Bij Zulte Waregem en Club Brugge wordt er keihard ­gevloekt. Zij konden Victor Osimhen vorige zomer huren van Wolfsburg met een aankoopoptie van 3,5 miljoen ­euro, maar beide clubs stuurden de spits door na zijn ­medische tests. Met lede ogen zien Essevee en Club nu aan hoe Osimhen al zestien keer scoorde bij Charleroi, dat het risico wel nam.

Malaria

“Ik heb hartzeer als ik Osimhen bezig zie bij Char­leroi”, zei Francky Dury ­eerder al. “Maar ik zet mijn medische staf uit de wind. Zulte Waregem zocht in juli een ­direct inzetbare spits en de dokters spraken bij ­Osimhen over een schouder die nog niet geheeld was na een operatie, een onzekere knie en malaria. Dan waag je die sprong niet.”

Osimhen liep nochtans een week rond in Waregem, maar het was vooral de malaria die hem parten speelde. Zijn moederclub Wolfsburg had hem in quarantaine gehouden na zijn vakantie in Nigeria, waardoor hij basisconditie was verloren en verzwakt was. Daarom raakte hij in ­augustus ook niet door de medische keuring bij Club Brugge. “In Brugge dachten ze drie tot vijf maanden nodig te hebben om Victor weer helemaal competitief te krijgen”, aldus Jean Gerard ­Benoit Czajka, vertegenwoordiger van Osimhen. “Dat vond iedereen te lang.”

Eén maand later maakte Osimhen nochtans al zijn eerste goal voor Charleroi op Beveren. De Karolo’s hadden hem wel ingelijfd, want de huursom bij Wolfsburg was niet zo hoog. De Zebra’s oordeelden dat Osimhen vooral sukkelde met een onevenwicht in zijn spieren en dat werd snel weggewerkt door hun fysiektrainer. Ondertussen scoort Osimhen met rechts, met links en met het hoofd: een complete spits.

“Ach, ik doe gewoon mijn job”, klinkt het. “Ik ben geen held, de hele ploeg van Charleroi zijn helden.”

Victor Osimhen wordt straks wel de duurste speler in de geschiedenis van Charleroi. De Waalse ploeg moet vóór 31 mei zijn aankoop­optie van 3,5 miljoen euro lichten, maar wie maalt daar om als ze hem de volgende dag kunnen verkopen voor 15 miljoen euro. In januari werd al een bod van 12 miljoen van AC Milan afgewezen en nu staan ook Lille, ­Stuttgart, Watford en ­Southampton in de rij. De kassa zal rinkelen en op de koop toe mag Charleroi misschien ook nog Europa in.

Eindelijk zien we weer de Victor Osimhen die wereldkampioen werd in 2015 op het WK U17 in Chili. Daar veegde de toen 16-jarige ­Nigeriaan alle records van ­tafel door in elke match van het toernooi minstens één keer te scoren en topschutter te worden met tien treffers. Niemand deed beter en Jong Nigeria pronkte met de ­wereldbeker. Voor Osimhen en zijn ploegmaats lag de ­wereld aan hun voeten. De aanvaller voetbalde toen nog bij de ­Ultimate Strikers ­Academy in zijn thuisland. Hij moest constant van gsm-nummer veranderen omdat een heel legertje makelaars hem plat belde met voorstellen van Europese topclubs. Anderlecht deed toen zelfs een bod van 2 miljoen euro en ­Osimhen bezocht Brussel, maar kreeg een njet. Niet verwonderlijk, want ook ­Arsenal en Wolfsburg waren in de running.

Stortplaats

“Het was een vreselijke periode”, zei Patrick Osimhen, de vader van Victor over die tijd. “Ik was doodsbang wat er met mijn zoon zou gebeuren, want ik kende die makelaars niet. Ik had veel liever dat Victor voor dokter zou studeren.”

De zaakwaarnemers in ­Afrika bedreigden elkaar en het was uiteindelijk de Bel­gische makelaar Didier ­Frenay die boven het gepeupel stond en Osimhen naar Wolfsburg leidde. Daar zag directeur Klaus Allofs in hem de nieuwe Edin Dzeko. De spits werd de jongste Nige­riaan in de Bundesliga, maar op anderhalf jaar tijd maakte hij geen enkele goal. “Tja, Wolfsburg veranderde voortdurend van coach en Victor moest altijd vanaf nul herbeginnen”, aldus Frenay. “Maar door anderhalf jaar mee te trainen met een Duitse club werd hij wel veel sterker.”

Bij de Wolven raakte hij bevriend met Dimata en Origi en die raadden hem een uitleenbeurt in België aan. Dat blies zijn carrière nieuw leven in en zal hem leiden naar een grote club. Toch niet slecht voor een jongetje dat naast een vuilnisbelt werd geboren. Osimhen groeide op in een gezin van zeven in Olasosun, een buitenwijk van de Nigeriaanse stad Lagos waar het afval wordt gestort. Om te overleven, moest hij als kleuter mee flesjes water verkopen aan voorbijrijdende auto’s. Zeker na de dood van zijn moeder. Dat duurde tot Emmanuel Amunike, de ­Nigeriaanse ex-speler van Barcelona, zijn voetbaltalent ontdekte tijdens een toernooi voor straatvoetballers. ­Amunike was ook bondscoach bij de Nigeriaanse jeugd en zo ging de bal aan het rollen. Het kan/zal Charleroi 15 miljoen opleveren.