© HBvL

Tristan (7) en Nanook (5) reizen al twee jaar wereld rond

Meer dan 40 landen, 500 bergtoppen en 1000 kilometer die ze te voet, per fiets of paard aflegden. Zeggen dat Tristan (7) en Nanook (5) al veel van de wereld hebben gezien, is een open deur intrappen. Zondag vertrekken ze samen met mama Kim Broux uit Bolderberg en papa Jochem Cuypers uit Tessenderlo weer voor een nieuw avontuur. Bestemming: het Verchojanskgebergte in Siberië.

neac

Het gezin Cuypers heeft het druk dezer dagen. In Bolderberg leggen ze de laatste hand aan de voorbereidingen voor hun vertrek naar Siberië. “We mogen uiteraard niets vergeten”, zegt Jochem. Onder meer hun Samische tent, die hen moet beschermen tegen temperaturen van min 40 graden, moet mee het vliegtuig op.

Zondag vertrekken ze weer, nochtans zijn ze nog maar een maandje terug van hun tocht door Nepal. Voor Tristan en Nanook is het ondertussen de normaalste zaak van de wereld geworden, het rondreizen. Ze waren amper een paar dagen oud toen ze hun eerste berg beklommen, ondertussen hebben ze er meer dan 500 bedwongen. “Voor de kinderen is het ondertussen een gewoonte, dat rondreizen. Het is hun leven”, zo klonk het voor hun vorige trip nog.

© HBvL

Uithoeken van de wereld

De reis door het gebergte in Siberië maakt deel uit van een groter plan van het jonge gezin. De bedoeling was dat ze naar vier uithoeken van de wereld zouden reizen, maar de tocht waaraan ze zondag beginnen is al het zesde deel. “Toen we van die vierde trip terugkwamen, bleek dat we zuiniger hadden geleefd dan gepland. Dan zijn we maar opnieuw vertrokken”, vertelt Jochem. Na het Altaigebergte in Mongolië, het Andesgebergte in Chili, een skitrip over de tweede grootste gletsjer van Europa, een tocht met kano door Noord-Amerika volgden een tocht door de Himalaya en nu dus een avontuur in Siberië.

Taalbarrière

© HBvL

Onderweg geven Jochem, arts van opleiding, en Kim, verpleegster, medische hulp aan de lokale bevolking. “In Nepal was dat voor het eerst onze focus en dat zal ook nu weer zo zijn.” Met een valies vol medisch materiaal proberen ze te helpen waar nodig, al is dat niet altijd even evident. “In Nepal hadden we een tolk mee, want een medische behandeling geven via een woordenboek is niet echt handig.” Niet alleen de taalbarrière zorgt voor problemen. “Het is niet altijd gemakkelijk om contact te leggen, maar gelukkig zijn onze kinderen er. Het is ongelofelijk om te zien hoe simpel dat voor hen is. De kindertaal, de taal van het spelen, die is universeel”, aldus de trotse vader.

Dat medische hulp nodig is in de afgelegen gebieden die ze bezoeken is duidelijk. “We focussen ons uiteraard op de acute problemen zoals infecties, breuken, maar we hebben bijvoorbeeld ook een gezwel in het gezicht en een openbeenbreuk gezien.” En als de hulp van Kim en Jochem niet kan baten, dan wordt er naar een oplossing gezocht. “Even naar het ziekenhuis gaan, is niet zo eenvoudig. Bleek dat de patiënt op een ezel vervoerd zou worden en de tocht vijf dagen zou duren. Gelukkig bleek een helikopter met bouwmaterialen een dag later voorbij te vliegen die de patiënt kon meenemen.”

© HBvL

Paaseitjes

Na een maandje uitblazen in Noorwegen, waar het gezin lang woonde, en bij de familie in Bolderberg, gaat het nu richting Siberië. “Gelukkig is de winter al een beetje door, maar het is er ’s nachts nog steeds tot min 40 graden”, zegt Jochem. Het gezin is nu alles aan het verzamelen om zich te wapenen tegen de koude. “We zullen slapen in een Samische tent (een soort tipi, nvdr.) slapen, maar wel in dikke donzen slaapzakken en gelukkig nemen we ook een stoof mee die in de tent kan.” Dat alles zal vervoerd worden door de paarden en rendieren waarmee het gezin zal rondtrekken.

© HBvL

Drie maanden zal het gezin er rondreizen. Na Kerstmis en Nieuwjaar zal het gezin ook Pasen niet met de familie kunnen vieren. Maar dat wil niet zeggen dat de paashaas geen paaseitjes brengt voor de zoontjes. “We maken daar een spelletje van. Misschien zullen we wel de sporen van de paashaas volgen”, aldus Jochem. “Die eitjes zullen niet ontbreken.”

Onderweg krijgen Tristan en Nanook les van hun ouders. “Lezen, schrijven, rekenen… We leren ze alles zelf. Het mooiste wat ze leren staat niet in boeken, maar vind je onderweg. Dan heb je pas echt de tijd om iets uit te leggen. Als we bijvoorbeeld een kadaver zien liggen, dan vertellen we aan de kinderen welk dier het is, hoe dat kadaver daar komt enzovoort.” Echt naar school gaan, hebben Tristan en Nanook dus nog niet gedaan. Of toch, vorige week zijn ze een weekje naar school geweest in Noorwegen. “Ze moeten sowieso af en toe testen afleggen om te zien of ze nog kunnen volgen in het Noorse systeem, waar ze zijn ingeschreven. Vorige week was het ideale moment om hen te tonen hoe het is om ook echt elke dag naar school te gaan.”

© HBvL

Spaargeld

Twee jaar, bijna de helft van Nanooks leven, is het Limburgse gezin al onderweg voor hun wereldreis. Is de goesting er nog? “Tuurlijk. We zijn nu al onze volgende avonturen aan het plannen. In de zomer gaan we nog wat bergen in Noorwegen en de rest van Europa beklimmen, en in de herfst vertrekken we naar Lapland.” Al zal dat voorlopig wel hun laatste stop zijn. “We gaan naar Lapland om te werken, het geld van de verkoop van ons huis twee jaar geleden is zo onderhand bijna op.” Maar eerst dus Siberië.

Volg hier al hun avonturen

© HBvL

© HBvL

© HBvL

© HBvL