De feiten dateren van 28 november 2022. Nadat de poetsvrouw aan de alarmbel trok, kreeg de Zonhovense onthaalmoeder Agentschap Opgroeien en Ferm, het netwerk waartoe ze behoorde, over de vloer. Er volgde een schorsing van drie maanden. Ook moest de betichte een nachtje in een politiecel doorbrengen. Uiteindelijk zou de Zonhovense de draad niet meer oppikken en stoppen met haar job als onthaalmoeder. “Het was een moeilijke maandagmorgen”, beschreef de vrouw de bewuste dag woensdag in de rechtbank. “Heel hectisch. De kinderen waren heel wild, uitgelaten en begonnen te huilen. Ze gooiden met speelgoed en blokken. Kijven hielp niet en een laptop met Sinterklaasfilmpjes wierpen ze tegen de grond.”

“Ik heb de kinderen een tik gegeven. Daar heb ik nu zoveel spijt van. Nooit was het mijn bedoeling om de kindjes pijn te doen”

De onthaalmoeder

Zelfbeklag

De onthaalmoeder ontkende de feiten niet. “Ik heb de kinderen een tik gegeven”, vertelde ze in de rechtbank. “Daar heb ik nu zoveel spijt van. Nooit was het mijn bedoeling om de kindjes pijn te doen. Ik had al aangeven dat ik minder kinderen wou opvangen, geen acht maar zes. Dertien jaar was alles goed gegaan, maar op dat moment kwam ik terug uit ziekteverlof. Ik sukkelde met een burn-out en een depressie zonder het zelf te beseffen. Nadat het nieuws bekend raakte, begonnen mensen mij ook lastig te vallen. Ik voelde me niet meer veilig. Waarom vroeg het Agentschap Opgroeien ook nooit naar mijn verhaal? Hoe dit kon gebeuren?”

De rechter greep in. “Mag ik eerlijk zijn? Ik hoor hier veel zelfbeklag. Waarom nam u dat speelgoed waarmee ze gooiden niet af? Het is ook geen pedagogische tik dat u gaf, u sloeg uit frustratie. Als u de controle over uzelf verliest, moet u dat niet in de schoenen van de kinderen schuiven.” “Ik had het anders moeten oplossen”, repliceerde de vrouw.

Cursus agressiebeheersing

De procureur beschreef de beelden die de poetsvrouw van de buren had gemaakt. “Door het raam zag die vrouw hoe de onthaalmoeder de kindjes hardhandig aanpakte en met de vlakke hand op het hoofd sloeg”, aldus de procureur. “Een ander slachtoffer kromp in elkaar na een slag, die nam de onthaalmoeder hardhandig vast aan de arm en bruut zwierde ze het kindje in bed. De beklaagde bekent de feiten. Ze zegt dat ze ziek was geweest en dat ze haar geduld heeft verloren. Ik vorder zes maanden cel met uitstel, gekoppeld aan voorwaarden zoals het volgen van een cursus agressiebeheersing.”

Advocate Ines Lemache stond de ouders van een baby’tje van toen 10 maanden bij en had het over een enorme vertrouwensbreuk. “Het vertrouwen is enorm geschonden. Daarnaast zitten mijn cliënten met een enorm schuldgevoel. Hadden ze niet eerder signalen moeten zien? Dat de onthaalmoeder in een slachtofferrol kruipt en geen oprecht schuldbesef heeft, is iets waar mijn cliënten het zeer moeilijk mee hebben.”

“De onthaalmoeder werkte voor acht kinderen, ze werkte van 7.30 uur tot 18 uur om achteraf ook nog eens eten voor de volgende dag te maken. Een wel heel pittig schema voor een vrouw van toen 57”

Katrien Gorissen

Advocaat van de onthaalmoeder

Anneleen Meylaerts, advocate van de ouders van een ander jong slachtoffertje, stelde dat de beelden op het netvlies gegrift staan. “Het kippenvel stond op mijn armen. Dat kinderen huilen, hoort bij de job. Nooit kwam er een spijtbetuigend knikje van de onthaalmoeder. Wel gaat ze in de rechtbank als een gefrustreerd slachtoffer zitten. Dat is niet oké.” De twee ouderkoppels die zich burgerlijke partij stelden, vroegen elk een vergoeding van 4.000 euro.

“Publieke vernedering”

Katrien Gorissen nam de verdediging van de onthaalmoeder op zich. Ze benadrukte dat het om eenmalige en niet om stelselmatige feiten ging en dat er alleen maar verliezers zijn. “Wij betwisten de feiten niet”, aldus Gorissen. “Wel willen we de feiten kaderen en beklemtonen dat niets te wijten is aan het gedrag van de kinderen. De onthaalmoeder werkte voor acht kinderen, ze werkte van 7.30 uur tot 18 uur om achteraf ook nog eens eten voor de volgende dag te maken. Een wel heel pittig schema voor een vrouw van toen 57. Ze kwam net terug uit ziekteverlof en was moe, maar ze wou geen rust nemen om de opvang in de buurt niet te overbelasten. De druk heeft ze zonder gehoor aangekaart bij de dienstverantwoordelijke. Ze is ook maar een mens.”

De advocate herhaalde meermaals dat de Zonhovense wel degelijk spijt heeft. Ze zou ook een gesprek met de ouders aangevraagd hebben via Ferm, maar de organisatie weigerde. Daarnaast wees Gorissen erop dat de vrouw in de media en in haar dorp een publieke vernedering onderging. “Ook zijn er in haar 13-jarige carrière voordien nooit problemen geweest.” Tot slot bood de onthaalmoeder haar excuses aan, maar kon ze het niet laten om al snel weer over te gaan tot zelfmedelijden. Vonnis op 15 mei.