‘The Dream Maker’ uit Merksem neemt vrijdag deel aan WK Darts: “Heel veel talent in ’t Stad”

2.500 zotte, hoofdzakelijk Engelse brulkikkers zullen zich oorverdovend laten gelden in de eerste ronde van het WK, wanneer Dimitri Van den Bergh het opneemt tegen Stephen ‘The Bullet’ Bunting uit Liverpool.

Pech voor wie nog dacht snel even naar Alexandra Palace in Noord-Londen te reizen om de Merksemnaar aan te moedigen. Alle tickets voor de wedstrijd in Ally Pally, een beschermd monument, zijn de deur uit. Maar als u vorige vrijdagavond toevallig in café Boeksteeg in de Nationalestraat was, had u de wereldkampioen bij de beloften óók aan het werk kunnen zien. Gratis nog wel. Het is alsof Radja Nainggolan vlak vóór het WK Voetbal nog een matchke zou spelen met Racing Kiel in de KVV. 32 weekends per jaar zit Dimitri voor toernooien in het buitenland, maar die wedstrijdjes in eigen stad wil hij nooit opgeven. Hij speelt zelfs in twee ploegen, in twee verschillende verbonden. “Samen met mijn vader en mijn broers hebben we een ploegje dat Roxy heet”, vertelt hij. “Onze thuisbasis is café Breughel in Merksem. En ja, af en toe verlies ik ook op dit Antwerps niveau een wedstrijd.”

Dat is minder opzienbarend dan het klinkt. “Er is héél veel talent in Antwerpen”, weet Dimitri, die ondertussen al meer dan twee jaar prof is. Vier Belgen hebben zich gekwalificeerd voor het WK, over de plas een van de grootste tv-evenementen tijdens de eindejaarsperiode, en alle vier komen ze uit onze stad. De broers Kim en Ronny Huybrechts uit Antwerpen-Noord, Kenny Neyens uit Deurne-Noord en Dimitri zelf uit Merksem.

“Er zijn in Antwerpen nog andere darters die zouden kunnen meedraaien in het profcircuit”, zegt de jonge wereldkampioen. “Maar ze krijgen niet de kans om prof te worden. Er is amper interesse van de media en dus ook weinig sponsors.”

Pondje meer

In het milieu zijn er die beweren dat Dimitri geboren is met drie dartspijlen in zijn pollekes. Zijn vader Chris was een goede speler, die een paar belangrijke toernooien op zijn naam kon schrijven. Helaas stonden een handbreuk en andere tegenslagen een grote carrière in de weg. “Maar een hoop van de huidige toppers kent hem nog goed. Vorige week ben ik twee dagen gaan trainen in Den Haag met Raymond Van Barneveld (vijfvoudig wereldkampioen, red.). Die vertelde me dat hij er nooit gerust in was als hij tegen mijn vader moest spelen. Als ik dat hoor, ben ik wel fier, ja.”

Een dikke maand geleden klopte Dimitri zelf de reusachtige Hollander in de achtste finale van de World Series of Darts in Glasgow. Het wereldje stond in rep en roer. Wie was die knaap? Van Barneveld staat nog altijd negende op de wereldranglijst en wierp in zijn carrière al de aardige som van 3,174 miljoen pond bij elkaar. Al die bedragen zijn openbaar, dus hoeft de Merksemnaar zelf ook niet geheimzinnig te doen over zijn eigen inkomen. “De voorbije twee jaar verdiende ik 80.500 pond (ongeveer 91.500 euro, red.).” Niet dat Kevin De Bruyne er zijn bed voor uitkomt, maar als Dimitri vrijdag de eerste ronde van het WK overleeft, komt daar nog eens 18.500 pond bij. “voor een jongen van 23 die nog thuis bij zijn mama woont, is dat toch al niet slecht?”

Nachtje door

Thuis is een appartement op de Groenendaallaan. Dat is meteen ook zijn werkplek. De dartsstand die hij kreeg van zijn sponsor Unicorn, staat in het midden van de woonkamer. “Hij staat los van de muur”, lacht Dimitri. “Zo hebben de buren er geen last van.” Pok! Pok! Pok! Drie keer in korte successie en dat uren na elkaar. Gek zou je ervan worden. Hij traint minstens vier uur per dag, maar streeft naar acht uur. “Onlangs kon ik niet slapen. Toen heb ik van middernacht tot 6u ’s morgens getraind. Muziek in de oortjes en gáán. Je hebt veel discipline nodig om dat op te brengen. Anderen hebben het weekend om uit te blazen van hun job, bij mij begint het dan pas.”

