De bokser die vocht voor zijn familie: hoe zou het nog zijn met Junior Bauwens?

Een Gentse tongval is mooi meegenomen tijdens een interview met Junior – officieel Jean-Pierre – Bauwens. De nu 30-jarige bokser groeide namelijk op in de Arteveldestad, in een arbeidershuisje, samen met zijn zes broers en zussen. Hij leerde er knokken en uiteindelijk ook boksen voor hen. Toen zijn vader stierf nadat een van Juniors broers de man per ongeluk had neergeschoten, hield een stalen karakter hem overeind. All4Mom stond op zijn shirt bij het betreden van de ring. Junior werd het toonbeeld van ‘nie pleuje’, een volkse wijsheid die hij nu zelf meer dan ooit tracht door te geven.

Woest

In maart van dit jaar richtte Junior, samen met zijn vrouw Daphne Grillaert, een eigen boksclub op. Een droom die eindelijk in vervulling gaat? “Eigenlijk niet”, klinkt het. “Ik wist wel al lang dat ik trainer wilde worden, maar een eigen club oprichten, daar had ik tot voor kort nog niet over nagedacht.” Toch kwam dan plots dat idee. “Het ouder worden heeft daar wel wat mee te maken. Ik besefte dat ik mijn naam enkel nog maar aan projecten wil linken waar ik voor de volle 100 procent achter sta. Ik wil de zaken op mijn eigen manier kunnen doen, mijn eigen structuur hebben en onafhankelijk zijn.”

En dus linkt Junior zijn naam voortaan aan Woest. Of hij dan veel kwaad is? “Integendeel. Ik wil net focussen op het positieve van de sport. Boksen is zoveel meer dan wat vechten. Het leert mensen om niet op te geven en, in sommige gevallen, op het rechte pad te blijven. En ‘Woest’ is gewoon een wijze naam, Daphne heeft hem trouwens gekozen. (lacht)”

Volgens het boksicoon is de individuele begeleiding het stokpaardje van de club. “Dat is super belangrijk. Wij trainen nooit met meer dan 10 personen tegelijkertijd en er zijn telkens 2 coachen. Dat is dus één voor maximaal vijf man. Wedstrijdbokser of nog nooit een handschoen vastgehad? Het maakt niet uit, iedereen krijgt onze focus van de eerste tot de laatste minuut. Dat is een groot verschil met andere clubs.” Ook vrouwen zijn meer dan welkom bij Woest, al zullen die vooral door Daphne begeleid worden. Zij staat in voor het kickboksen.

Gratis les

De tijden dat enkel de ruigste types de boksschool binnenstapten, zijn officieel voorbij. Het is ook Junior niet ontgaan: “Kijk maar naar ‘Boxing Stars’, nooit gedacht dat een tv-programma het boksen zou promoten. De sport leeft meer dan ooit, zeker bij de jeugd. Het is ook een van de redenen waarom we Boxing Woest hebben opgericht. Wij kunnen iets betekenen voor die gasten.”

Die gasten zijn kinderen en jongeren uit de Bijzondere Jeugdzorg. Zowel Junior als Daphne hebben ervaring met de moeilijke situaties waarin sommigen van hen zich bevinden. Zij als voormalige consulente bij de jeugdrechtbank, hij uit eigen ervaring. “Die kinderen kunnen er niet aandoen dat ze in die situatie zitten,” aldus Junior. “Ik heb zelf een moeilijke jeugd gehad, ik weet wat het is om te moeten knokken. Ze hebben respect voor mij omdat ze dat beseffen.”

Al gaat het niet altijd van een leien dakje. Er is een goede wisselwerking nodig tussen de jeugdcentra, de jongeren en Woest. “Alles is moeilijk én duur voor hen. Daarom geef ik die training gratis. Maar pas op, wie zich niet gedraagt in mijn les, moet de volgende keer niet terugkomen.”

Bieper op zak

Wanneer we Junior spreken, is dat tussen twee trainingen door. Hij bereidt zich voor op het Gentse boksgala. Een belangrijke thuiskamp. Al heeft hij de vorige editie wel aan zich laten voorbijgaan. “Ik moest even focussen op de proeven van de brandweer”, legt hij uit. In februari startte de bokser met een opleiding tot brandweerman. Want bokser zijn, dat is niet voor het leven. “Zolang ik nog goed kan functioneren als bokser, moet ik ervan profiteren. Maar ik weet ook dat het niet voor eeuwig is. Nu voel ik me mentaal en fysiek sterk, maar ik heb wel wat meer rust nodig als vroeger. De leeftijd begint te tellen, zeker? (lacht)”

Ondanks zijn deelname aan het boksgala moet Junior zich wel vrijmaken voor de Gentse brandweer. “Voor mijn theorie ben ik volledig geslaagd en het grootste deel is nu achter de rug, maar ik loop wel met een bieper op zak. Ze kunnen me oproepen als het nodig is, dat hoort bij de opleiding. En bij de job.”

Muziekfestival

In september organiseert de bokser samen met een goede vriend STROP, een nieuw muziekfestival. “In Gent zit zoveel muzikaal talent, we willen die bands een podium bieden”, aldus Junior. Zit er een verrassend, muzikaal alter ego in de bokser? “Ik heb vroeger nog piano gespeeld ja, maar nu heb ik daar de handen en de tijd niet meer voor. Maar ik ben wel goed in de organisatie, op zoek gaan naar de voordeligste samenwerkingen, de pers toespreken ...”

1 jaar getrouwd

Dat Junior zijn mannetje kan staan, trekt niemand nog in twijfel. Maar toch is er één iemand die hem rechthoudt als hij het zelf niet meer gedaan krijgt. “Achter iedere man staat een sterke vrouw, zeggen ze. Wel, Daphne is dat voor mij”, vertelt Junior. Het koppel is op 19 augustus één jaar getrouwd. Al hadden ze dat zelf nooit kunnen voorspellen. “Ik ken haar al vijftien jaar, maar in het begin konden we elkaar niet zien of ruiken”, vertelt Junior. “We zaten in dezelfde club, maar ik bokste en zij deed kickboks. Dat zijn twee aparte werelden. Toen ik veranderde van club, heb ik haar jarenlang niet meer gezien. Uiteindelijk zijn we elkaar opnieuw tegengekomen en blijkbaar hadden we toch genoeg om over te praten.”

Dat ze dezelfde passie hebben, is het grootste voordeel. “We vullen elkaar perfect aan. Ze begrijpt hoe het boksen ineen zit en houdt Woest recht waar ik het niet kan”, klinkt het. “Ze zet haar schouders onder de administratieve winkel van de club, beheert de sociale media én geeft ook nog eens training. Ik heb vree veel chance, ja.” Of ze hun eerste huwelijksverjaardag uitgebreid gaan vieren? “We gaan sowieso op restaurant, maar zij is de planner he!”