“Ik (vrouw, 36) heb sinds kort een relatie met iemand die ik via Facebook leerde kennen. We hebben eerst twee maanden dagelijks gechat en gewhatsappt en dat verliep heel goed. Ondertussen hebben we elkaar ontmoet en ook dat is goed verlopen. Wel sturen we nu minder berichten, zijn antwoorden zijn korter en ik krijg nog zelden spontaan een bericht. Dat maakt me onzeker. Ik kijk te vaak of er een berichtje is en voel me regelmatig slecht als ik er eentje zend. Wat is nu een ‘juist’ tempo van berichtjes sturen?”

Sms en whatsapp spelen vandaag vaak een ingrijpende rol bij het tot stand komen en in stand houden van relaties. Geen enkele andere manier van communiceren biedt ons immers de mogelijkheid om zo snel zo anoniem tot intiem contact te komen. Het lijkt er sterk op dat de niet lijfelijk aanwezige andere ons bevrijdt van een zeker ongemak. Daardoor sturen we hyperemotionele boodschappen door, maken we kwistig gebruik van emoticons, manieren om ons eigen ‘affect’, onze emotionele toestand, en die van de andere aan te jagen. We spreken dingen uit die we associëren met een melige dialoog in een B-film, die we in het echt niet over de lippen krijgen. Het zorgt op korte tijd voor een sterke invulling van het diepe verlangen naar een gevoelssymbiose.

Zo een roze bubbel barst, hoe dan ook, en meestal wanneer de werkelijkheid haar intrede doet. Jullie hebben elkaar ontmoet, waardoor de andere niet alleen de gedroomde invulling van elke gevoelsambitie is, maar een man, een vrouw van vlees en bloed. Dat brengt automatisch afkoeling met zich mee. Omdat niemand dit soort van verbrandende intensiteit volhoudt, hij die waarschijnlijk nu het meest als vermoeiend, wat verstikkend begint te ervaren, waardoor hij meer afstand, ademruimte inbouwt. Dat roept bij jou een paniekgevoel en verlatingsangst op, die je probeert te sussen door berichtjes te sturen, zijn aandacht te vragen. Komt daarop geen antwoord, dan voel je je slecht, niet gezien, in de steek gelaten.

Het bericht te veel is elk bericht dat je stuurt vanuit die angst voor relatieverlies. Zo’n bericht verzwakt je, maakt je kwetsbaar, geeft je een klein en te afhankelijk gevoel en dekt misschien ook niet echt wat jij zelf voelt. Het is de “ik hou van jou” of “ik mis je” omdat je denkt dat je die moet sturen, niet omdat je op dat eigenste moment liefde of gemis ervaart. Vertaalt je bericht wel je gevoel, dan doet de reactie er veel minder toe. Het is uiteraard zoeken naar een evenwicht. Blijft dit alles te veel je gemoedstoestand bepalen, durf dan radicaal te gaan voor een “berichtendetox”. Het is de enige manier om uit dit verslavende en angstig makende patroon te raken.

Relatietherapeute Rika Ponnet geeft antwoord op jouw relatievraag. Mail je vraag naar relatie@nieuwsblad.be