Tom Cochez (Apache): ‘De bottomline van De Wevers betoog is dat wij krapuul zouden zijn. Daar kan je moeilijk tegenop’

In De Standaard zegt uitgeverij Houtekiet dat ze omwille van besparingen jullie boek niet meer wilde uitgeven. Maar ik begrijp dat jullie iets anders te horen kregen?

“Ik heb twee keer een gesprek gehad met de uitgeverijdirecteur daarover en die heeft mij twee keer exact hetzelfde verhaal verteld. Ze zei dat ze het boek niet meer wilde uitgeven omdat het gedoe zou geven, maar ook omdat ze een rol speelt in allerlei organisaties in de literaire wereld en daarbij moet onderhandelen met de politici die in ons boek aan bod komen.

“Ze zei dat ze vreesde dat het boek de zaken zou bemoeilijken, en subsidies zouden verminderen. Maar goed, ik wil dat niet op de spits drijven. Het is me niet te doen om die persoon of zelfs niet om deze specifieke uitgeverij.”

Het is u te doen om het ‘gedoe’ waar die uitgeverij aan refereert, bedoelt u?

“Het past inderdaad in een lang rijtje… Een tiental rechtszaken die we allemaal gewonnen hebben, privédetectives die bouwpromotor Erik Van der Paal op ons afstuurde, ’t Scheldt dat deels is opgericht om ons het leven zuur te maken. Humo heeft dat ook aangetoond met de publicatie van berichtjes tussen Erik Van der Paal en Gert Van Mol van ’t Scheldt.

“En dan heb je nog Bart De Wever, die als een van de machtigste politici van het land ons overal ging afschilderen als een lasterlijk medium. De bottomline van zijn betoog is dat wij krapuul zouden zijn. Daar kan je moeilijk tegenop, omdat we een klein medium zijn en zijn reikwijdte ontzettend groot is.”

Jullie onderzoek startte dan ook meer dan tien jaar geleden bij De Wever zelf.

“Een collega bij Apache zag dat na de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 iemand van Land Invest Groep plots een belangrijke functie kreeg bij de onderhandelingen. Die werd daarna ook De Wevers kabinetschef. En dan had je de dubbelverkoop op de Tunnelplaats, waarvan bleek dat de koper, Land Invest, plots veel hoger mocht bouwen. De stad gaf zo een miljoenencadeau aan Van der Paal. En dan moest het feestje van Van der Paal in ’t Fornuis nog komen.”

Zovele dossiers later, heeft jullie werk iets veranderd?

“Ik heb vooral het gevoel dat er een sfeer van ‘untouchable’ te zijn hangt, zeker in Antwerpen. Of het nu gaat om dossiers van Van der Paal, Paul Gheysens van Ghelamco, Cordeel of anderen: je ziet dat er op maat van de ontwikkelaars keuzes worden gemaakt, die ingaan tegen de adviezen of ruimtelijk uitvoeringsplannen.”

In een Pano-uitzending over hetzelfde onderwerp zei schepen Annick De Ridder (N-VA) dat de stad alle investeerders die welvaart en jobs creëren, als potentiële partners ziet. Is de burger inderdaad niet gebaat bij meer woon- en werktorens?

“Dat kan je ideologisch verdedigen, vind ik, maar je moet toch wel binnen de krijtlijnen van je eigen regelgeving blijven. Je zit hier met het primaat van de politiek die alle adviezen naast zich neer mag leggen en waarbij sommige mensen opvallend veel geld verdienen. Rond het dossier van de Slachthuissite zei de auditeur van de Raad van State dat de stad en Land Invest veel te nauw hebben samengewerkt en niet in het algemeen belang.”

Waarom namen jullie de grafrede van Erik Van der Paal op de begrafenis van zijn vriend Koen Blijweert in 2021 op in het boek? Is dat niet erg privé?

“We hebben daar lang over getwijfeld, maar je moet echt begrijpen wie Van der Paal is en wie Blijweert was om te begrijpen hoe dat systeem werkt. In die tekst maakt hij het aanschouwelijk. Beider levens zijn getekend door het verlies van hun eigen vader, maar vooral vertelt Van der Paal hoe Blijweert hem leerde wheelen en dealen. Ik citeer: ‘Jij was mijn leermeester, mijn magister. Je leerde me de principes van het vak en de truken van de foor.’”

De vrienden van het vastgoed van Tom Cochez en David Leloup komt op 29 april uit bij Apache, verdeeld door uitgeverij EPO.