprogrammeerd volgens jouw persoonlijke vitaminebehoeften en allergieën?

Maar geen nood, ook het biefstukje van de koe zal blijven bestaan. Het gras zal immers blijven groeien en moet opgegeten worden, dus blijven wij ook de koeien opeten. En de wonderbare visvangst laat nog op zich wachten, maar water genoeg voor landbouw op zee en het zal binnen 50 jaar op een visje niet aankomen. Vooral sprinkhanen, mieren en meelwormen zullen als dierlijk voedsel gebruikt worden, en we ­zullen ook steeds slimmer en efficiënter worden in de productie van ons voedsel.

Voilà, dat is nog eens positive thinking. Dus slaap zacht, want tomorrow is another day. Kwam dit nu van Churchill of Gandhi… of gewoon uit de neus van Pinokkio?