Samir Nasri en Philippe Sandler maakten hun debuut, al werden ze na een half uur gewisseld. Van Nasri weten we dat hij kan voetballen, Sandler toonde eveneens dat hij een sterk uitvoetballende centrale verdediger is naast Kompany. Als je weet waar de Rode Duivel naartoe wil met Anderlecht, dan houdt die transfer steek. Sandler heeft vertrouwen aan de bal, durft risico’s nemen in de opbouw en gebruikt in de combinaties zijn beide voeten.

Kompany liet zijn elftal weer zonder echte spits voetballen. Nasri begon als meest vooruitgeschoven centrale man, maar al gauw bleek dat hij voortdurend de bal zou komen halen dieper op het veld.

Verrassing was Zulj als voetballende nummer zes, puur individueel bekeken een geslaagd experiment. De Oostenrijker speelde een goeie match in die teruggetrokken rol. Net als in Benfica begon Kums op de bank en viel pas laat in, toch een veeg teken. Vóór Zulj kregen Vlap en Dewaele hun kans. Sieben Dewaele, nochtans sterk tegen Benfica, viel te licht uit in die offensievere rol.

Tiki-taka

Kompany eiste van zijn spelers opnieuw dat ze op de eigen helft voortdurend oplossingen zochten met als doel de bal in de ploeg te houden. Tiki-taka voor de middellijn, zelden gezien van een Belgische ploeg. Meer dan eens lukten de risicovolle passes maar net. Het is lovenswaardig dat Kompany consequent zijn filosofie doordrukt, een voorbereiding dient daar ook voor, maar we vragen ons toch af of dit vanaf volgende week zonder ongelukken toepasbaar is in de Belgische competitie.

Hamburg kreeg een eerste goede kans na een foutje in de balcirculatie op de eigen helft van Cobbaut. Jatta kon gelukkig niet profiteren. Het enige wat Anderlecht daar in een zwakke eerste helft tegenover stelde, was een afstandsschot van Saelemaekers op de vuisten van Heuer.

Aan de overkant mocht Hunt vanuit een uitstekende positie een vrije trap nemen nadat Kompany een foutje had moeten begaan na de balbehandeling te veel. Hunt plaatste de bal in de kortste winkelhaak: 1-0.

Er vielen niet al té veel conclusies te verbinden aan de prestatie van Kompany zelf. Hij gaf het voorbeeld door steeds vooruit te voetballen. Een drietal keer zagen we zijn klasse toen hij een bal op de stropdas van Saelemaekers legde of bij een strakke inspeelpass over 35 meter. Zijn intercepties waren goed en hij voetbalt met présence, maar af en toe had je toch het gevoel dat hij iets te veel wilde.

In de eerste minuut na de rust slikte Anderlecht een tweede tegengoal. Bornauw liet zich te makkelijk uitspelen, Hinterseer profiteerde. Kompany in hoogsteigen persoon toonde zich op het uur bij een corner met een krachtige kopbal die gered werd door de keeper.

Gerkens en El Hadj brachten in de tweede helft meer diepgang dan Zulj en Nasri ervoor. Anderlecht was ook in zijn geheel beter. Ze kwamen tenminste in het laatste derde van het veld. Niet toevallig scoorde Gerkens na 67 minuten de aansluitingstreffer op aangeven van Lutonda. Een weerbaar Anderlecht trok de scheve situatie nog recht. Colassin profiteerde van een slechte terugspeelbal en kon plots aanleggen: 2-2.

Anderlecht speelde met: Didillon, Lutonda, Kompany (77’ Sa), Sandler (30’ Bornauw), Cobbaut (46’ Kayembe), Amuzu (46’ Colassin), Dewaele (77’ Kums), Zulj (46’ Gerkens), Nasri (30’ El Hadj), Vlap, Saelemaekers (46’ Sardella).

Doelpunten: 39’ Hunt 1-0, 46’ Hinterseer 2-0, 67’ Gerkens 2-1, 78’ Colassin 2-2.