Jérôme Hamon leed aan de ziekte van Recklinghausen, een erfelijke aandoening waarbij goedaardige tumoren het zenuwstelsel aantasten. Neurofibromatose type 1 leverde talloze vervormingen op in zijn gezicht, die bovendien veel pijn deden. Maar door die te verwijderen, was zijn gelaat zwaar aangetast.

In de zomer van 2010 kreeg de man zijn eerste volledige gezichtstransplantatie, inclusief traanbuisjes en oogleden. Plastisch chirurg Laurent Lantieri ontfermde zich in een ziekenhuis in Parijs over de man. De patiënt kon zijn geluk niet op, toen de transplantatie van het gezicht van een 63-jarige man een succes bleek.

LEES OOK. Vrouw die als eerste gezichtstransplantatie kreeg, is overleden: “Een héél moedige vrouw”

In 2015 vertelde hij zijn relaas in zijn boek ‘T’as vu le Monsieur?’. Vervolgens raakte hij in de problemen, toen een dokter hem antibiotica voorschreef - voor een gewone verkoudheid nota bene. De medicijnen die zijn aandoening moesten tegengaan waren incompatibel met de antibiotica en ook zijn nieuwe gezicht begon tumoren te krijgen.

Twee maanden lang “gezichtloos” in ziekenhuis

In 2017 begon zijn gelaat tekenen te vertonen van een verloren strijd. De staat van het getransplanteerde materiaal verslechterde zienderogen. In november moest hij naar het ziekenhuis omdat er tekenen zichtbaar waren van necrosis; zijn huid werd zwart, omdat zijn cellen afgestorven waren. De dokters verwijderden het getransplanteerde materiaal, en de man moest twee maanden lang “gezichtloos” in het ziekenhuis doorbrengen, terwijl ze naarstig op zoek gingen naar een andere geschikte donor.

(Lees verder onder de foto)

“Hij klaagde geen minuut”

Toen begin 2018 een 22-jarige man stierf, bleek dat hij geschikt was als donor voor Hamon. Die wachtte geduldig af, terwijl zijn gezicht wel 100 kilometer reisde richting zijn nieuwe eigenaar. “We stonden versteld van zijn moed, zijn wil, zijn kracht in deze tragische situatie. Terwijl hij wachtte, klaagde hij geen minuut. Hij was zelfs altijd goedgeluimd”, vertelt anesthesist Bernard Cholley.

“Ik was bang dat ik dit nieuwe gezicht niet zou willen, en dat zou verschrikkelijk zijn. Maar ik moest weten of het wel bij mijn identiteit past of niet”, reageerde de man nadien vanuit het Georges-Pompidou ziekenhuis in Parijs. Hij had nog moeite met praten sinds zijn operatie. Veel beweging zat er nog niet in, want zijn schedel, huid en gelaatstrekken moesten nog wennen aan hun nieuwe bedekking. Een grote hoeveelheid medicijnen moest er voor zorgen dat het lichaam zijn transplantatie niet zou afstoten. “Maar ik voel me vrij goed. Hier zijn we dan, ik vind het opnieuw geweldig. Dit ben ik. Het is goed zo.” Ook plastisch chirurg Lantieri blikte positief terug op de ingreep, een baanbrekend unicum: “Dit is een mijlpaal voor de medische wereld: we zijn wel degelijk in staat om een gezichtstransplantatie twee keer uit te voeren!”

“We stonden versteld van zijn moed, zijn wil en zijn kracht in deze tragische situatie, hij was altijd goedgeluimd”

Bernard Cholley

Anesthesist

Zes jaar na zijn tweede gezichtstransplantatie heeft Jérôme Hamon op 16 april het tijdelijke voor het eeuwige ingeruild. “Hij was uitgeput”, zegt Franck Zal, wiens firma de technologie ontwikkelde die de transplantatie van 2018 mogelijk maakte. “Het was zijn droom om weer te kunnen werken. Hij was een boekenliefhebber, maar hij was sinds die tweede ingreep erg vermoeid.” De uitvaart van Jérôme vond vrijdag plaats in Saint-Thégonnec, in het Franse departement Finistère.

LEES OOK.Jarenlang onvindbaar door plastische chirurgie? Belgische Most Wanted-voortvluchtige na meer dan tien jaar opgepakt in Duitsland