Beeld siert begraafplaats in Schilde: “Mijn vader ligt hier begraven en sinds kort ook mijn broer”

“Ik woon in Schilde, niet ver van de kerk en de begraafplaats. Een beeld ontwerpen en dat zien in mijn eigen gemeente, heeft zeker iets speciaals”, zegt Katelijne Lauwerens. “Het is geen klein beeldje geworden. En het is ook niet gemaakt uit marmer. Ik koos bewust voor polyester, versterkt met glasvezel. Dat kan perfect worden gebruikt voor een buitenbeeld. Het beeld is eerst wel opgebouwd vanuit een metalen geraamte en kreeg nadien vorm met behulp van jute en gips. Je moet het verzegelen met lak, zodat er geen nat aan kan. Het beeld moet er uiteraard lang mooi uitzien”

Tijdens het scheppingsproces sloeg de twijfel soms toe. “Eerst dacht ik: oei, het wordt wel groot! De sokkel bleef namelijk op de begraafplaats en ik maakte het beeld in m’n atelier. Nu ik het beeld echt op de sokkel zie, ben ik blij met het resultaat. De verhoudingen kloppen helemaal. En ook met de witte kleur ben ik tevreden. Wit staat voor sereniteit en voor openheid. Ik wilde niet dat het somber werd.”

Geboorte van een herinnering

Afscheid is de geboorte van een herinnering, staat op de sokkel. “Mijn vader ligt hier begraven en sinds kort ook mijn broer”, verklaart de kunstenares. “Mijn broer was lang ziek voor hij overleed. Dit wil zeggen dat ik het beeld heb gemaakt in een periode die emotioneel best zwaar was. En toch wilde ik een open, geen somber beeld.”

“De drie figuren kijken naar boven. Dat zijn de mensen die achterblijven. Mensen die troost zoeken bij elkaar. Ze delen hun verdriet en dat maakt dat ze zich verbonden voelen. Ze kijken naar boven, naar de hemel en zoeken een link tussen het hemelse en het aardse.”