In de vroege uurtjes van 7 december 2017 viel de 18-jarige Ivana Smit van de twintigste verdieping van een appartementsbalkon in de Maleisische hoofdstad Kuala Lumpur. Haar levenloze lichaam werd ’s middags ontdekt. Het Nederlandse model had de avond ervoor doorgebracht met een bevriend Amerikaans koppel, Alex (44) en Luna (31) Johnson. Het draaide uit op een wilde nacht vol drank, drugs en seks.

De dood van Ivana Smit

Wat speelde zich die laatste uren voor de fatale val af in het appartement van de Johnsons? Dat is de grote vraag waar familie en vrienden van Ivana antwoord op willen. Naar eigen zeggen hebben de Johnsons niets gemerkt van het tragische voorval. Ze sliepen. De Maleisische politie kwam al snel tot de conclusie dat het ging om een noodlottig ongeluk. Een oordeel dat te snel werd geveld, verklaarde een betrokken sergeant vorige maand. Bovendien werd er helemaal geen grondig onderzoek gevoerd, stelt de familie Smit. De nabestaanden trekken daarnaast het verhaal van de Johnsons in twijfel en vermoeden dat de het koppel Ivana heeft vermoord en haar naakte lichaam over het balkon heeft gegooid. Daarbij zouden politiefunctionarissen zijn omgekocht.

Ondertussen startte twee maanden geleden de rechtszaak rond het dossier. Heel wat personen werden gehoord, maar niet de Johnsons. Van hen ontbreekt al maanden ieder spoor. Het koppel gaf in maart een interview aan de Britse pers, maar sindsdien werden Alex en Luna niet meer gezien. Tot nu. De Nederlandse krant Algemeen Dagblad had contact met de Johnsons.

“Een nachtmerrie”

Ze laten weten een moeilijke tijd achter de rug te hebben. Zowel Alex als Luna zaten bijna twee weken na Ivana’s dood in de cel. Daar werd het welvarende tweetal bedreigd. Alex werd kaalgeschoren en Luna moest naar het ziekenhuis worden gebracht na twee zenuwinzinkingen. “Een nachtmerrie”, klinkt het. “We werden een doelwit.” Na hun vrijlating wordt het er niet beter op, schrijven de Johnsons nog. “Binnen 24 uur nadat we vrij waren, probeerden mensen onze dochter te kidnappen bij onze nanny. Drie maanden lang waren we doodsbang dat ons of ons dochtertje iets zou overkomen.”

In maart vertrekt het gezin definitief. “We waren alles verloren. Ons werk, onze bedrijven, vrienden, ons leven in Kuala Lumpur. We hadden geen reden om te blijven, en alle redenen om te vertrekken. Allemaal door de ongegronde beschuldigingen dat er iets strafbaars had plaatsgevonden. Zonder een spatje bewijs. Klinkt ons verhaal als dat van een echtpaar dat macht of invloed had in dat land?” Ze hadden dan ook geen behoefte om te komen getuigen in de rechtbank. “We zijn niet gedagvaard. Werden wij geacht terug te vliegen naar Maleisië met ons dochtertje om onszelf andermaal te onderwerpen aan de pijn?”

Driehoeksverhouding

Voor een deel houden de Johnsons de familie Smit verantwoordelijk voor de ellende die ze over zich heen kregen. Volgens de Amerikanen beschuldigen de nabestaanden hen voor de dood van Ivana, omdat de familie een slecht gevoel overhield aan het politieonderzoek en de driehoeksrelatie tussen de Johnsons en het jonge model. ,Ze was een geliefde vriendin voor wie we veel bewondering hadden. Misschien dat de aard van onze relatie moeilijk te accepteren is voor de familie, maar de relatie was echt en wederzijds, gebaseerd op wederzijds respect en eerlijkheid. We schamen ons er niet voor.’’

Maar, “de harde waarheid is dat Ivana een leven leidde waar ze veel te jong voor was”, schrijven de Johnsons verder. “We zijn zelf ouders. Het is moeilijk voor te stellen hoe zwaar het moet zijn om ook maar de minste verantwoordelijkheid te dragen voor de afslag in het leven die deze jongedame had genomen. Maar om ons de schuld voor haar dood in de schoenen te schuiven zonder enig bewijs, is verkeerd.’’

“Ze is niet vermoord”

“Met zoveel bewijs dat het een ongeluk was, te wijten aan jeugdige roekeloosheid, is het tijd om de feiten onder ogen te zien. Ze is niet vermoord. Haar lichaam is niet over de balkonrand gegooid”, benadrukt het koppel. “En er is niemand schuldig aan haar dood. Wij missen haar ook. Wij zijn niet verantwoordelijk voor haar dood en we zijn bereid om keihard te vechten, als iemand ons in het verdachtenbankje probeert te krijgen voor een misdaad die nooit plaatsvond.’’

“Wanhoopsgevecht van criminelen”

In een reactie hekelt Fred Agenjo, de oom van Ivana, de houding van de Johnsons. “Zij schetsen een beeld alsof zij de slachtoffers zijn. Alex Johnson suggereert dat de familie verantwoording moet nemen voor de afslag die Ivana had genomen, maar vergeet wijselijk dat hij in de ochtend van 7 december geen bezwaar had om dat meisje die die ‘verkeerde afslag’ had genomen zwaar onder invloed mee naar huis te nemen om ‘zijn ding’ met haar te doen.”

“Er is geen bewijs dat Ivana’s dood een ongeluk was. Wat betreft hun strijdlust, we zullen zien wat sterker is: het wanhoopsgevecht van criminelen met geld om uit de gevangenis te blijven, of het gevecht voor gerechtigheid van de familie die haar pride and joy heeft verloren”, schrijft Agenjo nog.

“De familie Smit heeft geen greintje medelijden met de Johnsons. De enige die onschuldig is in dit verhaal is hun dochtertje Joey.’’