Maar het harde werk begint dus stilaan op te brengen. Begin over zijn wereldtitel bij de beloften van vorige maand en Dimitri slaat prompt aan het glunderen. “Kijk, het haar op mijn armen gaat weer omhoog!” Het WK was in een vakantiepark in Minehead, een kuststadje in het Engelse Somerset. “De uren na de finale kon ik geen woord meer uitbrengen. De volgende dag had ik een vlucht naar huis om half zes ’s ochtends. Ik heb dan maar het nachtje doorgegaan. ‘Ik slaap wel als ik thuis ben’, dacht ik. Niet dus. Mijn vader stond mij op te wachten op de luchthaven en had een verrassingsfeest georganiseerd. Pas toen ze me vroegen om te speechen, kreeg ik een krop in de keel en besefte ik wat ik had verwezenlijkt.”

Dromen mag

Wij leken mogen soms het gevoel hebben dat darts een spelletje is voor zuiplappen met de BMI van een grizzlybeer, maar dat is een fabeltje volgens Dimitri. “Soms drink ik tijdens een wedstrijd een pintje of een Malibu met appelsiensap. Maar dat doe ik alleen om de stress de baas te kunnen. Ik drink vooral water, want onder die hete spots is het vaak superwarm. Darts is niet meer het vogelpik van vroeger, waarin spelers naar hartenlust zopen en smoorden. Ik houd mijn ogen en oren goed open en leer van de toppers. Zo zie ik dat de zwaardere spelers sneller moe worden en dus werk ik in de fitness aan mijn lichaam. Een fit lichaam en een gezonde geest geven samen mentale kracht. Want vergis je niet: succes in darts wordt maar voor 15 procent door je talent bepaald. 25 procent wordt bepaald door je mentale sterkte en 60 procent door trainen, trainen, trainen. Hard werken haalt het altijd van talent als dat talent niet hard werkt.”

Wat niet betekent dat er niet af en toe mag gelachen en gefeest worden. Op YouTube staat een filmpje van het WK van twee jaar geleden. Begeleid door een babe en twee kleerkasten baant Dimitri zich op de tonen van Pharell Williams’ wereldhit Happy in zijn zwart-geel-rode outfit een weg door het dolle publiek in Alexandra Palace. Op het podium voor die krijsende massa zwiert hij een serie verrassend soepele dansmoves uit zijn benen. “Plezant, hè?” Hij lacht. “Een beetje entertainment om het publiek op je hand te krijgen hoort erbij. Soms roept de aankondiger: ‘Als hij even goed speelt als hij danst, gaan we vandaag wat meemaken!’ Er zijn er veel die me Dancing Dimi noemen.”

Maar zijn officiële bijnaam is The Dream Maker. Die staat ook, samen met zijn eigen naam én de rood-zwart-gele ruiten op de flights van zijn persoonlijke pijltjes. “Bij de jeugd noemden ze me The White Tiger, maar toen ik prof werd, vond de PDC die naam wat te kinderachtig. Tijdens een brainstorm keek de vrouw van Kim Huybrechts naar de tatoeage op mijn arm.” Daarop staat in het lettertype van Coca Cola: Following my dreams. “Voilà!”

Broers

We staan in de grote feestzaal van café Fair Play op de Turnhoutsebaan in Deurne, uitgebaat door de broer van een van Dimitri’s beste vrienden. Tussen de toog en het theaterpodium hangen acht dartsborden naast elkaar, telkens op een met blauwe tapis-plain behangen plaat. Hier speelt hij af en toe lokale toernooitjes. “Lekker relaxed, onder vrienden. Het is alleszins een stuk minder stresserend dan een proftoernooi.”

Zijn middelbare school maakte Dimitri nooit af. De directie van het Atheneum van Schoten, waar hij elektriciteit studeerde, zag het niet zitten dat hij af en toe wegbleef om toernooien te spelen in Engeland. “Toen ben ik er maar mee opgehouden”, zegt hij. “In de eerste jaren heb ik nog allerlei jobs gehad. Maar de laatste twee jaar ben ik voltijds prof.”

Zijn vriendin is een lerares, maar ze zien elkaar niet zo veel. Normaal gezien zouden ze in januari, een maand van relatieve rust in de dartswereld, wat meer tijd hebben voor elkaar. Niet in 2018. “Ik ga een maand naar Australië. Om demonstratiewedstrijden te spelen. Geweldig toch? Ik ben nog nooit zo ver geweest.”

Maar eerst dat WK dus. Zijn wedstrijd tegen Stephen Bunting, nummer 21 op de wereldranglijst, wordt vanaf 20.30u live uitgezonden op Sports Eleven. “De laatste keer verloor ik maar nipt van hem: 6-5 werd het. Maar ik weet dat ik hem aankan. Ik mik eigenlijk op de kwartfinale.”

Het zakje waarin hij zijn pijlen bewaart, zal hij ook op het WK open leggen. Daarin schreef hij de namen van zijn broers: Viani (18), Xanti (13) en Beli (5). De oudste twee zijn ook Belgisch kampioen in hun leeftijdscategorie. “Tijdens de wedstrijd werp ik af en toe een blik op hun namen. Zij geven me kracht.”