“Eigenlijk verrast het mij dat er multinationals zijn die hun geld wél nog in België laten staan”, zegt Jean Baeten, hoofd fiscaliteit van het VBO. “Want nu de notionele intrestaftrek maar een zwakke afspiegeling meer is van wat het was, stond het in de sterren geschreven dat ze zouden vertrekken.”

Dat fiscaal gunstregime stelde multinationals in staat om overal ter wereld te investeren tegen een zacht Belgisch belastingtarief, maar dan moesten ze wel hun interne banken in ons land vestigen. Europa bestempelde het stelsel al als staatssteun en tijdens het Zomerakkoord van vorig jaar zwakte de federale regering de aftrek serieus af. Op die manier wentelt ze een deel van de belastingverlaging af op bedrijven.

De multinationals zien het allemaal liever niet gebeuren. Volgens De Tijd hebben ze de voorbije twee jaar zo’n 62 miljard naar het buitenland overgeheveld. En na het aangekondigde vertrek van het financieringscentrum van de Duitse chemiereus BASF zal dat bedrag nog oplopen, tot 78 miljard euro.

Dat is jammer, zegt Baeten. “De regering legt de nadruk op onderzoek en innovatie, maar net zoals industrie zijn dat dure aangelegenheden. Als de geldpot van de multinationals verdwijnt, dan verdwijnen die investeringen ook. Je kunt die maatregel natuurlijk niet los zien van de algemene belastingverlaging, maar het blijft jammer dat de intrest­aftrek moest sneuvelen.”

Professor Fiscaal Recht Michel Maus (VUB) is het daar niet mee eens. “De notionele intrestaftrek kostte de Belgische belastingbetaler alleen maar geld”, zegt hij. “Op het hoogtepunt recupereerden multinationals zo’n 5,9 miljard euro per jaar. En omdat er nooit voorwaarden aan gekoppeld waren, zoals verplicht investeren in België, hebben we er nooit echt baat bij gehad.”

Dat zegt ook minister van Financiën Johan Van Overtveldt (N-VA). “De economische meerwaarde van die investerings­banken is verwaarloosbaar. En mogelijke verliezen voor de staatskas hebben we meegerekend in de hervorming van de vennootschapsbelasting.”