Rode Duivels spelen vanavond tegen Egypte: alle ogen zijn gericht op spits Lukaku
Vier dagen na het duel met Portugal is alweer vier dagen dichter bij het WK. Nieuwe test voor de Rode Duivels, - niet minder belangrijk - tegen het stugge Egypte. Met een 0-0 kan ditmaal níémand tevreden zijn. De Duivels moeten scoren. Daarom: hoe zou het zijn met Romelu Lukaku?
Het is lastig doorkomen tegen het Egypte van de ultradefensieve Argentijnse bondscoach Héctor Cúper. Versterkte piramides in het strafschopgebied. Mykerinos, Chefren en Cheops. Vorige week beet Colombia zich de tanden stuk: 0-0.
Egypte is in weinig te vergelijken met WK-tegenstander Tunesië, heet het, en toch wordt dit een goede test - voor het geval de Rode Duivels in welk stadium van het toernooi dan ook op achterstand komen en geacht worden om het spel te maken tegen een ploeg die zich terugtrekt.
Enter: Romelu Lukaku.
Aanvallers zijn vedetten
Romelu is dit seizoen een beetje een zagevent geworden. Eerst vertelde hij aan VTM-analist Gilles De Bilde hoe de pers hem op de heupen werkt, telkens als hij naar België afzakt om met de nationale ploeg te spelen, en afgelopen week heette het publiek te kritisch. Dat heb je met zo vaak in de buurt te zijn van José Mourinho, veel vrienden maak je niet.
Lukaku begrijpt het niet. Journalisten en supporters, zij doen graag aan kill your darlings. Witsel, Fellaini, Chadli... - dat zijn types waar pers en fans vaak klinischer tegenover staan; zij beslissen geen wedstrijden. De vedetten zijn de aanvallers.
'Lukaku is iemand die veel ritme nodig heeft om zijn beste vorm te halen'
In elke fanshop ter wereld worden de meeste truitjes bedrukt met de namen van spitsen. Spitsen worden door journalisten genadeloos hard aangepakt, net uit frustratie omdat zij niet renderen naargelang hun uitzonderlijke kwaliteiten. In Madrid is Karim Benzema dit seizoen afgeschilderd als een gebrekkige, en in Argentinië is er een harde kern onder de media die Messi maar niet vergeeft dat hij in de nationale ploeg geen pepernoot raakt.
Integendeel, pers en publiek zíén Lukaku graag. Maar uitgerekend van mensen van wie we zoveel houden, verwachten we veel. De lat ligt hoog voor Lukaku. Hij moet de Rode Duivels naar minstens de halve finale op het WK trappen, niets meer en niets minder. Daar moet Romelu mee kunnen leven. Hij is nu eenmaal een vedette, not one of the bottle.
Het fysiek en mentaal klaarstomen van Lukaku is een van de grote uitdagingen voor de staf van Roberto Martínez. Sinds 29 april, toen hij een enkelblessure opliep in de competitiewedstrijd tegen Arsenal, speelde Lukaku hoop en al een uur voetbal - twintig minuten in de FA Cup-finale tegen Chelsea en een helft afgelopen zaterdag tegen Portugal. "Lukaku is iemand die veel ritme nodig heeft om zijn beste vorm te halen", weet Marc Degryse.
Dat was te merken tegen Portugal - Lukaku's timing, balbehandeling en kaatsen waren ondermaats.
Externe twijfels
De keuze van Martínez om enkel Batshuayi als alternatief op te nemen in de WK-selectie, maakt dat alle wegen naar Moskou over Romelu lopen. Hij heeft nog een paar weken om de Lukaku uit het seizoensbegin bij Manchester United te worden, toen hij alles en iedereen kapot speelde.
"Voor Romelu geldt wat voor elke andere speler geldt - hij bevindt zich in een proces", vertelt technisch directeur van de KBVB Chris Van Puyvelde. "De groep moet fysiek, technisch, tactisch en mentaal groeien. De sfeer is uitstekend, ik heb het gevoel dat Roberto en de spelers elkaar steeds meer afsluiten van de externe twijfels en stemming. Romelu vormt daarop geen uitzondering - hij weet waarmee hij bezig is."
Piramides slopen
De volgende stap in het proces van Romelu Lukaku: de piramides van Mykerinos, Chefren en Cheops slopen - iets wat de Colombiaanse spitsen Falcao, James, Bacca en Cuadrado vorige week niet konden.
Reken maar dat zoiets hen zware kritiek opleverde in de plaatselijke pers.
Dus, Romelu, als de krant jou morgenochtend bedient met een kritische spelersbeoordeling, is dat geen gebrek aan respect. Het is de tol van vedette te zijn.
