Pieter Verhees moet één van de meest imponerende atleten zijn op dit WK, nochtans een wereld van giganten. 2m05, 112 kg botten en spieren, schouders van hier tot twee straten verder, benen om de globe te torsen. Een vriendelijke beer. Eentje die al jaren overeind blijft in een veeleisende competitie als de Italiaanse Serie A. Ook straks weer, in het shirt van Ravenna. “Er waren een paar andere opties. Polen of Turkije had me ook wel iets gezegd, maar toen het met Ravenna echt concreet werd, heb ik niet geaarzeld. Een ploeg die al jaren als een stabiele middenmoter geldt. Bovendien zaten de Italiaanse topteams toch al vol wat mijn positie betreft.”

Voor een middenman is het - net als voor libero’s - moeilijk om aan de bak te raken. “Er mogen in Italië maar vier buitenlanders op het veld staan”, zegt Verhees. “Ze spenderen hun centen liever aan een aanvaller of een spelverdeler. Middenblokkers rekruteren ze doorgaans uit de eigen rangen. Het zegt toch wel iets dat het me via mijn Italiaanse manager nog altijd lukt om niet naast de boot te vallen. En dat terwijl het niveau er jaar na jaar op vooruit blijft gaan. Nee hoor, ik zit er goed. Ook qua eten, het leven in het algemeen. Geef toe, waarom zou ik eigenlijk verhuizen?”

Pieter, jeugdproduct van Overpelt, belandde via Maaseik in 2012 in Italië. Eerst Latina (Rome), dan Modena en Monza, vorig jaar nog Vibo Valentia (Calabrië). Een trip van noord naar zuid en weer terug. “Om eerlijk te zijn: ik voel me beter thuis in het noorden, ook al woonde ik vorig seizoen in een mooi en rustig huisje, vlak bij de zee. Het gaat er allemaal iets beter georganiseerd aan toe, wat meer down to earth. Ploegmaat François Lecat (straks Narbonne, nvdr) en ik hadden bij Vibo een paar documenten nodig. We hebben er een heel seizoen over gedaan om ze vast te krijgen. Bij Ravenna was dat in twee dagen geklaard. Bovendien draaide het sportief niet zo best, al verdient zelfs een zogezegde staartploeg in Italië alle respect en is geen enkel team er op voorhand gewonnen. Ik ben ervan overtuigd dat Vibo Valentia in de Belgische competitie bovenaan had mee gedraaid.”

Wanneer de WK-campagne met de Red Dragons erop zit, wacht Verhees dus een nieuwe club. “Best spannend”, grinnikt hij. “Niet alleen door een nieuwe coach en nieuwe ploegmaats, een andere stad. Ik weet immers nog niet waar ik zal wonen. Ik heb sowieso recht op een appartement en een auto, maar wàt of wààr… Geen idee. Ach, na al die jaren Italië trek ik mijn plan wel.”

Zijn tweede vaderland, maar zou dat ook definitief kunnen worden? Pieter klinkt resoluut. “Ik zal altijd wel op vakantie blijven komen naar Italië, al heeft mijn recente trip naar Thailand me de ogen geopend. Er zijn echt wel mooie plekken op deze wereld. Ik wil in de toekomst méér komen op plaatsen waar de gemiddelde toerist niet passeert. Maar wonen? Nee hoor, Overpelt boven alles.”