Direct naar artikelinhoud
Tv-recensieFrank Heinen

Een oud leven de prullenbak in

RTL Woonmagazine: je moet het gezien hebben om te geloven dat het echt is

Een oud leven de prullenbak in

Froukje de Both kende ik vooral nog uit de soap Goudkust. Dat was intussen twintig jaar geleden. Sinds die tijd zag ik haar regelmatig passeren op tv, maar zelden in programma’s waar je de reclameblokken voor trotseert. Dancing on Ice, of Ben Ik Te Min? (over mensen met afschuwelijke schoonouders of -kinderen). En voor een programma dat Gênante Tanden heet, gooi je je agenda ook niet om.

Verder vooral veel huizen: huizen die verkocht moeten, huizen die maar niet verkocht raken en huizen met tuinen.

Mijn favoriet in deze De Both-subcategorie: RTL Woonmagazine.

In RTL Woonmagazine helpt Froukje mensen die hun inrichting willen omgooien. Gisteren was het de beurt aan Oekie, die na een scheiding haar huis ‘helemaal van haar’ wilde krijgen. Onder de tv stonden letterblokken die Home Sweet Home spelden.

Om haar huis weer helemaal van haar te krijgen, gaf Oekie een totale vreemde carte blanche. Meer specifiek: topontwerper James van der Velden, een man die ook het interieur van zijn zinnen speels houdt door soms op schijnbaar willekeurige plekken bijwoorden en voltooid deelwoorden in te voegen.

Alles mocht weg, kondigde Oekie aan.

Froukje: ‘Je oude leven mag in één keer zo de prullenbak in.’

Topontwerper James: ‘Dat horen we graag.’ En daarna, toen Oekie weg was: ‘Als ik zo’n ruimte zie, dan heb ik wel zin om er met een sloophamer doorheen te gaan.’

Topontwerper James begon direct. Terwijl Oekie met een vriendin uit lunchen werd gestuurd (bij Van der Valk, heel leuk tentje) en Froukje de etiketten van de bijzetkrukjes knipte (gekocht bij Wants & Needs, superleuke winkel), begon topontwerper James van der Velden de ruimte te breken en propte hij al het kinderspeelgoed dat hem niet beviel in manden.

In de hal hing hij een enorme zwart-witfoto van een vrouw met lang haar. Duidelijk niet Oekie.

De overeenkomst tussen RTL Woonmagazine en prachtige kunstwerken is dat je ze allebei gezien moet hebben om te geloven dat ze echt zijn. In de woonshow gebeuren dingen waarvan je niet zou denken dat ze buiten het domein van de clichésatire bestaan. Gisteren werd het verhaal van Oekie en haar home sweet home bijvoorbeeld ruw onderbroken door ene David, een Hagenees die in een plompverloren intermezzo omringd door schedels en dode flamingo’s verhaalde over zijn opgezette-dierenbusiness. Die bestond al een tijdje, of, in Davids woorden: ‘Ik ambieer dezelfde passie voor natuurlijke historie als dat mijn vader doet.’

Ook mocht topontwerper James even kort showen wat hij allemaal deed als hij niet in een Assens rijtjeshuis met velours meubels stond te slepen. Hij leidde de kijker trots rond door een Amsterdamse garage waar hij een woonhuis van had gemaakt. Daar stond hij, in de badkamer waar hij een oud-Engels badkamergevoel had gecreëerd. Hij straalde.

Of Oekie de nieuwe inrichting mooi vond?

Nou, er kunnen ontzettend veel uiteenlopende emoties in het woord ‘Oh!’ verscholen gaan. In Oekies ‘Oh!’ zaten ze allemaal tegelijk.