© Bart Dewaele
Waar zijn 65 Antwerpse jihadi’s naartoe? Niemand weet het
Het debat woedt hevig over het lot van de Syriëstrijders. Maar hoeveel zijn er nog en waar zitten ze? Niemand die het weet. Uit het Antwerpse zouden er nog een stuk of 65 ginds kunnen zijn. Ergens.
Volgens OCAD, het Coördinatieorgaan voor de dreigingsanalyse, zijn er 422 Belgen geregistreerd die een poging ondernamen of daadwerkelijk vertrokken naar Syrië. Daarvan zijn er 142 gesneuveld. Nog eens 130 keerden terug, van wie sommigen omkwamen bij aanslagen in Brussel en Parijs.
Van de 150 anderen is alleen bekend dat ze zich nog altijd in het Midden-Oosten bevinden. Minus degenen die in de kampen van de Amerikanen en Koerden geïdentificeerd zijn, blijven er dan nog meer dan honderd over. Niemand weet waar ze zitten. Misschien zijn er nog Belgen bij de laatste honderden IS-strijders in Baghouz, het laatste bolwerk van IS.
Waarschijnlijk is een aantal gevangen genomen door de troepen van president Assad, een zeer ongewis lot tegemoet. “Zeker is dat de Koerden een aantal gevangenen, mogelijk allemaal vrouwen, hebben overgedragen aan het regime-Assad”, zegt professor emeritus en buitenlandexpert Rik Coolsaet.
(Lees verder onder de foto)
© DBA
Er kunnen er ook nog gesneuveld zijn. En er kunnen Belgische jihadisten op de vlucht zijn of ondergedoken, ergens in Syrië, Irak, de buurlanden of waar dan ook. “Er zijn in Syrië en Irak nog op veel plaatsen kleine cellen van IS actief die dag na dag aanslagen plegen”, zegt Coolsaet. “De oorlog tegen het kalifaat is gewonnen, maar IS als een soort van ondergrondse organisatie bestaat nog.”
Spijt
Islamexpert Pieter Van Ostaeyen verwacht dat nog wel een aantal islamstrijders zullen opduiken. “Met telkens hetzelfde verhaal: dat ze spijt hebben, misleid waren en rekenen op ons begrip.”
De meeste Syriëstrijders zijn van Marokkaanse of Tunesische afkomst. Of ze naar die landen kunnen, is volgens experten zeer de vraag.
Volgens Rik Coolsaet is het standpunt van Europese landen dat berechting ter plaatse het beste is, maar zonder uitvoering van de doodstraf en nooit in samenwerking met Assad. “Je zou dan de Koerden kunnen vragen gevangenen in Irak over te leveren.”
