Het Belang van Limburg stelt voor 19 april tot Limburgdag uit te roepen. Op die datum werd in 1839 het Londense Verdrag der XXIV Artikelen getekend. Koning Willem I van de Verenigde Nederlanden erkende daarmee de onafhankelijkheid van het afgescheurde België. Dat kostte wel een zware tol voor Limburg. Het deel op de rechteroever van de Maas moest België afstaan aan Nederland.Reden voor een Limburgfeest?Voor de dorpen rond Maastricht zeker niet. Opdat Maastricht zijn militaire rol als vestingstad zou kunnen blijven spelen moest het schootsveld van de kanonnen ook Nederlands grondgebied zijn. O.a. Veldwezelt moest daarom een grote hap uit zijn grondgebied afstaan, tot en met de Doosberg, die altijd tot Veldwezelt behoord had.De nieuwe grenslijn zou op een kanonschot afstand rondom de vesting getrokken worden. In die tijd werd voor de dracht van een horizontaal schot met een kanon op 1.200 vadem (1,8 meter) gerekend.Een bilaterale commissie deed er nog een paar jaar over en legde twee voorstellen voor. Volgens de Belgen moest de nieuwe grens uiteraard dichter bij de Maastrichtse stadsmuur liggen dan het in Nederlandse plan. Uiteindelijk werd een compromis gevonden, waarbij nog eens rekening gehouden werd met bestaande wegen en perceelsgrenzen.Nadat overeenstemming was bereikt over de grenslijn, konden de grenspalen worden geplaatst. Daarom dragen die allemaal het jaartal 1843.De afgescheiden delen werden samengevoegd tot een nieuwe Nederlandse gemeente, Oud-Vroenhoven. Die werd in 1920 samengevoegd met Maastricht.

De mythe van het kanonschotDe sterk gekartelde grenslijn leidde tot heel wat fantasievolle verklaringen. Zo hoor je al wel eens een gids vertellen dat men een kanon vanop de stadsmuren afschoot. Alle punten waar een kanonbal neerplofte werden verbonden en zo werd de grenslijn bepaald. Dit verhaal kan je zelfs nog gedrukt vinden!

Op de kaart de nieuwe landsgrens: verschillende voorstellen (blauw: Belgisch voorstel; groen: Nederlands; rood: huidige grens).