Mehrnaz Didgar (51) is schuldig aan de moord op haar 14-jarige dochter. De neurochirurg van het UZ Leuven heeft Eline Pans door verstikking om het leven hebben gebracht op haar appartement in Leuven op 26 juli 2017. De jury kreeg twee schuldvragen: doodslag, en de verzwarende omstandigheid 'met voorbedachten rade'. Tweemaal is het antwoord 'ja'. Didgar is dus schuldig aan moord.

Volgens de jury bereidde Didgar de moord zorgvuldig voor met weloverwogen handelingen. Het gaat dan onder meer over de medicatie die ze meenam uit het ziekenhuis, het neerschrijven van haar wensen over de begrafenis, en de aankoop van kalmeringspillen in de apotheek. De jury acht depressie niet als een vrijbrief voor moord. 'Een depressieve stemming heeft ongetwijfeld haar dramatisch beslissing beïnvloed, maar haar oordeelsvermogen werd niet volledig teniet gedaan', aldus het arrest.

Het Openbaar ministerie vorderde 26 jaar tegen Didgar. Volgens de procureur-generaal waren er maar twee verzachtende omstandigheden: haar blanco strafregister en haar job als arts waardoor ze een bijdrage leverde aan de maatschappij. Door die verzachtende omstandigheden vorderde hij geen levenslang, maar 26 jaar opsluiting voor Didgar.

Jef Vermassen, de advocaat van Didgar, had om haar vrijspraak gevraagd, omwille van onweerstaanbare dwang. Nadat de jury haar niet had vrijgesproken, vroeg Vermassen om haar straf te beperken tot maximum vijf jaar voorwaardelijk. Hij vroeg om rekening te houden met heel wat verzachtende omstandigheden, zoals het blanco strafblad en het grote schuldinzicht van zijn cliënte. Daar hield de jury rekening mee. Als ze aan de opgelegde voorwaarden voldoet, dan hoeft ze niet terug naar de cel. Een van de voorwaarden is dat ze zich psychologisch laat begeleiden.

'Ik kan in de spiegel kijken'

Didgar had vanmorgen in haar laatste woorden aan de jury nog gezegd dat ze zich bij elke beslissing zou neerleggen. ‘Ik vraag de jury niets. Ik neem de volledige verantwoordelijkheid, ik zal elke beslissing aanvaarden. En ik zal elke beslissing zo sereen mogelijk uitvoeren. Ik heb altijd, van bij mijn eerste verhoor de waarheid verteld. Ik ben correct geweest en dat is voor mij belangrijk geweest. Ik kan in de spiegel kijken, ik ben oprecht geweest, dat is voor mij belangrijker dan wat er uiteindelijk met mij zal gebeuren.’

‘Als ik de klok terug zou kunnen draaien, zou dit niet gebeurd zijn', zei Didgar vanmorgen ook. 'Vanaf het eerste moment vond ik het akelig dat ik als moordenares zou bestempeld worden. Ik voel de pijn van Steven (de vader van Eline Pans, en de ex-echtgenoot van Didgar, red.). Ik weet wat dit voor hem betekent.’