De polygraaf kan ingezet worden om de geloofwaardigheid van iemands verklaringen te toetsen. “Het resultaat van zo’n test is slechts een bijkomend hulpmiddel voor het onderzoek. Het kan een goede aanvulling zijn op klassieke getuigenverklaringen, DNA-onderzoek en andere elementen in een onderzoek. In 70% van de gevallen wordt de polygraaf ingezet in zedenzaken. Vooral omdat in die zaken vaak materieel bewijs ontbreekt en dat er een woord-tegen-woord-situatie ontstaat tussen slachtoffer en verdachte”, zegt Lijnen.

Het gebruik van de polygraaf is in België niet per wet geregeld, maar met twee omzendbrieven uit 2003 van de minister en het College van procureurs-generaal. “In die omzendbrieven worden heldere voorwaarden en richtlijnen voorgeschreven, maar de inhoud is niet bindend. Dat kan tot problemen leiden. Dat bleek ook in het Adviescomité Maatschappelijke Emancipatie van de Kamer dat zich buigt over de problematiek van verkrachtingen”, zegt Van Cauter. Op vraag van het Comité P, de politie en magistratuur willen de twee Open Vld-Kamerleden een wettelijk kader creëren.

“We zetten met ons voorstel de bestaande omzendbrieven om in wetgeving, maar houden ook rekening met relevante uitspraken van het Hof van Cassatie uit 2006. Deze waterdichte regelgeving is essentieel, te meer omdat de bewijswaarde van een polygraaftest dat niet is. In de complexe zoektocht naar de waarheid kan de polygraaftest een belangrijk puzzelstukje aanleveren. Maar ieders rechten moeten steeds worden gewaarborgd”, zegt Lijnen.

(belga)