Wees open over psychische kwetsbaarheid

Nederland is een gepolariseerd land. Ik denk niet dat ik u iets nieuws vertel. We zijn op velerlei gebieden doorgeschoten in het wij-en-zij denken. We bevinden ons (figuurlijk althans) in het wij-kamp of het zij-kamp. Wat nu als de scheidslijn tussen die twee kampen heel dun is? Wat als u van de een op de andere dag ineens in het andere kamp terechtkomt? Wat als het kamp waarin u zich bevindt misschien wel de rest van uw leven bepaalt? Ik heb het over het kamp dat wij psychische kwetsbaarheid noemen.

Zoiets gebeurt natuurlijk alleen bij anderen. Dat overkomt u niet! De cijfers geven echter een heel ander beeld: 42,7 procent van de bevolking wordt op enig moment gediagnostiseerd met een psychische kwetsbaarheid. Dat zijn vier op de negen Nederlanders. En als dat gebeurt, dan hebt u een probleem, want mensen met een psychische kwetsbaarheid zijn allemaal knettergek, doen de raarste dingen en zijn heel gevaarlijk. Daar wilt u toch niet bij horen!

Onzin? Ik dacht het niet. Ook hier liegen de cijfers er niet om. Zeven van de tien mensen met een diagnose van psychische kwetsbaarheid ervaren vooroordelen.

Wist u dat die vooroordelen in veel gevallen erger zijn dan de kwaal zelf? Wist u dat door die vooroordelen mensen niet durven te praten over hun psychische kwetsbaarheid? Wist u dat juist omdat mensen niet open durven te zijn, ze denken dat zij de enige zijn? Wist u dat mensen hierdoor te laat of helemaal geen hulp durven te vragen? En dat een onbehandelde psychische kwetsbaarheid de problemen alleen maar kan verergeren? Dat mensen die niet op tijd of onvoldoende behandeld worden, juist veel eerder een gevaar voor zichzelf of hun omgeving kunnen opleveren dan wanneer ze wel op tijd hulp krijgen? Wist u dat juist die excessen het nieuws halen? Wist u dat de vooroordelen hierdoor in stand worden gehouden? Wist u dat het cirkeltje nu rond is en we terug bij af zijn?

openheid

Is er dan helemaal niets aan te doen? Natuurlijk wel! Vooroordelen ontstaan door onwetendheid. Het sleutelwoord om de denkbeeldige muur tussen beide kampen af te breken is openheid. Openheid leidt tot wederzijds begrip. Hoe meer mensen open zijn over hun eigen psychische kwetsbaarheid, hoe eerder we de ­vicieuze cirkel doorbroken hebben.

Ik kan uit ervaring zeggen dat het werkt. Sinds ikzelf open ben, zijn mensen in mijn omgeving dat ook geworden. Ik heb in het verleden veel te lang gewacht met hulp zoeken omdat ik dacht dat ik de enige was met zulke bizarre klachten. Als iemand in mijn omgeving open was geweest, had mijn leven er wellicht heel anders uitgezien. Ik kom er tegenwoordig openlijk voor uit. Ik heb een psychische kwetsbaarheid en wat u daarvan denkt kan mij eerlijk gezegd weinig schelen. Dat station ben ik inmiddels gepasseerd.

Beste mensen, laten wij daarom vandaag nog de vicieuze cirkel doorbreken. Die 70 procent van de mensen die vooroordelen ervaart, moet naar beneden! Als we dat voor elkaar krijgen, dan ben ik ervan overtuigd dat we veel diagnoses van psychische kwetsbaarheid in de toekomst kunnen voorkomen. En zeg nu zelf, daar worden we toch allemaal beter van. Doet u mee? <