Williams is niet nummer één, maar ze is wel de beste

Langs de baan in de Rod Laver-arena gaf de grote klok na de eerste set twintig minuten aan. De stand op het scorebord: 6-1 voor Serena Williams. Bijna achteloos stuurde Williams haar tegenstander met zuivere slagen van hoek naar hoek, alsof het een oefenpotje betrof tegen een hittingpartner. Het was alleen geen trainingspartij, maar de vierde ronde op de Australian Open. En de tegenstander geen trainingsmaatje, maar de nummer één van de wereld: Simona Halep.

Er was door veel tennisfans uitgekeken naar de ontmoeting tussen Williams en Halep, een affiche dat niet had misstaan in de finale. Even leek de wedstrijd uit te lopen op een teleurstelling. Was het krachtsverschil dan zo groot dat Halep helemaal niets in te brengen had tegen de Amerikaanse? De eerste set bleek misleidend. Het werd toch het gedroomde gevecht tussen twee van de beste tennissers van de wereld. Met Williams als winnaar, na een wedstrijd die bijna twee uur duurde: 6-1, 4-6, 6-4.

‘Als je het mij vraag is er een verschil tussen de nummer één van de wereld en de beste speler ter wereld’, zei de Roemeense over Williams, die zestiende op de wereldranglijst staat. ‘Op dit moment ben ik de nummer één. Zeker. Ik sta al maanden op die plek. Maar Serena is de beste speler ter wereld. Ze stond al zo lang op nummer één en won al zo veel grandslamtitels.’

Op Twitter circuleerde een filmpje waarin te zien is hoe Serena Williams de arena betreedt als de omroeper zegt: ‘Hier is de nummer één van de wereld’. Schuldbewust draait ze snel weer om – ze is sinds haar zwangerschapsverlof niet meer de aanvoerder van de wereldranglijst. Maar de vergissing is begrijpelijk. In totaal stond ze sinds 2002 al 319 weken op de eerste plek – dat is opgeteld ruim zes jaar.

Afstaan eerste plek

De eerste plek moest ze afstaan toen ze in 2017 met zwangerschapsverlof ging. Ze was al zwanger toen ze dat jaar de Australian Open won. Na de zware bevalling van haar dochter Olympia moest ze meerdere operaties ondergaan om bloedproppen te verwijderen. Ze vreesde zelfs even dat ze nooit meer zou kunnen tennissen.

Bij terugkeer in het profcircuit was Williams teruggezakt naar de 491ste plek. Dat voelde oneerlijk, vond

Williams toen ze vorig jaar op Roland Garros geen geplaatste status kreeg bij de 32 beste speelsters. Die status kreeg ze later wel op Wimbledon en de US Open, waar ze met twee finaleplaatsen bewees dat ze niet veel tijd nodig had gehad om terug te keren op het hoogste niveau.

Met dank aan Williams werden eind vorig jaar de regels aangepast voor zwangere vrouwen in het proftennis. Speelsters die na een jaar terugkeren van hun zwangerschap kunnen nu gebruikmaken van een beschermde status bij de eerste twaalf toernooien die ze spelen – mits hun oude ranking ze die geplaatste status zou geven. Daarmee ontlopen ze in de eerste toernooironden andere topspeelsters.

Daarnaast krijgt een moeder die terugkeert na een zwangerschap tot drie jaar na de geboorte van haar kind om een rentree te maken waarbij ze gebruik mogen maken van hun oude ranking. Dat was voorheen nog twee jaar. Op de WTA Tour zijn circa tien moeders actief.

Williams reageerde eerder op die aanpassingen: ‘Ook jongere vrouwen kunnen nu zonder zorgen kinderen krijgen. Of ik zelf misschien eerder aan kinderen was begonnen met deze regels? Ik weet het niet. Maar dat je de kans hebt, betekent dat niemand die vraag nog hoeft te stellen. Dat is geweldig.’

Met die nieuwe regels was de 37-jarige Williams vorig jaar als nummer één van de wereld teruggekeerd in het tennis. Maar het is niet ondenkbaar dat ze die positie weer behaalt. Ze wil van geen ophouden weten. Williams kan dit jaar een bijzonder record evenaren. Als ze het toernooi in Melbourne wint, dan komt ze op 24 grandslamtitels. Dat is net zoveel als de Australische Margaret Court won in de jaren zestig en zeventig: Court veroverde haar laatste 3 titels nadat ze moeder was geworden.