We gaan even terug naar 2005. Het toenmalige Germinal Beerschot moddert in het slot van de competitie maar wat aan. Het eindigt slechts negende en verliest eind april zelfs met 6-0 van Club Brugge, een maand later de tegenstander in de bekerfinale. Maar Marc Brys – ook toen trainer van de club van het Kiel – laat de prestaties in de competitie niet aan zijn hart komen. Hij is al een tijdje gefocust op de bekerfinale. In het slot van de competitie staan dan ook alle trainingen in functie van dat ene doel. Brys laat zijn ploeg pieken naar de bekerfinale en het resultaat is bekend: Germinal Beerschot klopt Club Brugge op de Heizel en mag de trofee de lucht in steken.

Vervang Club Brugge in dit verhaal door stadsgenoot Cercle en we zitten plots in 2018, toevallig dertien jaar ­later. Beerschot Wilrijk pakte de ­eerste periodetitel, verloor op een dramatische manier van Cercle - het gaf toen een 2-0-voorsprong nog uit handen - en speelt al enkele weken niet meer mee om het tweede ­periodekampioenschap. Sindsdien is de focus helemaal gericht op die twee finalewedstrijden. Met deze week een stage in Spanje erop en eraan.

Maar hoe belangrijk is zo’n stage ­eigenlijk, zo vlak voor een groot ­moment? Heel belangrijk, als we ­Arnauld Mercier, ex-trainer van ­Roeselare, mogen geloven. Vorig ­seizoen zat Roeselare een beetje in dezelfde situatie als Beerschot ­Wilrijk. Het won de eerste periodetitel waarna het sportief bergaf ging. In de tweede periode werd het slechts ­vierde en richtte het al erg snel het ­vizier op de twee finalewedstrijden. Al trok Roeselare toen niet op stage, zoals Beerschot Wilrijk nu wel doet.

“Maar als het aan mij had gelegen waren wij toen ook op stage gegaan, hoor”, zegt Mercier. “Maar de club wilde daar toen niet in meegaan. ­Roeselare was op dat moment nog niet klaar voor het sportieve succes dat we toen behaalden.”

Maar Mercier begrijpt dus waarom Marc Brys deze stage zo belangrijk vindt. “Een trainer heeft zijn spelers graag dicht bij zich. Zeker in de aanloop naar de grote momenten. Op zo’n ­stage kan je een hele week lang aan de spelers duidelijk maken wat je van hen verwacht. Omdat je zo intensief samen bent, kan je er automatismen inslijpen waar de spelers in de ­wedstrijden op kunnen terugvallen. Je kan zo specifiek trainen dat iedereen perfect weet wat er van hem wordt verwacht in eender welke ­situatie.”

Mercier denkt zelfs dat Roeselare met een stage vorig jaar meer kans had gemaakt op de promotie. “Antwerp ging vorig jaar wel op ­stage, in december weliswaar. Maar daar legde het toen onder Wim De Decker wel de basis voor het succes na Nieuwjaar. Na die stage verloor het nog maar één keer en stoomde het door naar de titel. Ik geloof dat wij meer kans hadden gemaakt op de promotie als we ook een stage hadden ingelast.”

Topsportcultuur

Brys trekt niet alleen om sportieve redenen naar Spanje. Ook psycho­logisch vindt hij het belangrijk om vijf dagen samen te zijn.

“Het is bijzonder goed om op die ­manier naar een topwedstrijd toe te leven”, beaamt sportpsycholoog Jef Brouwers. “Het belangrijkste aspect van zo’n stage is dat je een cultuur ­installeert waarin je spelers gefocust kunnen zijn op het leveren van topprestaties. Als is het dan wel belangrijk dat er daar ter plaatse een structuur is die veeleisend is voor iedereen, dat er niets aan het toeval wordt overgelaten. Alles moet in het teken staan van het realiseren van die ene droom. Al moet je er wel over waken dat het geen averechts effect oplevert. Dat de druk om te winnen te hard toeneemt. Daarom leg je best niet de focus op het winnen, maar wel op het installeren van een topsportcultuur.”