20 augustus 2018 om 03:00
Luister naar

Column: Waarom zingen met bovenstem ontroert

Soms lijkt het of de ware Nederlandse cultuur alleen in de Randstad te vinden is. Maar in Kampen, de plaats waar we met vakantie waren, kunnen ze er ook wat van. Op een avond konden we zelfs kiezen uit drie concerten.

Het werd uiteindelijk een zangavond met bovenstem in de dorpskerk van IJsselmuiden. En vergist u zich niet: deze vorm van psalmen zingen is in Nederland erkend als immaterieel cultureel erfgoed.

Het zingen met bovenstem is een oude traditie, ontstaan bij de mannen die het riet bij Genemuiden ‘sneden’ en binnenhaalden. Tijdens dat werk werden psalmen gezongen, vaak met bovenstem, die tot in de verre omtrek te beluisteren waren.

In de kerk kreeg dit zingen waarschijnlijk een plek doordat het orgel na de Reformatie door de protestanten in de ban werd gedaan. Met een bovenstem klonk de zang krachtiger. In een grote en volgepakte dorpskerk op de Hebriden maakten we ooit een kerkdienst mee waar de mensen zongen ‘als op de golven van de zee’. Er kwam geen begeleiding aan te pas. ‘We don’t believe in organs’, zei de koster tegen ons. Ze geloven er niet in het orgel.

Het zingen met bovenstem in de kerk wordt wel begeleid door het orgel. De bovenstem vormt een tegenmelodie, die boven de gewone melodie uitklinkt. De mannelijke zangers vormen soms een apart koor, maar ze zitten vaak ook tussen de gemeenteleden.

Wat werden wij geraakt en ontroerd door dit zingen met bovenstem. Maar waarom dan? Misschien wel omdat het zo authentiek klinkt. De zang gaat langzaam en is zeer gedragen en tussen de verzen zit een ruime pauze. Dat maakt het zingen haast meditatief. Het is een vorm van zingend onthaasten. In onze eigen kerk duurt de hele kerkdienst net zo lang als het zingen van veertien psalmverzen met bovenstem.

Toch is er nog meer. Niet alleen het zingen met bovenstem ontroert. Ook de psalmen zelf zijn uit het leven gegrepen. Omdat ze gaan over hoogte- én dieptepunten uit het leven en al vele eeuwen met mensen meegaan. En dat blijft. Of het nu oude berijming is of nieuwe berijming, zang met bovenstem, de muziek van het psalmenproject of Psalmen voor Nu. De vorm verandert, maar de boodschap blijft hetzelfde. Wat er ook gebeurt in ons leven, we mogen zingen dat God met ons mee gaat.

Mail de redactie
Mail de redactie
Heeft u een tip over dit onderwerp, ziet u een spelfout of feitelijke onjuistheid? We stellen het zeer op prijs als u ons daarover een bericht stuurt.
Afbeelding

Kan Nederland wel zonder nationaal gevoel en emotie? Nee, koester dus de schaarse nationale rituelen

Acda en De Munnik zongen het al: 'Je kunt hier nooit eens even rustig op je voetstuk staan.' Hoe gaan we om met onze helden? Is 'vaderlandse geschiedenis' belangrijk? Ja!

d

Wat doe je als (schoon)ouders je claimen? 'Voor mij gaan ze een grens over, het is ons huis'

Ze komen samen, een jong stel: ze zijn zeven jaar getrouwd en hebben een kleintje van drie. ‘We hebben het samen fijn’, zegt zij. Het probleem zit ‘m dan ook niet in hun huwelijk. Maar in hun schoonfamilie. Aan beide kanten.

Lysanne van de Kamp werkt bij Micha Nederland en ontwerpt oogsttuinen.

Het cijfer was helaas het enige dat telde bij de lessen geschiedenis

Draait leren echt nog steeds om het behalen van een bepaalde norm? Lysanne van de Kamp vindt het jammer dat de geschiedenissenlessen op school enkel om het cijfer gingen.

Wim Dekker is lector informele netwerken en laatmoderniteit aan de Christelijke Hogeschool Ede.

Er wordt 17 miljard euro verdiend aan mensen met schulden. Kwijtschelden is waarschijnlijk goedkoper

De problematische schuldenlast in Nederland is 3 miljard. Sociaal werkers, deurwaarders, ambtenaren, advocaten en administrateurs hebben daar hun werk van gemaakt. Kosten: 17 miljard. Wim Dekker pleit voor een jubeljaar.

Het is echt niet vreemd dat Renze Klamer zich ook zonder geloof gelukkig voelt

Renze Klamer vindt het vervelend als mensen tegen hem zeggen: 'We bidden voor je.' Wat kerkverlaters vervelend vinden, is niet maatgevend, stelt Reina Wiskerke. Toch begrijpt ze de allergie van Klamer.

Anita Zeldenrust is ouder van een gezinshuis voor kinderen die (soms tijdelijk) niet thuis kunnen wonen.

Ik dwing me met mijn vliegangst naar de stewardess te kijken. Als zij lacht zal het vast goed zijn

Als ik me er op zou voorstaan dat ik niet meer vlieg zou dat bewondering kunnen oproepen, maar zo'n offer is dat dus niet voor mij. Ik vind vliegen namelijk verschrikkelijk, schrijft Anita Zeldenrust in het vliegtuig.

Afbeelding

Hoe de angst van een christen verdreven kan worden en hoe jij daar een rol in kan spelen

Zondag barstte een patiënt in huilen uit na de dienst, omdat ik hem als protestants pastor geen communie kon geven, schrijft Kelly Keasberry. Ze nam de snikkende man in haar armen, waarop er iets wonderlijks gebeurde.

Al is het leven nog zo snel, de dood achterhaalt hem wel. Als kind kwam ik daar al vroeg achter.

Het is de Opgestane die mij opwacht aan het eind. Sterker nog: die voor me uit gaat

Aanvallen van drones op Isfahan. Isfahan: met die naam opende bij Klaas Vos het deurtje naar poëzie, naar het gedicht De tuinman en de dood van P.N. van Eijk.

nd

Tanya (40) uit Oekraïne heeft zeven zussen. Vijf emigreerden er naar Australië. 'Maar ik blijf hier'

Vreugde en nieuwe moed bij Oekraïeners, ook in Nederland: het Amerikaanse steunpakket komt eraan. In de Alblasserwaard zijn de contacten met Oekraïne nog steeds sterk, schrijft Hilbrand Rozema.